چیزی که جامعه از اعتیاد می داند، فقط مصرف مواد است، و برای همین فکر می کنند اگر مصرف مواد نباشد، بیماری اعتیاد خوب می شود. اما بیماری اعتیاد در اثر تضعیف سیستم تولیدکننده مواد شبه افیونی به مرور زمان به وجود می آید که روی حس ها و تصمیم گیری های شخص اثر مستقیم می گذارد. اگر از این زاویه به بیماری اعتیاد نگاه کنیم می توانیم اعتیاد را بشناسیم و نگاه ما نسبت به این بیماری درست شود.

موضوع کارگاه آموزشی مسافران: چرا اعتیاد فرابیماری است؟

استاد: مسافر سفر دوم علیرضا

تاریخ: شنبه 1402/9/18

در ابتدا بیست و ششمین سالگرد رهایی جناب آقای مهندس حسین دژاکام، بنیان کنگره را خدمت همه دوستان تبریک عرض می کنم و خدا را شکر می کنیم به خاطر وجود جناب مهندس که حرکت ارزشمند ایشان باعث شد ما ها بتوانیم به آرامشی برسیم. و تبریک ویژه عرض می کنم خدمت جناب آقای مفتون که امانتدار قدرشناسی برای تفکر درمان بوده و هستند. انشاءاله این روزها بتواند جرقه امیدی باشد برای تمام همدردان ما که بدانند اعتیاد دیگر مرموز نیست، چون توسط جناب آقای مهندس رمزگشایی شد.

وقتی بیماری اعتیاد رمزگشایی شد، پس حتماً دیگر کشنده و پیشرونده نیست. پس بیماری اعتیاد چیست؟ بارها گفته شده اعتیاد فرابیماری است و درمان آن هم فرادرمان است. اما برای اینکه بتوانیم این فرادرمان را با تمام وجود درک کنیم باید ابتدا علت فرابیماری بودن اعتیاد را بفهمیم.

در جامعه جاهای زیادی تابلوی درمان اعتیاد زده شده ولی خروجی و نتیجه آن این است که شخص مجبور است تحت شرایط دارویی و یا صرفاً عقیده ای دیگر مواد مصرف نکند، یعنی راه حل ترک برای این بیماری اعلام می کنند. ولی جلسات سروج و تفکر درمان بر این معتقد است که اولاً درمان بیماری اعتیاد مهندسی می خواهد و روند درمان باید مرتباً مهندسی شود، زیرا نمی توان یک نسخه از قبل پیچیده شده برای همه تجویز کرد و تا آخر رفت. در ظاهر، به همه معتاد گفته می شود ولی میزان تخریب هر کسی با دیگری متفاوت است. چون مختصات هر کسی با دیگری متفاوت است. حتی مختصات دو نفری که یک نوع مواد به یک اندازه مصرف می کنند نیز با هم فرق می کند، زیرا اشخاص از لحاظ فیزیولوژیک با هم فرق دارند.

حتی در یک بیماری سخت مثل سرطان، دیدگاه و شخصیت شخص قبل از بیماری و بعد از مبتلا شدن به بیماری یکی است و تغییر نمی کند. اما اعتیاد، تنها بیماری است که شخصیت فرد مصرف کننده را هم تغییر می دهد.

چیزی که جامعه از اعتیاد می داند، فقط مصرف مواد است، و برای همین فکر می کنند اگر مصرف مواد نباشد، بیماری اعتیاد خوب می شود. اما بیماری اعتیاد در اثر تضعیف سیستم تولیدکننده مواد شبه افیونی به مرور زمان به وجود می آید که روی حس ها و تصمیم گیری های شخص اثر مستقیم می گذارد. اگر از این زاویه به بیماری اعتیاد نگاه کنیم می توانیم اعتیاد را بشناسیم و نگاه ما نسبت به این بیماری درست شود.

هیچ بیماری به اندازه اعتیاد در جامعه ناشناخته نیست و هیچ بیماری به اندازه اعتیاد، مدعی و کارشناس در جامعه ندارد. هجمه ای که همین جهالتها(دانسته های غلط) به یک فرد آسیب دیده از اعتیاد وارد می کند، باعث می شود مصرف کننده دیواری دور خود بکشد که به مرور زمان بتنی می شود و شکستن این دیوار بتنی، سخت و زمانبر است و برای همین شخصی که به جلسات می آید و می خواهد درمان شود، نمی تواند حرف گوش کند، زیرا تمام آن حرفها که در جوامع مختلف شنیده در ذهنش موج می زند و مثل وزنه ای به پایش، مانع حرکت کردن او می شود.

تفکر درمان با آگاهی از این موانع، برای درمان پروتکل قرار داده است. داروی مناسب به اندازه و در زمان مشخص، آموزش گرفتن و کاربردی کردن در بازه زمانی. هیچ بیماری نیست که آموزش به طور مستمر نیاز داشته باشد به جز بیماری اعتیاد. زیرا فرابیماری است.

برای آموزش گرفتن لازم است هر آنچه دانسته غلط نسبت به بیماری اعتیاد در بیرون شنیده ایم را از دست بدهیم و برای این از دست دادن، اول باید به این باور برسیم که آنها اشتباه است.

کسانی که هنوز با جهالتهایشان تسویه حساب نکرده اند، و همچنان به آنها باور دارند، همانند کسی هستند که با چمدان بسته فقط به ترمینال می رود ولی هیچ گاه سوار هیچ وسیله نقلیه ای نمی شود. چنین کسی مسافر نیست. مسافر سفر درمان کسی است که هجرت معنوی بکند، یعنی بشکافد آن چیزهایی که شکافتنی نبوده است. آنچه باید بشکافیم بیماری اعتیاد است که بدانیم چه نوع بیماری است و چه ناحیه ای در بدن ما بیمار شده است.

تا درک نکنیم اعتیاد فرابیماری است، یعنی تا نپذیریم لایه های مختلف از لحاظ جسم، تفکر و رفتار تمام وجود ما را دربرگرفته، نمی توانیم حرف گوش کنیم، البته طبیعی است که اینها زمانبر است و باید لایه ها یکی یکی کنار برود تا شخص برسد به جایی که از آنجا انشعاب یافته است.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: مصطفی- محمد- مسعود2- علیرضا2- امید- جواد- ابراهیم- غلامرضا- مجید(تازه واردین)- اصغر- مجید- محمد2- محسن- رضا- مرتضی-