یکی از مشکلاتی که در همه ما انسانها وجود دارد، و مانع رسیدن به خودشناسی در سفر دوم می شود “تسخیر شدن است” و این برای افراد مختلف متفاوت است، یکی با بدبینی تسخیر می شود، یکی با حس آلوده، مقایسه، رقابت، حسادت، منیت و…. که در سفر دوم باید شناخته شود تا به خود رسیدن اتفاق بیفتد. 

موضوع کارگاه آموزشی سفر دوم: آسیب شناسی در سفر دوم

استاد: جناب آقای مفتون

تاریخ: دوشنبه 1404/7/14

ابتدا تولد پنج سالگی مسافر محسن را خدمت خودشان و خانواده محترمشان و کل جمعیت سروج تبریک عرض میکنم، مسافر محسن از خدمتگزاران خالص این جلسات هستند و در ساخت و ساز این مکان فعالیت چشمگیری داشتند، انشالله هر جا هستند موفق وسربلند باشند.

و همچنین از زحمات همه خدمتگزارانی که برای هفته درمان بر اساس علائم بالینی وقت گذاشتند و دربرگزاری جشن یاری کردند تشکر می نمایم.

برای بررسی موضوع آسیب شناسی در سفر دوم اول باید بدانیم مفهوم سفر دوم در جلسات چیست؟

طبق جزوه جهان بینی ” سفر دوم از بی نیازی به دارو شروع شده و تا رسیدن به خودشناسی ادامه می یاید، و این سفر بین مسافران و همسفران که هر دو بی نیاز از مواد اعتیاد آور هستند مشترک می باشد، و بر اساس جایگاه فعلی انسان، و میزان خواست و تلاش او در این سفر تعیین می گردد”.

مفهوم سفر دوم، یعنی مسافر و همسفر به خودشناسی برسند، به همین علت جناب مهندس دژاکام، تأکید می کنند افرادی که به رهایی می رسند، حتماً تا یک سال به صورت جدی و به اصطلاح با چنگ و دندان در جلسات سفر دوم شرکت کنند و آموزش بگیرند.

یکی از مشکلاتی که در همه ما انسانها وجود دارد، و مانع رسیدن به خودشناسی در سفر دوم می شود “تسخیر شدن است” و این برای افراد مختلف متفاوت است، یکی با بدبینی تسخیر می شود، یکی با حس آلوده، مقایسه، رقابت، حسادت، منیت و…. که در سفر دوم باید شناخته شود تا به خود رسیدن اتفاق بیفتد.

یکی از دلایلی که جناب مهندس تأکید می کنند افراد سفر دوم سیگار مصرف نکنند، به خاطر همین تسخیر شدن است، تسخیر به چیزی که به بدن آسیب می زند و اجازه نمی دهد به خود برسند؛ “به عبارت دیگر هر چیزی که مانع رسیدن به خود واقعی و باعث تقویت خودِ خود ساخته شود، آسیب سفر دوم می شود”.

تمام تلاش آموزشهای سفر دوم این است که این آسیب ها را از ما بگیرد، در اینصورت تقلا نمیکنم که هر طور شده در جایگاه خدمت مجری یا استاد و … قرار بگیرم، بلکه تلاش میکنم، تلاشی که اثرگذار و مثبت است.

آسیب ها و نشانه های تسخیر شدن در سفر دوم:

1- حس ها و وسوسه های منفی؛ ما در هر مورد ضد ارزشی که هنوز انجام می دهیم، بدانیم تسخیر آن مورد شده ایم، و آموزشهای سفر دوم به ما یاد می دهد از تسخیر شدن ممانعت کنیم، چون وقتی حس های ما منفی می شود، به دنبال آنها وسوسه های منفی هم بوجود می آید، که انسان را به هر شکلی تسخیر میکند، و مطمئناً آسیب و تخریب آن از اعتیاد خیلی بیشتر است، چرا که دریافت، ادراک و احساس انسان را سخت تر میکند تا جایی که کج فهمی و بد فهمی بیشتری بر ما غالب می شود

2- یکی دیگر از آسیب های سفر دوم و نشانه تسخیر شدن این است که فکر کنیم اگر باهوش و بااستعداد باشیم، یا آموزشها و متون را حفظ کنیم، بهتر می توانیم خدمت کنیم، در صورتی که اصلاً اینطور نیست، و خدمت کردن فقط به هشیار بودن نیاز دارد، هشیاری که متناسب با درک من باشد.

3- از دیگر نشانه های تسخیر شدن که مانع رسیدن به خود واقعی می شود، دیدگاه معلمی داشتن است، یعنی اصرار داشته باشم معلمی کنم و به دیگران یاد بدهم.

4- رسیدن به خواسته ها به هر قیمتی؛ خیلی از ما در جامعه، محل کار و… به هر قیمتی می خواهیم به خواسته های خود برسیم در صورتی که طبق صحبتهای مهندس دژاکام، اگر آموزشهای سفر دوم را به درستی درک و کاربردی کنیم، با کمترین تنش و آسیب، و بدون متضرر کردن خود و دیگران به خواسته های خود می رسیم، چون تمام تلاش تفکر این است که به خود واقعی برسیم، و خودِ خود ساخته را بشناسیم و کم کم حذف کنیم.

5- باورهای غیر موجه؛ خود شناسی یعنی حس های خودمان را بشناسیم، در واقع ما تسخیر باورهای غیر موجه خودمان هستیم، یعنی خیلی مطالب را می دانیم، اما صرف دانستن کفایت نمیکند، بلکه باید در جهت رفع آن حرکت کنیم، و در زندگی خود بخصوص بیرون از جلسات کاربردی کنیم.

و در پایان طبق سروده مولانا که روز چهارشنبه هم به آن اشاره کردیم اگر سفر درستی را طی کنیم، خود به خود به سمتی می رویم که ما را به خود واقعی می رساند.

“قمری جان صفتی در ره دل پیدا شد

در ره دل چه لطیف است سفر هیچ مگو”

خیلی از ما اسیر باورهای غیر موجه خود هستیم و اینجا یاد می گیریم که از آنها عبور کنیم.

دوستانی که در این زمینه مشارکت کردند:

مسافران: میثم1- محمد(ن)- علیرضا2- مختار- علی- علیرضا1-ابراهیم- حسین

همسفران: استکی- باقری2- موسوی- کشاورز- غلامی- حریری- رضایی- سبحانی- باقری1