در اثر مصرف مواد دو اتفاق افتاده؛هم جسم و هم روان و تفکرات من، تخریب شده است. اگر ارکان درمان که تشکیل شده از سه پارامتر(خواب- تغذیه و کار) است، درست نشود کیفیت سفر من به خطر می‌افتد، یعنی من لذتی از سفر درمانی که شروع کردم نمی‌برم، و همیشه حال من خراب است

موضوع کارگاه آموزشی مسافران: ارکان درمان(خواب، کار، تغذیه)

استاد: مسافر سفر دوم میثم

تاریخ:شنبه ۱۴۰۴/۴/۲۸

در ابتدا با نگاهی گذرا به گذشته و زمان سوء مصرفمان بررسی می کنیم کار و تغذیه و خواب ما در دوران سوء مصرف چگونه بوده و چه تأثیری روی ما گذاشته بود؟

من و اکثر شما دوستانی که اینجا نشسته اید، تجربه ترک داریم، در ترک، ما، مواد مصرف نمی‌کردیم ولی خواب و تغذیه و کار ما منظم نبود و تعادل نداشت؟

دیدگاه من بعد از ترک این بود که چون مواد مصرف نمی‌کنم، دیگر نباید کار کنم و باید استراحت کنم و خانواده و اطرافیان باید مرا حمایت کنند، و روحیه طلبکاری در من زیاد شده بود. خواب و تغذیه منظمی نداشتم و در طول شب یک یا دو ساعت، بیشتر نمی‌خوابیدم، و این باعث می‌شد که دوباره برگشت خورده و مواد مصرف کنم، و تخریبم بیشتر می‌شد.

ولی زمانی که وارد درمان شدم با حضور مستمر در جلسات، کم کم آموزش‌ها در من نهادینه شد و به درک آن رسیدم، چون بحث درمان یک بحث درکی است و باید با تمام وجود حسش کرد، با درک و حس آن است که به درمان می‌رسیم.

آن زمان، به دلیل اینکه قوانین اعتیاد بر من حاکم بود، فکر می‌کردم برای اینکه بتوانم کار کنم، باید مواد مصرف کنم، و کار می‌کردم تا هزینه‌های مصرفم را فراهم کنم و این چرخه معیوب مدام ادامه داشت، همانطور که در نوشتار مصرف کننده کیست خوانده می‌شود: «مصرف کننده فردی است که با مصرف مکرر مواد، تفکراتش نیز افیونی می‌گردد و به سمت تهیه و مصرف و توجیه مواد می‌رود»، پذیرش این قانون شرط اول درمان است.

بعد از پذیرش به یک مسافر تبدیل می‌شوم، مسافر کسی است که اهل سفر و اهل تغییر است و می‌خواهد کسی که الان هست دیگر نباشد.لازمه تغییر شناخت است. باید بشناسم و بفهمم کجای جسم من آسیب دیده؟

در جلسات شناخت اعتیاد، که هر پنجشنبه برگزار می‌شود وقتی میزان تخریب جسمم را فهمیدم، باید حرکت کنم. حرکتی آرام همچون لاک پشت، و با رعایت موارد کوچک.

جلسات به من یاد داد که باید جسم خودم را با آموزش‌ها کم کم بازسازی کنم، و این بازسازی به واسطه دارو صورت می‌گیرد.

در اثر مصرف مواد دو اتفاق افتاده؛هم جسم و هم روان و تفکرات من، تخریب شده است. اگر ارکان درمان که تشکیل شده از سه پارامتر(خواب- تغذیه و کار) است، درست نشود کیفیت سفر من به خطر می‌افتد، یعنی من لذتی از سفر درمانی که شروع کردم نمی‌برم، و همیشه حال من خراب است. حتی اگر یکی از این پارامترها را هم رعایت نکنم، حال من خوب نمی‌شود، چون این سه ضلع ارتباط مستقیم با همدیگر دارند.

اگر من این پارامترها را شناختم و کاری که راهنما می‌گوید انجام دادم، به درمان می‌رسم،چون راهنما تجربه سفر را دارد و این راه را رفته است.

در سفر اولین چیزی که به من کمک زیادی کرد شناخت بیماری اعتیاد بود، که به دستور جلسه امروز نیز، کمک می‌کند. جلسه شناخت، دیدگاه من را نسبت به مواد تغییر داد. من همیشه فکر می‌کردم مواد به من انرژی می‌دهد، و چون انرژی می‌دهد می‌توانم بیشتر کار کنم، ولی متوجه شدم که مواد کمکی به من نمی‌کرد چون درک و آگاهی من بالا رفته و این هم به واسطه آموزش‌ها بود.

درمان می‌گوید اگر می‌خواهی لذت‌هایت تغییر کند باید دیدگاهت نیز تغییر کند، و دیدگاه هم فقط با آموزش گرفتن عوض می‌شود.

دانایی این نیست که در حد دانستن باقی بماند باید آن را به دانایی موثر تبدیل کنیم و برای تغییر باید زمان را در نظر داشته باشیم، چون درمان اعتیاد در کوتاه مدت اصلاً امکان‌پذیر نیست.

اگر می‌خواهیم درمان اتفاق بیفتد باید یک جهش درمانی در ما اتفاق بیفتد، که این جهش‌ها هم درونی است و هم بیرونی؛ هم جسمی است و هم تفکری؛ و لازمه آن این است که ارکان کار و تغذیه و خواب را رعایت کنیم.

غذا برای سلامتی ما لازم است و کار ما باید به نسبت توانایی ما باشد و خواب هم برای ترمیم جسم من لازم است.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: محمدحسین- مهدی- مهران- عباس- منصور- عباس- علی- حسین- یوسف