این سه مؤلفه باید هر سه باهم در من رشد کند تا در اعمال و رفتارم تعادل داشته باشم و عنصر محبت شکل بگیرد، اگر فقط عقل گرایی باشد خیلی حسابگرانه رفتار میکنم و مثل ماشین حساب عمل میکنم، اگر فقط ایمانم نسبت به کاری زیاد باشد متعصب می شوم، و هر جا فقط احساس باشد باعث جنون می شود.

موضوع کارگاه آموزشی سفر دوم: مثلث محبت

استاد: جناب آقای مفتون

تاریخ: دوشنبه 1404/4/23

طبق وادی چهارده محبت یک عنصر الهی است، که تک بعدی نیست بلکه چند بعدی است، و مهم ترین ارکان آن “عقل سالم”، “عشق سالم” و “ایمان سالم” است وبه نقل از مهندس دژاکام “محبت یک کمان بی انتهاست”، که کل هستی را در بر می گیرد، و خیلی سخت می توان در مورد آن صحبت کرد، به همین دلیل ما در حد جلسات خودمان و از دید خدمتگزاری آن را بررسی میکنیم.

*محبت یک عنصر الهی است، یعنی وقتی محبت در من باشد دیگر جایی برای کینه و نفرت و حسادت و…. نیست.

لازمه محبت چیست؟

هر چقدر ارتباط ما با خودمان، و با اطرافیان و جامعه سالمتر باشد محبت معنادار تر است، و محبت سایه خود را در روابط خیلی خیلی مؤثرتر نشان می دهد.

*عشق سالم چیست؟

عشق یک احساس عمیق و بی نظیر است، و یکی از رکن های اساسی این محبت احساس است، که این حس می تواند به فرزند یا خانواده یا دوست و… باشد، یعنی مثلث ترکیبی از “احساس و منطق و امید” است.

*منظور از عقل سالم چیست؟

عقل یک واژه منطقی است، که نیاز به تفکر و تصمیم گیری صحیح دارد، و جزء صور پنهان ماست، که در دعا هم می خوانیم به فرمان عقل نزدیک شویم، یعنی از عقل در قالب فرمانده بهره ببریم و استفاده کنیم، چون همانطور که قبلاً گفته شده همه انسانها عقل دارند اما تنها عده کمی از آن بهره می برند. عقل این امکان را به ما می دهد که در تصمیم گیری ها درست عمل کنیم، مرز محبت را بشناسیم و فاصله مقدس را رعایت کنیم

بزرگترین اشتباهی که بعضی انسانها میکنند این است که فکر میکنند با محبت کردن زیاد می توانند بهتر باشند، اما عقل حکم میکند که حد و حدود و فاصله را بدانیم و اینجاست که من موظف می شوم ارزش های اخلاقی را همیشه رعایت کنم.

* نشانه های ایمان سالم چیست؟

ایمان از امنیت و امن بودن گرفته می شود؛ چون نظر ما این است که محبت یک عنصر الهی است، پس یکی از ویژگی های کسی که دارای محبت است “اعتماد به خدا و ایمان به نیروی برتر” است، که در پناه آن احساس امنیت میکند، و اگر کاری یا رفتاری را انجام می دهد و این عنصر را در خود می پروارند تا روز به روز بیشتر شود به خاطر نیاز به این ایمان است.

و هرکدام از موارد اگر در وجود تک تک ما باشد در خدمت به وضوح دیده می شود، مثلاً یک شخص وقتی مسئول انجام خدمتی است اگر بیش از حد فعالیت میکند، فقط عشق او نسبت به آن کار زیاد است در نیتجه هم به خودش آسیب می زند و هم به دیگران؛ در صورتی که اگر کسی می خواهد در خدمت محبت داشته باشد فقط مسئولیت خودش را انجام می دهد.

پس این سه مؤلفه باید هر سه باهم در من رشد کند تا در اعمال و رفتارم تعادل داشته باشم و عنصر محبت شکل بگیرد، اگر فقط عقل گرایی باشد خیلی حسابگرانه رفتار میکنم و مثل ماشین حساب عمل میکنم، اگر فقط ایمانم نسبت به کاری زیاد باشد متعصب می شوم، و هر جا فقط احساس باشد باعث جنون می شود.

*همه انسانها شرایط محبت داشتن را دارند، فقط به خودشان بستگی دارد که این سه مورد را حتماً درک کنند و بفهمند، چرا که هر دوست داشتنی نمی تواند عشق باشد، و هر حرکتی عقلانی نیست حتی اگر در ظاهر خوب و نیک باشد و از نظر خودم خوب باشد.

*اوج محبت حمایت سالم است* هر جا که من با یک حرکتم توقع و انتظار ایجاد کردم، نه تنها محبت نیست بلکه سراسر آسیب است.

اگر کسی زمینه محبتی در خدمتش نباشد، مطمئناً هم خودش رنج می برد و هم در نگاه و باور افراد تازه وارد تأثیر منفی می گذارد، چون هر عمل ما در جلسات عیار خدمتی ما را نشان می دهد، و کسی که به خودش محبت نکند به دیگری هم قطعاً نمی تواند محبت کند، پس اگر می خواهیم خادم و خدمتگزار قشری که نیازمند هستند باشیم، اولین چیزی که باید داشته باشم این است که “از خودمان بگذریم”.

عشق می تواند به اشکال مختلف بروز کند، خانواده، رمانیتیک، و …. اما خدمتگزار بودن یعنی “عشق به انسانیت”.

*بزرگترین هدیه ای که محبت به ما می دهد، این است که در بدترین شرایط هم به ما انرژی مثبت می دهد، و در مجموع “محبت یک وظیفه انسانی” است، نه کمالات و یا امتیاز و برتر بودن یک فرد و… اگر ما به محبت برسیم مطمئن باشیم این یک وظیفه الهی است و فرقی ندارد در چه جایگاهی باشیم، اگر تأثیر عملکرد ما کم بود بدانیم عنصر محبت کم رنگ است.

دوستانی که دراین زمینه مشارکت کردند:

مسافران: حسین(ک)- علیرضا2- حسن- محمد حسین- محمد(ن)- میثم2

همسفران: باقری2- احمدی- حریری- غفاری- کشاورز