تنها کسی که من می توانم قضاوت کنم خودم هستم، یعنی قاضی خودم باشم و وکیل دیگران؛ چون ما همیشه قاضی دیگران و وکیل مدافع خود هستیم؛ اگر به این دیدگاه رسیدم آن موقع معنی قضاوت را فهمیدم، که بزرگترین اثر آن به خودم و به کیفیت زندگی من بر می گردد.

موضوع کارگاه آموزشی سفر دوم: قضاوت

استاد: جناب آقای مفتون

تاریخ: دوشنبه 1403/10/10

ابتدا تولد 17 سالگی مسافر ایمان و تولد 11 سالگی مسافر محمد نداف و همچنین تولد یک سالگی مسافر سعید را خدمت این عزیزان و کل جلسه تبریک عرض میکنم، امیدوارم که این تبریک ها روز به روز بیشتر شود، همچنان که مسئولیت های ما هم بیشتر می شود.

قضاوت در لغت یعنی داوری؛ و در جاهایی مختلفی مثل مسابقه فوتبال، یا دادگاه و … شخصی به عنوان داور قرار داده می شود تا قضاوت کند.

اگر دقت کنیم اکثر معضلات انسان ها به خاطر قضاوت هایی است که در طول حیات خود داشته و یا دارند و علت آن نرسیدن به عمل سالم و عشق سالم است؛ و ما هم از این قاعده مستثنی نیستیم، و امروز می خواهیم از این زاویه موضوع را بررسی کنیم که چرا خیلی از ما تلاش میکنیم ولی به آنجا نمی رسیم؟

طبق وادی دهم ما زمانی می توانیم به عشق سالم برسیم که چرخه تفکر سالم، ایمان سالم، عمل سالم، حس سالم و عقل سالم، را به درستی درک و کاربردی کرده باشیم و تمام این پارامترها از وادی یک باید یکی یکی در من شکل بگیرد تا به برداشت صحیح و در نهایت به عشق سالم برسم؛ این مراحل پخته شدن انسان را می توانیم به پخته شدن نان تشبیه کنیم که اول بذر گندم کاشته می شود، بعد داشت و درو می شود و با آسیاب شدن به آرد و سپس با آب مخلوط شده خمیر می شود و در نهایت تبدیل به نانی می شود که قابل خوردن است. پس اگر هنوز براحتی قضاوت میکنیم، بدانیم به درک صحیح از آموزشها و متون جلسات نرسیده ایم.

قضاوت ها چه اثراتی روی ما دارد؟ و یا باعث چه چیزهایی می شود؟

وقتی من یاد می گیرم مرتب دیگران را قضاوت کنم، رفته رفته ماهیت من عوض می شود، و به تدریج من با چیزی که هستم دیده و سنجیده می شوم، ولی خودم آن را متوجه نیستم و همه رفتار و کردار خودم را درست می بینم، و اگر کسی مطابق میلم، من را نسنجد آنجاست که بدبینی، کینه و نفرت و … برایم بوجود می آید.

عیار اینکه بفهمیم درست قضاوت میکنیم یا نه، این است که ببینیم آیا به حس سالم رسیدیم؟ از کسی حتی در ذهن و تفکر خودمان بدمان نمی آید؟ آیا چیزی روح ما را نمی خورد و ما را رنج نمی دهد؟ و….

از قضاوت ماست که ما نسبت به کسی بد بین می شویم یا فکر میکنیم نگاه او نسبت به ما خوب نیست، و این قضاوت ها در زندگی و محیط کار و… اثر گذار است و خیلی مهم است که من این نکته را رعایت کنم، و اینها فقط با درک وادی ها امکان پذیر است. به طور کلی اگر قضاوت های ما غلط باشد، منجر به کینه، تنفر، بدبینی، خود مهم بینی، خود برتر بینی، و…می شود و اگر درست باشد منجر به عشق سالم و چرخه وادی دهم می شود.

یکی از نشانه های وجود قضاوت در درون ما این است که پیگیر اتفاقات باشیم، یعنی اگر ندانم و مطلع نشوم رنج می برم و از درون به هم ریخته هستم، و بیشترین رنج ما از قضاوتهای درونی ماست، حتی در ذهن خود خیلی قضاوتها را انجام می دهیم.

از پیامدهای منفی قضاوت از دست دادن انرژی زیاد است، که شاید خودم اصلاً متوجه آن نباشم، اما ارتعاشات ما خود به خود آن را منعکس میکند، هر چند بتوانیم ظاهر خود را خوب جلوه بدهیم و حفظ کنیم، اما هرگز نمی توانیم ارتعاشات خود را کنترل کنیم، و آنجاست که دنبال انرژی گرفتن از دیگران هستیم. و همیشه به دنبال ناجی و پیدا کردن مقصر هستیم.

تنها کسی که من می توانم قضاوت کنم خودم هستم، یعنی قاضی خودم باشم و وکیل دیگران؛ چون ما همیشه قاضی دیگران و وکیل مدافع خود هستیم؛ اگر به این دیدگاه رسیدم آن موقع معنی قضاوت را فهمیدم، که بزرگترین اثر آن به خودم و به کیفیت زندگی من بر می گردد.و در هر شرایطی که هستم از داشته هایم به نحو احسن استفاده میکنم و لذت می برم، و در هر مشکلی اول درون خودم و زندگی خودم را بررسی میکنم تا ریشه آن را پیدا کنم تا حسم نسبت به کسی آلوده نگردد.

مهم نیست من درچه جایگاهی باشم، مهم این است که من در آن جایگاه چطور قضاوت میکنم، به عبارتی اعتبار من جایگاهم نیست، بلکه قضاوت های من است. و رفتار و کردار و اعمال ماست که نشان می دهد لیاقت آن جایگاه را داریم یا نه؛و فرقی ندارد این جایگاه، جایگاهِ مادری، همسری در خانواده یا جایگاه مجری، استاد و … در جلسه باشد.

دوستانی که در این زمینه مشارکت کردند:

مسافران: علیرضا2- اسماعیل- علی- امید-

همسفران: غفاری- موسوی- ابراهیمی- سبحانی- خدائیان