آموزشها در جلسه به صورت عمومی برای همه بیان می شود، ولی هر کسی نسبت به تربیت خانوادگی، شرایط محیطی و میزان تخریب بیمار مصرف کننده اش باید تشخیص دهد که آن آموزش را چطور در خانواده خود کاربردی کند

موضوع کارگاه آموزشی همسفران: اهمیت لژیون

استاد: همسفر مکری

تاریخ: دوشنبه 1403/08/28

لژیون یک واژه فرانسوی است و از گروه هایی که سربازان فرانسوی در جنگ بین فرانسه و انگلیس تشکیل می دادند تا برای بهتر جنگیدن و پیروز شدن با یکدیگر همفکری کنند، گرفته شده است.

در جلسات ما هم چون همه در حال یک سفر درونی و یک جنگ نرم درونی هستیم، از گروه های کوچکتر به نام لژیون استفاده می شود تا در کنار همدیگر بتوانیم آموزشهایی که در جلسه داده می شود را بهتر درک کنیم و از تجربیات یکدیگر استفاده کنیم.

شرکت در لژیونها، از لژیون تازه واردین شروع می شود، هدف این لژیون، رهجو ساختن است. چون تمام خانواده های مصرف کننده دنبال راهی برای مصرف نکردن عزیز خود هستند و نادانسته اسیر راه های اشتباه می شوند که باعث ضربه و آسیب به خود و اطرافیان به خصوص مصرف کننده می شود و متوجه نیستند تفکر زائد افیونی غلیظی در وجود خودشان است که اجازه حرکت به آنها نمی دهد. در لژیون تازه واردین فرد نسبت به موقعیت و افکار خود آگاه و هوشیار می شود تا بداند دچار تفکر زائد افیونی شده و باید به دنبال درمان خودش باشد و بداند این راه مسیر پرپیچ و خمی است ولی علائم آن در جلسات آموزشی و توسط سرلژیون بیان می شود تا فرد بتواند راحت تر این راه را بپیماید. پس تازه وارد در لژیون تازه واردین هنوز همسفر نیست، رهجویی است که دنبال راه است وقتی هدفش را تعیین کرد، سرلژیون به عنوان خدمتگزار، او را درست راهنمایی می کند و این منوط به حرف شنوی و کاربردی کردن آموزشها توسط رهجوست.

لژیون آماده سازی در مرحله بعدی است. هدف این لژیون ماندگار شدن رهجو در جلسات است تا بماند و آموزشها را بگیرد و بفهمد برای این سفر درونی باید خودش تلاش کند و نقاط ضعف و عیوب خود را بشناسد تا تبدیل به یک نیروی انسانی شود، هم برای خودش و خانواده اش و هم برای جلسات.

در انتها وارد لژیون نهایی می شود تا آموزشها را بگیرد و از یک نیروی انسانی به سرمایه انسانی تبدیل شود. سرمایه انسانی آموزش می گیرد تا کاربردی کند و همچنین بتواند آموزش بدهد.

مشارکت رهجویان در لژیون به رشد خودشان و دیگران کمک می کند. کسانی هستند که از حرف زدن خجالت می کشند، با در لحظه بودن و بیان برداشت از همان یک نکته ای که از آموزشها گرفتند می توانند درست صحبت کردن را شروع کنند تا حس خوب برای آنها به وجود بیاید و بتوانند راه را درست بروند و این مهارت در لژیون به فرد آموزش داده می شود. نشستن و سکوت کردن و مشارکت نکردن، نشان می دهد جایی از کار اشکال دارد.

رهجوی واقعی آن است که بیاید آموزش بگیرد و با اعتماد و ایمان به جلسات حرف راهنما و اساتید را گوش کند و نخواهد با فکر خودش پیش برود، زیرا اگر افکار گذشته برای او مفید بود که کارش به اینجا نمی رسید. بایستی حرمتها و قوانین را اینجا رعایت کند تا در خانه و خانواده هم بتواند اجرا کند.

در لژیون فقط مسائل مربوط به اعتیاد مورد بررسی قرار میگیرد و نظری راجع به مسائل دیگر نظیر مسائل اقتصادی، اجتماعی، مالی، معامله گری و… ندارد. وقتی کسی تجربه ای را به عنوان همدرد بیان می کند، ممکن است مشکل ما هم باشد، ولی رهجو می داند چه چیزی را از چه کسی بپرسد، مشکلات زناشویی، تحصیلی، مالی و… را از مشاوران متخصص در این زمینه باید گرفت.

آموزشها در جلسه به صورت عمومی برای همه بیان می شود، ولی هر کسی نسبت به تربیت خانوادگی، شرایط محیطی و میزان تخریب بیمار مصرف کننده اش باید تشخیص دهد که آن آموزش را چطور در خانواده خود کاربردی کند و کسی که متوجه نیست و هنوز دنبال ناجی است، نمی تواند این مسیر را درست طی کند و اینجاست که درک تفاوتها عینیت می یابد. هرچند همه ما همدردیم ولی مسائل ریز زندگی ما با هم فرق می کند و باید خودمان از تجربیات دیگران بتوانیم راهکار مناسب شرایط خودمان را بیابیم. برای همین هیچ وقت سرلژیون به کسی پاسخ واضح نمی دهد، راهنمایی می کند تا فرد خودش بتواند جواب سوالش را بیابد.

زودخواهی برای رفتن به لژیون بعدی، ناشی از آموخته های غلط ذهنی است. طبق صحبتهای استاد روز چهارشنبه باید آموخته زدایی کنیم. لژیونها به ما می آموزد از دایره صحبتهای غم آلود که مدام بدبختی ها را زیر و رو می کند، دست برداریم. هدف را مشخص کنیم در مسیر بیفتیم و از راهش برویم. مشکل باید تبدیل به مسأله شود تا حل شود و اگر هم قابل حل نیست، آن را کنار بگذاریم تا در زمان خودش بتوانیم به آن رسیدگی کنیم. آموخته زدایی یاد می دهد از تجربه دیگران استفاده کنیم. طبق صحبت بزرگان نادان کسی است که از تجربه دیگران استفاده نکند.

لژیونها به ما کمک می کند از خواب غفلت بیدار شویم و هوشیار شویم. اگر هوشیار باشیم و غافل نباشیم اینها می شود درک تفاوتها که شخص تشخیص می دهد آن مسیر اشتباهی که همدردش رفته را دیگر نرود. اگر انجام داد موفق می شود و نشاندهنده این است که شخص رهجوی واقعی است هرجا انجام ندادیم، حال خودمان بد می شود.

جلسات و لژیونها لازم و ملزوم یکدیگرند، هر چه در جلسه یاد می گیریم در لژیون به صورت خیلی جزئی تر بررسی می شود تا بتوانیم به فهم درست و بیشتر از آن آموزش برسیم.

زمان هایی به خاطر طولانی شدن جشن تولد یا جشن رهایی لژیون تشکیل نمی شود، در واقع همان جشن، خودش نوعی آموزش است که اگر هم سطح لژیون نباشد، کمتر از آن نیست. این جشن ها، می تواند اثر بسیار زیادی روی مسافر بگذارد و نقطه ای برای زنده شدن امید در دل یک مسافر باشد. اگر همان لحظه یک نفر در آن جمع بخواهد در جایگاهی که آن فرد رها شده ایستاده، قرار بگیرد، یعنی می خواهد کاری برای خودش انجام دهد و این هدف اصلی جلسات است که برای آن تلاش می شود.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

همسفران: غفاری- استکی- عدنانی- نوروزی- ابراهیمی2- بی غم- مختاری- کریمی- حریری- ملکی- کشاورز- بیگدلی- عابدی- قادری-