لژیون مثل کارگاه نجاری و جلسه مثل نمایشگاه مبل است. پس بایستی در لژیون شرکت کنیم. لژیون باید دارای نظم و انضباط و احترام به پیشکسوت باشد. به راهنما احترام بگذاریم، بی اجازه صحبت نکنیم، قوانین و حرمتها رعایت شود، چون تغییر در لژیون به وجود می آید، در لژیون نقطه تحمل ما بالا می رود…

موضوع کارگاه آموزشی مسافران: اهمیت لژیون

استاد: مسافر سفر دوم هادی

تاریخ: شنبه 1403/08/26

واژه لژیون از کجا گرفته شده است؟

تاریخچه لژیون برمی گردد به جنگهای پارتیزانی(نامنظم) فرانسه و انگلیس، که کشور فرانسه مدام شکست می خورد و برای همین به فکر چاره جویی افتادند. گروهی متشکل از سربازان و فرماندهان با تجربه به سرگروهی فرمانده دور هم جمع شدند و تجربیاتشان را در اختیار همدیگر قرار دادند و توانستند در جنگ پیروز شوند. این گروه لژیون نام نهاده شد.

طبق وادی دوم، ما نیز در حال جنگ هستیم ولی یک جنگ نرم، بدون خون و خونریزی، جنگی با آگاهی و دانایی، برای همین ما هم برای موفق شدن نیاز به برپایی لژیون داریم تا در جلسه آموزش بگیریم و در لژیون پرورش بیابیم.

فضای جلسه یک فضای عمومی است و موضوعات به صورت کلی مطرح می شود ولی در فضای لژیون که خصوصی تر است، فرد می تواند اشکالاتی که در فهم یک سری موضوعات دارد را بپرسد و با راهنمایی سرلژیون و تجربه هم لژیونی ها به جواب سوالش برسد.

لژیون یک راهنما و سرلژیون دارد که افراد لژیون باید فرمانبردار آن راهنما باشند و هر چیزی توسط او بیان می شود، انجام دهند تا بتوانند در جنگ نرم پیروز شوند. زیرا آموزش متون جلسات، به صورت خیلی تخصصی تر و جزئی تر در لژیون تشریح می شود و فرد خیلی راحت تر می تواند متوجه شده و بفهمد. و از این جهت لژیون دارای اهمیت بسیاری است.

اهمیت دادن به لژیون با رعایت یک سری نکات شروع می شود: به عنوان فردی که در لژیون می نشینیم، خاطره گویی نکنیم، قصه تعریف نکنیم، راجع به انجیوهای دیگر صحبت نکنیم، اینجا را با انجیوهای دیگر مقایسه نکنیم. نخواهیم رفتارهای زمان سوءمصرف را توضیح دهیم، چون هر چه بوده تمام شده، قرار است صحبت از درمان شود نه مسائل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، معامله گری، خرید و فروش و …. ، طبق بند هفتم قوانین، این جلسات نظری راجع به موضوعات خارج از اهداف تعیین شده ندارد. چون اینجا درمان گروهی است.

هر کسی اینجا می آید اول وارد لژیون تازه واردین، بعد وارد لژیون آماده سازی و بعد وارد لژیون نهایی می شود. این سلسله مراتب باید طی شود تا شخص بتواند به رهایی برسد. دقیقاً مثل خط تولید اتومبیل که هر خط مسئول ساخت قسمتی از اتومبیل است تا برسد به آخر خط و بعد از تست شدن وارد بازار شود. شرکت نکردن در لژیون مثل این است که ماشین در یکی از خط های تولید توقف نکند و کاری روی او انجام نشود و مسلماً نمی تواند آماده بهره برداری شود. مسافری که به یک سی سی 50 روز می رسد، مورد سنجش و تست قرار می گیرد که میزان تغییرات تفکر و جهانبینی او ارزیابی شود.

در لژیون تازه واردین جذب و سپس رهجو ساخته می شود. بعد از طی این مرحله، مسافری که رهجو شده وارد لژیون آماده سازی می شود. در این لژیون علاوه بر رهجو شدن، شخص پرورش پیدا می کند تا تبدیل به یک نیروی انسانی شود. کسی که به نیروی انسانی تبدیل شد، نیاز نیست کسی او را به اجبار بیاورد و ببرد و به او بگوید چه کار کند، خودش با اختیار خودش نیرویی می شود که علاوه بر رهجوی واقعی بودن، برای تفکر سروج یک نیروی انسانی می شود.

بعد از طی مرحله آماده سازی، وارد لژیون نهایی می شویم. در آنجا شخصی که نیروی انسانی شده، به یک سرمایه انسانی تبدیل می شود. سرمایه انسانی شدن، یعنی بتوانم اثرگذار باشم اول برای خودم، بعد برای خانواده و بعد برای تفکر سروج، سرمایه انسانی شدن یعنی بتوانم خدمتگزار باشم، خدمتگزار واقعی که ویژگی هایش در چهارشنبه گذشته به خوبی توسط استاد بیان شد. همه اینها شدنی است همانگونه که الگوها توانستند.

لژیون مثل کارگاه نجاری و جلسه مثل نمایشگاه مبل است. پس بایستی در لژیون شرکت کنیم. لژیون باید دارای نظم و انضباط و احترام به پیشکسوت باشد. به راهنما احترام بگذاریم، بی اجازه صحبت نکنیم، قوانین و حرمتها رعایت شود، چون تغییر در لژیون به وجود می آید، در لژیون نقطه تحمل ما بالا می رود، در لژیون نحوه مشارکت کردن، جایگاه سکوت و سخن، اجازه گرفتن برای سخن گفتن، نحوه گرفتن میکروفن، پیام دادن، نشستن روی صندلی، آشنا شدن تخصصی تر با علائم بالینی و… آموزش داده می شود تا تبدیل به سرمایه انسانی شویم

زودخواهی برای رفتن به لژیون بعدی و یا فکر کنیم چون سالهای قبل به این جلسات آمده ایم و رفته ایم و همه چیز را می دانیم و به خاطر منیت بخواهیم به یکباره به لژیون نهایی برویم در حرکت درست مشکل ایجاد می کند. انسان همه چیز دان و دارای منیت مثل مهره شاه شطرنج است که بالاخره روزی کیش و مات می شود. ولی اگر مهره سرباز شطرنج باشیم، آرام آرام جلو می آییم و می آموزیم و به مهره فرمانده تبدیل می شویم. اگر رهجو باشیم و آرام آرام آموزش بگیریم به سرمایه انسانی تبدیل می شویم.

جهالت های گذشته (دانسته های غلط ذهنی) اگر راهگشا بود ما الان اینجا نبودیم، اگر دانا بودیم مصرف کننده نمی شدیم، پس دانا نبودیم و آنچه می دانستیم دانسته های غلط ذهنی بوده، پس بایستی آموخته زدایی کنیم. در لژیون آموخته زدایی تمرین می شود، علائم بالینی شناخته می شود و فرد تبدیل به یک سرمایه انسانی می شود تا بتواند خدمت کند اول به خودش، بعد به خانواده، بعد در کارش تا بعد بتواند به جلسه خدمت کند. پس اهمیت لژیون به این خاطر است.

اگر برای درمان و تغییر نگاه و جهانبینی آمده باشم، باید در لژیون شرکت کنم و عضو ثابت آن باشم، اهمیت و ارزش آن را بدانم. سپاسگزار و قدردان خداوند باشیم که چنین مکانی برای ما مهیا شده که در این وسعت فضا در آرامش بتوانیم بنشینیم و آموزش بگیریم. از همین لژیونها بوده که انسانهای بزرگ ساخته و پرداخته شدند و تبدیل به الگوهای بزرگ و خدمتگزاران شدند و خدمت کردند یا دارند خدمت می کنند. الگوهای جلسه همان سرمایه های انسانی هستند که از لژیون شروع کردند.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: مهدی- یوسف- حسین- عباس- حجت- مسعود- محسن- خلیل-