اگر آموزشهایی که اینجا داده می شود و پایه و اساس آن که حرمتها و قوانین است و هر جلسه از لحاظ حائز اهمیت بودن دو بار قرائت می شود، را خوب فرا بگیریم و رعایت و کاربردی کنیم، ماندگار می شویم و دیگر مهم نیست در جلسات باشیم یا نباشیم، هر جا باشیم یک سروجی هستیم.

موضوع کارگاه آموزشی مشترک: پایداری و ماندگاری در سفر و آئین رهایی

استاد: جناب آقای مفتون

تاریخ: چهارشنبه 1403/08/02

این روز و رهایی سه تن از عزیزان که از بند اعتیاد رها شدند به تک تک خدمتگزاران، به تازه واردین و به همه کسانی که این جا هستند، تبریک عرض می کنم. این جشن ها برای خود شخص نیست، برای عزیزانی است که در سفر هستند ولی هنوز باور ندارند تا ببینند اینها شدند و آنها هم می توانند بشوند.

پیرو دستور جلسات هفته گذشته که آموزش نقش مسافر و همسفر در درمان بود، امروز پایداری و ماندگاری در سفر بررسی می شود. ماندگاری چیست؟ اینکه فقط به جلسه بیاییم و برویم و بمانیم معنای ماندگاری نیست، امروز از این زاویه موضوع را بررسی می کنیم که اصلاً سفر چیست که ما باید در آن ماندگار و پایدار باشیم؟

در نوشتار مجری در هر جلسه خوانده می شود: «این سفر، سفری است از ترس به شجاعت، از دروغگویی به راستگویی، از پلیدی به صداقت، از اعمال ضدارزشی به اعمال ارزشی، از نفرت به عشق، از کفر به ایمان و در نهایت از ظلمت به نور».

ما اینجا هستیم تا این سفر را انجام دهیم و برای مسافر و همسفر هیچ فرقی نمی کند. حال باید در این سفر چه پایداری ای بکنیم تا ماندگار باشیم؟

زمانی که رفتن از ترس تا رسیدن به شجاعت، از دروغگویی به راستگویی و … را با تکرار، تمرین کنیم، یعنی پایداری می کنیم، چرا که آرام آرام ملکه ذهن می شود.

برای همه در ما دوران تحصیل، اولین درس الفبای فارسی بود و آن را هیچ گاه فراموش نمی کنیم، زیرا در ما ماندگار شده است، اما خیلی از دروس دیگر مثل فرمول های ریاضی و فیزیک و شیمی را به یاد نداریم، زیرا فقط حفظ کردیم تا امتحان بدهیم. در آموزش الفبا پایدار بودیم و در ما ماندگار شد، سفر درمانی هم به همین شکل است، وقتی دروغ هایمان را با تکرار، یکی یکی کم کنیم یعنی داریم هر روز پایداری در راستگویی را تمرین می کنیم تا وقتی که به صفر رسید، دیگر راستگویی در ما ماندگار می شود و به هیچ قیمتی دروغ نمی گوییم.

خیلی از ما در ذهن پلیدی داریم. وقتی نسبت به موفقیت ظاهری و باطنی دیگران حسادت می کنیم، این نوعی پلیدی است. وقتی تمرین کنیم که دیگر رفتار پلید نداشته باشیم و در آن پایداری کنیم تا به نتیجه برسیم، در ما ماندگار می شود و دیگر هیچ وقت بد هیچ کس حتی دشمن خود را نمی خواهیم و از هیچ کس کینه به دل نمی گیریم.

وقتی بند بند مواردی که در سفر ذکر شده را ادامه دهیم، از ظلمت به نور می رسیم و آنجاست که این آیه شریفه در ما صدق می کند: «الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور» و خداوند ولیّ ما می شود. رسیدن به این سخت نیست، اما زمانی سخت است که پایداری نداشته باشیم و با کوچکترین فشاری دوباره به روال قبل خود برگردیم.

پس اگر آموزشهایی که اینجا داده می شود و پایه و اساس آن که حرمتها و قوانین است و هر جلسه از لحاظ حائز اهمیت بودن دو بار قرائت می شود، را خوب فرا بگیریم و رعایت و کاربردی کنیم، ماندگار می شویم و دیگر مهم نیست در جلسات باشیم یا نباشیم، هر جا باشیم یک سروجی هستیم.

ولی اگر در این سفر پایدار نباشیم و به ماندگاری نرسیم، هر آن ممکن است رفتاری داشته باشیم که باعث ایمان سوزی شود و به نظر من بزرگترین گناه ایمان سوزی است.

رعایت حرمتها الفبای شروع درمان است، کسی که آنها را رعایت نمی کند، سفری برایش آغاز نمی شود که بخواهد در آن پایداری کند تا به ماندگاری برسد. فقط شخص توهّم سفر کردن دارد.

سفر زمانی آغاز می شود که به اندازه ظرفیت خود یک به یک نکات حرمتها و قوانین را تکرار کنیم تا تمرین شود، چون ظرفیت به مرور بیشتر می شود و به همان اندازه شخصیتی که از دست داده بودیم بالاتر می رود. شخصیت را کسی به ما نمی دهد، رفتار و کردار ما نشاندهنده شخصیت ماست.

پایداری و ماندگاری ما در سفر باعث می شود سفیر درمان در بیرون از اینجا باشیم و تمام تلاش ما همین است که آثار و رفتار ما طوری باشد که همه جا اشاعه دهنده درمان باشیم و نشان دهیم به درمانمان پایبندیم و به آن ایمان داریم. از این جهت است که در جوامع علمی و دانشگاهی ما را قبول دارند و خیلی جاها برای برگزار کردن کلاس شناخت اعتیاد از ما دعوت به همکاری می کنند.

پایداری و ماندگاری در سفر، یکدفعه نمی شود با حرکت تدریجی در مسیر سفر درست است و آنجاست که در مسیر سفر، نشاط درمانی اتفاق می افتد.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: حجت- احسان- حسین ر-

همسفران: توانا- رضایی-