فرق نمی کند همسفر سفر اول باشیم یا سفر دوم، باید به جای درست کردن بقیه، روی خود متمرکز شویم، بخواهیم خود را تغییر دهیم تا این آدمی که هستیم دیگر نباشیم. اولین قدم برای هدفمند شدن، این است که بخواهیم برای یک روز شخصیت هدفمند داشته باشیم. این می شود کاشت ما؛

موضوع کارگاه آموزشی همسفران: وادی هفتم و تأثیر آن بر من

استاد: همسفر استکی

تاریخ: دوشنبه 1403/07/23

روز چهارشنبه کلید واژه های وادی هفتم توضیح داده شد: رمز: کلید- راز: هر چیز پوشیده و پنهان – حقیقت: آنچه بوده، هست و خواهد بود، مثل اعتیاد- کشف: آنچه که بوده ولی ما از آن خبر نداشتیم و بعد به آن پی می بریم. مثل راه درمان اعتیاد که بوده، ما اطلاع نداشتیم و الان کشف شده است.

استاد روز چهارشنبه فرمودند وقتی وارد راهی می شویم، تابلوهایی دارد که یکی یکی به ما اعلام می کند چه کار کنیم و اگر به آن توجه کنیم راه را بهتر طی می کنیم.

راه سروج تقریباً 20 سال پیش نمایان و کشف شده و ما یکی یکی وارد این راه شدیم. شروع حرکت در این راه، با شرکت در جلسه شناخت اعتیاد است تا متوجه شویم که اعتیاد چیست، وقتی دنیای جدیدی برای ما باز شد، به تابلوی پذیرش می رسیم؛ پذیرش بیماری خود و بیماری مصرف کننده. تا اینجا اگر خوب توجه کرده باشیم، چیزهایی برداشت می کنیم، یعنی منِ خانواده می فهمم یک تفکر زائد بودم که الان تفکر زائد افیونی شدم. تابلوی بعدی می تواند این باشد که دوربین را روی خودمان بیندازیم. اما من همسفر، چقدر به این تابلو توجه کرده ام؟!! نکته از اینجا شروع می شود که فکر می کنیم در راهیم ولی شاید اصلاً راه را نیافتیم و در همان شرط اول مانده ایم. از این جهت این جمله خیلی مهم گفته می شود «انتخاب راه شرط لازم است ولی شرط کافی نیست».

هر میزان مدتی که آمده ایم، با خود بسنجیم که چه آموزش دیدیم و چه کاربردی در زندگی من داشته است، به همان اندازه در راهیم. چون هر آموزشی در جلسات، یک تابلوی اعلان است.

در این راه انسانها به دو گروه تقسیم می شوند: گروه خردمندان که با تفکر، تأمل، تدبر و تعقل کارهای خود را انجام می دهند و گروه بی خردان که پشت کارهایشان فکری ندارند، زیاده خواه و زودخواه هستند.

چرا من همسفر با وجود اینکه می خواهم به درک و برداشت برسم ولی هنوز نرسیدم؟

طبق دستور جلسه گذشته، چون شخصیت من، هنوز شخصیتی نیست که بتوانم در این راه قدم بردارم. اکثر ما نمی توانیم به هدف هایی که داریم، دست پیدا کنیم چون شخصیت هدفمند نداریم. شخصیت، مثل یک دیواری است که آجرهای آن عادتهای روزانه ماست و از بچگی تا الان این دیوار چیده شده است. اگر می خواهیم شخصیت هدفمند، راستگو و توانمند و تلاشگر داشته باشیم باید عادت کنیم به تلاش، به راستگویی و…

عادت چگونه به وجود می آید؟

برای عادت کردن به فضیلتی، باید عملکرد من آن بشود. باید آنقدر انجام دهیم که به صداقت، راستگویی و فضایل اخلاقی معروف شویم. برای عملکرد درست، باید گفتار من درست باشد و برای این که گفتار درست شود، باید ورودی افکار و ذهنیات خود را غربال کنیم. پس همه اینها به هم پیوسته است.

البته نمی توان یک شبه و یک روزه هدفمند شد. زمان می برد، یکی از اضلاع پروتکل درمان همسفر، زمان است ولی باید توجه داشت که برای ما همسفران مثل سفر مسافران، زمان تعیین نشده، این خود من هستم که باید برای هدفمند شدن خودم زمان تعیین کنم. نباید بعد از چند وقت آمدن هنوز در آموزشهای ابتدایی مانده باشیم، نباید فقط دنبال این باشیم که غیبت نکنیم، دروغ نگوییم، بلکه باید مرتب به روز باشیم.

چون زمان برای ما تعریف نشده، بهتر است زمان خود را کوچک و محدود کنیم. هدف روزانه داشته باشیم، روزانه خود را از ضدارزشی ها و عادت های بد بتراشیم، اهرم خود را تنگ کنیم، بگوییم زمان من امروز است. شاید فردا نباشم، امروز خود را درست زندگی کنم.

فرق نمی کند همسفر سفر اول باشیم یا سفر دوم، باید به جای درست کردن بقیه، روی خود متمرکز شویم، بخواهیم خود را تغییر دهیم تا این آدمی که هستیم دیگر نباشیم. اولین قدم برای هدفمند شدن، این است که بخواهیم برای یک روز شخصیت هدفمند داشته باشیم. این می شود کاشت ما؛

چگونه کاشت خود را درست کنیم؟

با برنامه روزانه، یکی یکی عادت های خود را بررسی کنیم، ببینیم چه خواسته هایی داریم، اگر درست و سالم و معقول است، همان را بکاریم. با آموزشها می توانیم بذرهای خود را اصلاح کنیم، به عنوان مثال، غر زدن، یک کاشت اشتباه است، چون برداشت آن چند ساعت بعد برای ما رقم می خورد. کاشت درست، فقط و فقط انجام وظایف هر لحظه و روزانه من است، بدون توجه به اعمال و رفتار مصرف کننده یا مسافر خود. با در لحظه بودن می توانیم کاشت خوبی داشته باشیم،

بعد از آن مرحله داشت است. یعنی باید از تغییرات کوچک خود مراقبت کنیم که مبادا برنگردد. مواظب رفتار، گفتار و عملکرد خود باشیم.

در مرحله داشت، فرآیند محور بودن از اهمیت بالایی برخوردار است؛ فرآیند محور بودن یعنی من با زمان و روزانه جلو بروم و فقط متکی به این باشم که وظایف خود را درست انجام دهم و یک قدم یک قدم جلو بروم.

فرآیندمحور به هدف دوردست نگاه نمی کند، با شرکت مستمر در جلسات، آموزش می بیند، تمرین دارد، صبوری می کند، نقطه تحمل خود را بالا می برد، تعقل را یاد می گیرد، گام به گام درست جلو می رود و تلاش می کند به عقب برنگردد و از راهی که می رود لذت می برد. ولی فرد نتیجه محور از روز اول مدام می گوید مصرف کننده من نیامد، خوش به حال فلانی که مصرف کننده اش آمد و طبق عادتهای قبلی رفتار می کند.

وقتی کاشت و داشت به موقع باشد و از آن حفاظت کنیم، حتماً به برداشت صحیح می رسیم، و از آن لذت می بریم. به همین منوال آرام آرام درون شخص تغییرات انجام می شود و شخصیت فرد به شخصیت سالم تغییر می کند و یک فرد هدفمند می شویم.

فرد هدفمند برای هدف هایش یکی یکی برنامه می ریزد و هر روز دنبال می کند و جلو می رود تا در آخر سرنوشتش به کلی تغییر کند. پس اگر می خواهیم در آینده حال خوبی داشته باشیم، هر لحظه باید روی آن کار کنیم تا به سرنوشت خوب برسیم.

بیاییم از امروز، همه جا فقط خوبی همسران خود را بگوییم، ثابت شده وقتی در افکار شروع کنیم، بعد آرام آرام به زبان و سپس در عملکرد می آید. و به مرور جزء عادتهای ما می شود و سپس شخصیت من همسر دوست و ارزش قائل شدن برای همسر می شود.

گفته شد بی خردان زیاده خواهند، ما چقدر زیاده خواهیم، سطح توقعاتمان را از زندگی خوشبخت پایین بیاوریم. اینقدر فکر نکنیم زندگی خوشبخت قرار است چه شود، بگوییم خدا را شکر من امروز خوشبختم، توانستم کارهای روزمره را به خوبی و درستی انجام دهم. انشاءاله یاد بگیریم کوله باری که از ضدارزشی جمع کردیم را بتراشیم و هر لحظه به فکر خودمان باشیم تا به برداشت صحیح برسیم و اینجاست که حتی ریگهای بیابان هم به ما کمک می کند تا در این مسیر درست برویم و حتماً به نتایج خوبی می رسیم.

به نقل از آقای مفتون در کارگاه آموزشی مسافران؛ امام علی(ع) می فرماید: مواظب افکارت باش که گفتارت می شود، مواظب گفتارت باش که رفتارت می شود، مواظب رفتارت باش که عاداتت می شود، مواظب عادات خود باش که شخصیتت می شود و مواظب شخصیتت باش که سرنوشتت را می سازد.

انشاءاله بتوانیم سرنوشت خود را ریز به ریز و لحظه به لحظه درست بسازیم.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

همسفران: توانا- ابراهیمی- غفاری- تخت کش- سبحانی- ابراهیمی2- ملکی- قادری-