تفکرات زائد داشتن و به آن پرداختن، کینه داشتن، نگرانی، حال بدی و… باعث می شود نتوانیم برنامه ریزی داشته و از وقت خود درست استفاده کنیم و درنتیجه روز به روز حال ما بدتر می شود، چون در این حالت در واقع زندگی نمی کنیم و فرصت ها را یکی پس از دیگری از دست می دهیم.

موضوع کارگاه آموزشی همسفران: فرصت سازی یا فرصت سوزی

استاد: همسفر ابراهیمی

تاریخ: دوشنبه 1403/07/02

همه ما در زندگی فرصت هایی را سوزاندیم و فرصتهایی را هم ساختیم، هر کدام از ما با هر سن و سالی که داریم، زمان های زیادی را در زندگی هدر دادیم و از آن استفاده لازم را نبردیم. برای همین در انتهای جلسه امروز می خواهیم به این برسیم فرصت چیست؟ فرصت سوزی چیست؟ فرصت سازی چیست؟ چه عواملی باعث می شود یک سری فرصت ها سوخته شود و چه عواملی باعث میشود یک سری فرصت ها ساخته شود.

واژه فرصت به معنای زمان مناسب برای انجام کاری است. فرصت عمر و زمان یکی از بزرگترین سرمایه های هر انسانی است که خیلی از ما در برهه هایی از زمان به راحتی از دست دادیم و زمانی متوجه شدیم که با نگاهی به گذشته، دیدیم هر روز درگیر یک موضوعی بودیم و از کارهای اصلی و مهم بازماندیم.

برای ما خانواده های مصرف کننده، این فرصت سوزی بیشتر بود، چون بیشتر زمان خود را درگیر مصرف کننده بودیم. عواملی مثل ترس از آبروریزی، ترس از باخبر شدن دیگران از مصرف کننده داشتن ما و یا اینکه فکر می کردیم اگر مصرف کننده درست شود، ما تازه به زندگی می رسیم، ما را از زندگی کردن درست بازمی داشت. در صورتی که زندگی درست مربوط به برنامه ریزی و مدیریت خود ماست نه اینکه مصرف کننده خوب شود یا نشود.

داشتن یک مصرف کننده در زندگی اثرگذار است و در زندگی سختی و خلل ایجاد می کند، ولی این ما هستیم که با اهمال نکردن و داشتن مدیریت و برنامه ریزی می توانیم زندگی را آن طور که باید درک کنیم و نظم ببخشیم و مصرف کننده را توجیه کم کاری های خود نکنیم.

چه عواملی باعث فرصت سوزی ما همسفران شد؟

تفکرات زائد داشتن و به آن پرداختن، کینه داشتن، نگرانی، حال بدی و… باعث می شود نتوانیم برنامه ریزی داشته و از وقت خود درست استفاده کنیم و درنتیجه روز به روز حال ما بدتر می شود، چون در این حالت در واقع زندگی نمی کنیم و فرصت ها را یکی پس از دیگری از دست می دهیم.

خیلی مواقع فرصتی در زندگی پیش می آید ولی در کنار آن شرایط سختی هم وجود دارد، مثلاً می خواهیم ادامه تحصیل دهیم ولی بچه دار می شویم، می خواهیم مسافرت برویم ولی یک سری مشکلات داریم یا می خواهیم کارگاهی بزنیم ولی با مشکلاتی مالی برخورد می کنیم و… شرایط سخت همیشه هست، این ما هستیم که نباید آن شرایط را برای خود بغرنج کنیم چون برای ما محدودیت ایجاد می کند و ما را از انجام کار آن منصرف می کند. همیشه در لحظه ها و شرایط سخت انسان ساخته می شود چون یاد می گیرد چطور شرایط را بهبود ببخشد و این باعث رشد او می شود.

در مورد جلسات آموزشی سروج هم این چنین است؛ خیلی از خانواده ها اینجا آمدند ولی نماندند و رفتند و عده ای هم ماندند و دارند از فرصت آموزشی اینجا استفاده می کنند. چون به این درک رسیده اند که باید آموزش بگیرند تا بتوانند فرصت ها را بسازند و برای همین کسی که آموزشها را گرفته و کاربردی کند، مشتاق تر به جلسات می آید. ولی کسی که کاربردی نکند، از این فرصت آموزشی بی بهره است، چنین کسی حتی به خودش هم ایمان و باور ندارد که می تواند تغییر کند و اثرگذار باشد.

به جای خسته شدن از شرایط سخت، ناامید شدن و … باید تحلیل مشخص کنیم که چه کار کنیم.

یک تازه وارد زمانی از فرصت آموزشی جلسات بهره می برد که آموزش ها را کاربردی کند چون می تواند با تحلیل مشخص از اوضاع مشخص و تحلیل مشخص از افراد مشخص دیگر در کنار مصرف کننده نسوزد بلکه با تدبیر و درایت بسازد.

در جلسات هم خدمت گزاری یک فرصت است، اگر درست آموزش گرفته باشیم خدمت را درست و در چارچوب قوانین انجام می دهیم ولی اگر آموزشها را درست نگرفته باشیم، معرکه گیر می شویم، ایراد می گیریم، نظر می دهیم و از کوچکترین نقدی به هم می ریزیم، وارد حاشیه می شویم و این از بین بردن فرصت است.

نتیجه فرصت سوزی لذت نبردن از زندگی است. خیلی از ما خانواده ها حتی بزرگ شدن فرزندان را ندیدیم و از آن لذت نبردیم و شاید اصلاً نفهمیدیم. هر کدام از ما مانند ببر نیم خیز باید منتظر شکار لحظه ها و فرصت ها باشیم. هر اتفاقی که گذشت، تمام شده، باید ببینیم الان چطور می توانیم از فرصت های پیش رو استفاده کنیم و چطور فرصت ها را بسازیم. چه بسا همان فرصت هایی که در گذشته سوزاندیم به ما یاد داده که چطور دیگر فرصت ها را از دست ندهیم و غنیمت بشمریم.

همیشه می گوییم از فرصت هایی که پیش می آید استفاده کنیم ولی به این نکته مهم توجه داشته باشیم که دنبال فرصت برای تلافی، یا غیبت یا بدگویی از دیگران که شاید حتی به ما ظلم کرده اند نباشیم، چون گناه است.

جلسات ما بهترین فرصتی است که بتوانیم خویشتن خویش را بشناسیم و کسانی که اهل آموزش هستند، بدانند مهم ترین، مقدس ترین و پاک ترین و بهترین جلسات آموزشی علمی کاربردی جلسات سروج است، با حضور مستمر در جلسات و پیگیری مداوم و آموزش گرفتن و کاربردی کردن، این فرصت را غنیمت می شماریم، ولی اگر همسفری هنوز بعد از مدتها آمدن هنوز درگیر مصرف کننده است، بداند فرصت سوزی می کند و هنوز صبر، مهر، گذشت، عدالت، شجاعت را در نظر نگرفته، احساسی برخورد می کند. اینکه ما سپر باشیم که آبروریزی نشود، فلان اتفاق نیفتد و… باعث فرصت سوزی می شود، این را بدانیم که باید به خود و مصرف کننده فرصت بدهیم، شاید باید آسیب اشتباهاتی که انجام می دهند را ببینند، خسته شوند، درگیر شوند، سختی روزگار را بچشند تا ساخته شوند و یاد بگیرند.

خیلی مواقع درگیر کار اشتباه یا زدن حرف بی ربطی می شویم که تا مدتها درگیر آن هستیم و در این مدت، فرصت دارد سوخته می شود. وقتی می خواهید نظری در مورد کسی یا چیزی بدهید، از خود بپرسید او کجای زندگی من است و من کجای زندگی او هستم، خیلی مواقع می بینیم هیچ ربطی به ما ندارد و فرصت را در قالب این حرفها و صحبتها از دست ندهیم.

کسانی که می خواهند در جهت فرصت سازی باشند، باید مطالعه زیادی داشته باشند. خواندن کتاب، مجلات، جزوات آموزشی و… در هر شرایطی امکانپذیر است و انجام ندادن آن فرصت سوزی است.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

همسفران: عدنانی- استکی- ابراهیمی2- قادری- توانا- باقری2- کشاورز- ملکی- ولی زاده- نریمانی-

مسئول نظم کارگاه آموزشی: مسافر سفر دوم علی