حس رقابت، حس مالکیت، حس مقایسه و… همه از رذالت ما نشأت می گیرد و این همان حس های ناسالم است، که اثر منفی به جا می گذارد. هر کدام از ما اگر سفر درمانی خوبی داشته باشیم، سال به سال باید تغییرات درونی در ما نمایان شود، و مزه تغییر را در درون خود بچشیم و جلو برویم، و این چشیدن نیاز به تکرار و تمرین آموزشها دارد، و آنجاست که خدمت ما تأثیرگذار می شود

موضوع کارگاه آموزشی سفر دوم: نقش حس در خدمت

استاد: جناب آقای مفتون

تاریخ: دوشنبه 1404/8/12

با توجه به سلسله مراتب دستور جلسات بعد از فهم مشترک نقش حس در خدمت قرار داده شده است، و این به این معناست که اول باید به فهم مشترک نسبی در جلسات رسیده باشم، تا بتوانم این دستور جلسه را درک و کاربردی کنم؛ چرا که خیلی از ما موضوعاتی را می دانیم یا دستور جلسات را آموزش گرفتیم، اما به موقع نمی توانیم کاربردی کنیم چون به حس خدمت نرسیدیم و آن را درک نکردیم، و صرفاً می خواهیم فقط خدمت کنیم.

مراتب خدمت:

1- خدمت به خود؛ حس خدمت این نیست که فقط به دیگران خدمت کنیم، بلکه اول باید به خود خدمت کنم تا بتوانم به دیگران هم خدمت کنم. زمانی که مشکلی برای ما حادث می شود، زمان آن است که باید به خود خدمت کنیم اما توان آن را نداریم، چون به درک آموزشها و خدمت نرسیدیم.

2- خدمت به دیگران؛ من اگر به درک و حس خدمت رسیدم، در تمام شرایط وقتی بحث خدمت بوجود می آید، خدمتی را انجام می دهم که مؤثر باشد، چه در خانواده، چه در محل کار و یا تشکیلات؛ یعنی آنجا حس سالم برایم تبیین می شود و می بینم.

حس بر دو گونه است: 1- حواس پنجگانه؛ که شامل، بینایی، شنوایی بویایی، چشایی، و لامسه است. 2- حواس درونی؛ که از صفتهای ما نشأت می گیرد، به عبارتی حس و صفت، ارتباط دو سویه با هم دارند، و یکی آن دیگری را بوجود می آورد. یعنی اگر صفتهای من از رذائل باشد، حس یا احساس هایی هم که از من ساطع می شود و چیزهایی که دریافت و برداشت میکنم از رذائل من نشأت می گیرد، و بالعکس اگر هر کدام از اینها از فضیلت من باشد دیگری هم از آن سرچشمه می گیرد، پس اینکه من با چه حسی یا صفتی بخواهم یک موضوع را درک کنم و در ذهن پرورش بدهم خیلی مهم است.

مثلاً ترس و تهور(بی پروایی، جسارت غیر منطقی). هر دو از رذیلت من است، ولی بین آنها شجاعت قرار دارد که از فضیلت من نشأت می گیرد، من اگر حس شجاع بودن داشته باشم، یعنی نه ترس داشته باشم و نه تهور، برداشت های من متناسب با آن حس شجاعت است، اما اگر ترسو باشم، همه چیز را از آن دید برداشت میکنم.

مولانا در این زمینه به زیبایی می فرمایند:

«صحت این حس بجویید از طبیب

صحت آن حس بخواهید از حبیب».

یعنی هر کدام از این حواس پنجگانه و ظاهری اشکالی داشته باشد، یک بیماری و یا کاستی را در بدن نشان می دهد که با مراجعه به طبیب یا پزشک درمان می شود. اما برای درمان و صحت حس های درونی باید از خداوند کمک بخواهید که تغییر در آنها اتفاق بیفتد که بزرگترین کمک همین آموزشها، و راهی است که خداوند ما را به آن دعوت کرده و در اختیار ما گذاشته است.

من اگر خدمت را درک نکرده باشم در خدمت، حتی به خود نیز ضربه وارد میکنم، ولی اگر حس های من به تعادل و منطق برسد، همه چیز منطقی می شود و در مسائل و مشکلاتی که بوجود می آید می توانم خدمت به خودم را داشته باشم، و به جای سرزنش کردن آن را مدیریت میکنم و با حس سالم حل میکنم، چرا که با هر بار چشیدن حس، تغییر انرژی بیشتری در من بوجود می آید که باعث حرکت من به سمت جلو می شود.

*حس رقابت، حس مالکیت، حس مقایسه و… همه از رذالت ما نشأت می گیرد و این همان حس های ناسالم است، که اثر منفی به جا می گذارد. هر کدام از ما اگر سفر درمانی خوبی داشته باشیم، سال به سال باید تغییرات درونی در ما نمایان شود، و مزه تغییر را در درون خود بچشیم و جلو برویم، و این چشیدن نیاز به تکرار و تمرین آموزشها دارد، و آنجاست که خدمت ما تأثیرگذار می شود؛ ولی اگر حس من آلوده شود، اصالت خدمت از بین می رود.

جلسات سروج به عنوان کارگاهی برای آموزش دادن است و ماحصل و ثمره آن در زندگی بیرونی ما نشان داده می شود، به همین علت تأکید می شود حرمت ها و قوانین را رعایت کنیم، چون اگر من برای خانواده ارزش قائل شوم، برای تشکیلات هم ارزش قائل می شوم، و در آن صورت یک فرد مسئول هم برای خانواده و هم برای تشکیلات هستم. و هر خدمتی را مسئولانه انجام میدهم، چون آن را لطفی از طرف خداوند و جلسات می دانم و قطعاً مفید و اثرگذار خواهد بود.

برای حس سالم نیاز به همدلی، همکاری، و همفکری است، و حال آیا من این ها را در هر جایی از جمله خانواده یا محل کار و یا … دارم؟ اگر اینها را با تمام وجود بفهمم و درک کنم، خود بخود به احساس مسئولیت در خدمت می رسم، و بزرگترین خدمت انسان به خودش این است که حس پذیرش را در خود داشته باشد، آن وقت است که از هر چیزی آموزش می گیرد.

دوستانی که در این زمینه مشارکت کردند:

مسافران: علیرضا2- ابراهیم- احسان- محمد حسین- حسن- عباس(غ).

همسفران: احمدی- استکی- خدائیان- کشاورز- موسوی