انسانها، نسبت به هم برتریت ندارند تنها تفاوت دارند و آن را با عملکرد، رفتار، برداشت و نوع تفکر خود در این مسیر نشان میدهند تنها نقطه مشترک ما این است که با هم، همدردیم با این حال باید بپذیریم، میزان تخریب، نوع تربیت، فرهنگ و جهان بینی هر یک از ما متفاوت است و با هم یکسان نیستیم.

موضوع کارگاه آموزشی همسفران: آیا در سروج همه با هم برابرند؟
استاد: همسفر غفاری
تاریخ: دوشنبه ۱۴۰۴/۷/۲۱
ابتدا تولد یک سالگی مسافر ابراهیم و همسفر کاظمی را خدمت خود این عزیزان و کل جلسه تبریک عرض میکنم.
همانطور که میدانید، انگشتان یک دست از نظر اندازه، شکل، کارکرد و تواناییهایی که دارند، با یکدیگر متفاوتند و این از عدل الهی است که بر آن جاری شده است. پس همانگونه که اعضای بدن متناسب با کارکردشان با هم متفاوتند، تواناییها و سطح دانایی ما انسانها نیز با یکدیگر فرق میکند و بر حسب آن هر کدام در جایگاهها، مسئولیتها و شرایط خاصی قرار داریم، بنابراین ما با هم برابر نیستیم، بلکه متفاوت هستیم.
هنگامی که فردی وارد جلسات سروج میشود، در مورد میزان تحصیلات، وضعیت مالی یا جایگاه اجتماعی او پرسیده نمیشود؛ هر کس بعد از سه جلسه حضور به عنوان مهمان، خودش تصمیم میگیرد که از این آموزشها استفاده کند یا نه.
بنابراین در پاسخ به این سؤال که «آیا همه در سروج با هم برابر هستند؟» باید گفت از جهت خدماتی که در جلسات سروج، وجود دارد همه با هم برابر هستیم و تمام جزوات، قوانین، حرمتها، آموزشها و تفکر جلسات برای تک تک اعضا یکسان و لازم الاجرا است، ولی استفاده هر فرد از این خوان گسترده متفاوت است. کسی که بر اساس میزان معرفت و دانایی خودش از آن برداشت کند، عنوان همسفر به او داده میشود و در آن جایگاه یک سری مسئولیتها و وظایف به عهده او گذاشته میشود، بنابراین جایگاه کنونی هر شخص عین عدالت است، چه آن را بپذیرد و چه از آن ناراضی باشد.
به عنوان مثال؛ دو همسفری که وارد جلسات شدهاند و هر دو پذیرفتهاند که دارای بیماری تفکر زائد افیونی هستند، ولی یک نفر در راستای آموزشها گام برمیدارد، قوانین و فرامین را به درستی رعایت میکند با فرد دیگری که قوانین و فرامین را رعایت نمیکند، برابر نیستند و این از نحوه صحبت کردن، طرز نشستن، پوشش و… نشان داده می شود. عدالتی که برای هر کدام از این افراد جاری میشود، به میزان اجرای قوانین و عملکرد آنها بستگی دارد.
اکنون وظیفه تک تک ماست که در این جایگاه موقعیت خود را مشخص کنیم؛ آیا همسفر واقعی هستیم یا همسفر نما و یا میخواهیم ویروس باشیم؟
این یک انتخاب آگاهانه است که با توجه به خواسته، نیاز درونی و میزان رعایت حرمتها و قوانین انجام میشود. بنابراین انسانها، نسبت به هم برتریت ندارد، تنها تفاوت دارند و آن را با عملکرد، رفتار، برداشت و نوع تفکر خود در این مسیر نشان میدهند. تنها نقطه مشترک تک تک ما این است که با هم همدردیم با این حال باید بپذیریم، میزان تخریب، نوع تربیت، فرهنگ و جهان بینی هر یک از ما متفاوت است و با هم یکسان نیستیم.

ممکن است اکنون، عدالتی که متناسب با رفتار و عملکرد خود بر ما جاری شده، آن چیزی نباشد که انتظار داشتیم یا به نفع خود میدانستیم و پیوسته به دنبال ایراد گرفتن عیب جویی و… باشیم. ولی بهتر است از خود بپرسیم غلظت تفکرات زائد من نسبت به این رفتار و عملکرد تا چه اندازه بوده که استحقاق این نوع عدالت را داشتهایم؟
به عنوان یک همسفر چقدر توانستهایم، حس آلوده ناشی از مقایسه، کینه، نفرت و چرا چرا کردنهای خود را بشناسیم و ریشه یابی کنیم و در مشکلات و اتفاقات سهم خود را پیدا کنیم، باورهای غلط ذهنی خود را رها کنیم در زمان حال باشیم و ببینیم کجای کار قرار داریم.
از سختی درختان بیاموزیم، همانطور که درختان در پاییز و زمستان، نشاط و سرسبزی خود را از دست میدهند و پس از گذراندن باد و باران و سرما، در بهار، زیباترین شکوفهها و میوهها را به بار میآورند، ما انسانها نیز به جای آنکه در ذهن خود چرا چرا کنیم این سوالات را به چگونه تبدیل کنیم و همینطور مشکلات را به مسئله تبدیل کنیم تا بتوانیم آنها را به مرور زمان حل کنیم و به تدریج تغییر کنیم و آن کسی که قبلاً بودهایم دیگر نباشیم.
انسان چیزی نیست مگر حاصل سعی و تلاش خودش، این سعی و تلاش جایگاه واقعی ما را مشخص میکند.
حال باید از خود بپرسیم، حالم چطور است؟
آیا از اتفاقاتی که افتاده با توجه به آموزشهایی که دریافت کردهام راضی هستم و آرامش دارم و واقعاً شایسته جایگاهی که در آن قرار دارم هستم یا هنوز حالم بد است و ریشه آن را نمیدانم و هدف مشخصی ندارم و در حال فرصت سوزی هستم؟
پذیرش بیماری تفکر زائد افیونی خود آغاز سفر درمانی است، رفتار و عملکرد ما نشان میدهد که چقدر در برابر این بیماری تغییر کردهایم و هرچه تغییرات بیشتر باشد حال بهتری خواهیم داشت.
هیچکدام از ما از نظر تواناییها و درک خود از آموزشهایی که دریافت میکنیم با یکدیگر برابر نیستیم، اگرچه منبع آموزشها برای همه ما یکسان است اما برداشت ماست که تعیین کننده میزان تأثیری است که از آن آموزشها میگیریم و در نهایت جایگاه ما را مشخص میسازد.
رشد کردن و تغییر پیدا کردن درد دارد اما هیچ دردی به اندازه ی در جا زدن در جایگاهی که به آن تعلق نداریم، دردناکتر نیست. نترسید از اینکه کُند رشد میکنید، از این بترسید که فقط در جا بزنید.
همانند ماری که برای ادامه حیات، رشد و تکامل خود باید پوست بیندازد ما هم برای رسیدن به دانایی مؤثر و تغییر باید پوست بیندازیم. این مسیر نیازمند زمان است، باید وقت بگذاریم، آموزش ببینیم و آموزشها را کاربردی کنیم تا به نتیجه مطلوب دست یابیم.
دوستانی که در این زمینه مشارکت کردند:
همسفران: ابراهیمی- عدنانی- محمدی- نریمانی- حافظی- مزروعی- زیلایی- حریری- باقری ۲- خدائیان- سبحانی


با عرض سلام و خدا قوت وتشکر فراوان از استاد گرامی که به خوبی دستور جلسه را باز کردند.برداشت من این بود که نوع عملکرد من باعث میشود که با من چه برخوردی شود در هر جایگاهی که هستم.تشکر فراوان از تیم پر تلاش سایت،🥀🥀🥀🥀
با سلام و درود فراوان خدمت عزیزان سروج ،بسیار صحبت های استاد بحق بود.میزان عملکرد من جایگاه مرا مشخص میکنه و اینکه عدالت بر من جاری میشود ،جای تأمل دارد که خود را بسنجیم که کجای کار هستم،و اینکه تلاش در قبال عزت نفسی که بدست میآوریم با پی در پی باشد و مستمر.درک تفاوت ها واینکه در این مکان مقدس آموزش ها برای همه برابر است.حالا من چقدر خوشبختم که استفاده درست از آنها کنم.از زحمات شما سپاسگزارم.همسفر نوروزی
سلام و درود به خدمتگزاران جمعیت سروج
باتشکر از استاد عزیز که با عشق آموزشها را در اختیار رهجویان عزیز. قرار میدهد باشد که من بعنوان همسفر به درک درست و برداشت صحیح از آموزشها برسم ودر جای خود عملی کنم و به رشدوتعالی برسم
باتشکر از تیم پر تلاش سایت
با سلام ودرود وتشکر از استاد عزیز وهمه خدمتگزاران سروج ،
دریافتم نوع درک وفهم و برداشت من ،عملکرد من را میسازد و اینکه چقدر هدفمند وهمسو با تفکرات سروج هستم واین همان تفاوت من است که وضعیت کنونی من را میسازد ، ،هر بذری بکارم همان را درو خواهم کرد واین همان عدالت است 🌹
سلام وخداقوت به استاد عزیز🌷هرشخصی بستگی به وضعیت کنونی خود با دیگران متفاوت است واین وضعیت وجایگاه به خاطر غلظت تفکرات زائد. خودش است وهر چقدر این عدالت را بپذیرد ودر جهت تغییر.
آن حرکت کند آرامش عدالتی است که برایش جاری میشود