وادی چهارم وادی مسئولیت است. مسئولیت پذیری در درمان اعتیاد، پذیرش و درک اینکه من با انتخابهای خودم این شرایط را برای خودم مهیا کردم است. باید بدانم موقعیت کنونی من عین عدالت است، پس مسئولیت آن را خودم میپذیرم، همانگونه که خودم مصرف کننده شدم، درمانگر نیز خود من هستم، البته با رعایت پروتکل درمان.
موضوع کارگاه آموزشی مسافران: وادی چهارم تأثیر آن برمن
استاد: مسافر سفر دوم حسین
تاریخ: شنبه ۱۴۰۴/۴/۷
نگاه کردن دقیق به این جمله در وادی چهارم : «در مسائل حیاتی به خداوند سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویش»، میتواند یک دیدگاه جدید و عمیق برای ما به وجود بیاورد.
مسائل حیاتی چیست؟ ما فکر میکردیم مسائل حیاتی صرفاً (شغل، انتخاب همسر، سلامتی و…) است ولی اینجا آموزش گرفتیم که مسائل حیاتی از کوچکترین چیزها(نفس کشیدن، راه رفتن، خوابیدن)که به واسطه آنها مسیر زندگی من می تواند تغییر میکند تشکیل شده. چنانچه آموزش گرفته ایم نخوابیدن، غذای سالم نخوردن، و… میتواند در زندگی و حیات ما تأثیرات بسزایی داشته باشد.
وادی چهارم چه تأثیری میتواند روی من بگذارد؟ و چه آموزشی میتوانم از آن بگیرم؟
وادی چهارم میگوید:توکل کن، ولی در کنار آن تلاش و فعالیت هم انجام بده.
تلاش در جلسات ما، تلاش برای از دست دادن ضد ارزشها و آموزش گرفتن و رعایت حرمتها و قوانین است. یعنی توکل فعال داشتن به جای توکل منفعل داشتن.
توکل به معنای دعا در کنار تلاش و مسئولیت پذیری است.
توکل فعال در مورد بیماری اعتیاد این است که من به قدرت مطلق و اراده خداوند ایمان داشته باشم و در کنار آن در مسیر آموزش و ارزشها حرکت کنم. توکل فعال در جلسات میتواند من را به رهایی برساند.
همانطور که در نوشتار مجری خوانده میشود: «با مدد گرفتن از نیروی الهی و در یک فضای عقلانی» نیروی الهی و فضای عقلانی در این مکان وجود دارد و بستگی به ما دارد که چقدر از آن استفاده و برداشت درست داشته باشیم.
آموزشی که این وادی به ما می دهد این است که در بعضی مواقع من خودم را به شکل یک قربانی نشان میدهم و قربانی پنداری میکنم، وانمود میکنم سهمی در مشکلاتی که برایم پیش آمده ندارم ودرنتیجه، حرکتی نیز در قبال آن نمیتوانم انجام بدهم(عدم تغییر). ولی این وادی به ما می آموزد از قربانی پنداری دوری کنیم و به خداوند توکل کنیم، ما قربانی نیستیم. ما خواست و اراده و قدرت انتخاب و اختیار داریم و با توجه به اینها میتوانیم تغییر نیز بکنیم.
وادی چهارم وادی مسئولیت است. مسئولیت پذیری در درمان اعتیاد، پذیرش و درک اینکه من با انتخابهای خودم این شرایط را برای خودم مهیا کردم است. باید بدانم موقعیت کنونی من عین عدالت است، پس مسئولیت آن را خودم میپذیرم، همانگونه که خودم مصرف کننده شدم، درمانگر نیز خود من هستم، البته با رعایت پروتکل درمان.
بعضی افراد در ذهن خود به دنبال مقصر هستند و حتی خداوند را نیز در مشکلات خود مقصر میدانند. توکل همراه با مسئولیت پذیری میتواند به ما کمک کند به درمان بیماری اعتیاد برسیم.
ما در صورتی میتوانیم به خداوند توکل کنیم که خداوند را بشناسیم. چرا ما خداوند را نمیشناسیم؟ چون درک واقعی از خود واقعیمان نداریم و خودمان را نمیشناسیم. و دلیل اینکه خودمان را نمی شناسیم این است که نفس و خواستههای خودمان را نمیشناسیم.
نفس؛ تعیین موجودیت می کند در ظاهر و باطن و خواسته دارد و مراحل آن عبارتند از: نفس اماره- نفس لوامه و نفس مطمئنه.
در مرحله نفس اماره شخص احساس پشیمانی از کارهای اشتباه خود ندارد، عقلانیتی در کارهایش وجود ندارد و به دنبال منافع شخصی خودش است.
در مرحله نفس لوامه شخص یک پله بالاتر میآید و دیدگاهش کمی تغییر میکند. در صورتی که ضد ارزش انجام داد احساس ندامت و پشیمانی میکند.
در مرحله نفس مطمئنه تمام خواستههای انسان بر اساس عقل و منطق است، چه در ظاهر وچه در باطن، چه در خواب و چه در بیداری.
چگونه متوجه شویم ما در کدام مرحله نفس قرار گرفتهایم؟
همانگونه که در جزوه جهان بینی نیز آمده، معیار شناخت و معرفت است. ببینم کارهای من بر اساس معرفت است یا منفعت طلبی؟ معرفت، آگاهی نسبت به جهان هستی است تا دید ما را نسبت به زندگی تغییر بدهد. شناخت و معرفت کمک میکند به تعادل برسیم. بنابراین نوع دیدگاه خیلی مهم است. بعضی مصرف کنندهها در جلسات به دنبال منافع شخصی خودشان هستند و خودشان را پشت آن منافع پنهان میکنند و زمانی که خدمت به آنها داده میشود میخواهند آن نظریه و دیدگاه خودشان را اعمال کنند.
معیار دیگری که بتوانیم تشخیص بدهیم در کدام مرحله نفس هستیم این است که ببینیم نفس خود را تربیت میکنیم یا سرکوب؟
در درمان اعتیاد ما در حال تربیت نفس هستیم ولی در ترک اعتیاد نفس را سرکوب میکنیم. روی تفکرات افیونی خودمان سرپوش میگذاریم. در تربیت نفس به دنبال تأیید طلبی نیستیم، به دنبال آموزش هستیم، در جلسات فرصت سوزی نمیکنیم و هر خدمتی که داده میشود به بهترین شکل انجام می دهیم تا آموزش بگیریم.
برای تربیت نفس اراده به تنهایی کافی نیست، چون قبلاً بارها خواستیم نفسمان را با اراده تربیت کنیم، ولی آن را سرکوب می کردیم.
چرا نمیتوانیم از نفس اماره بگذریم و نفسمان را تربیت کنیم؟
چون خواستههای نامعقول داریم و آنها را دوست داریم، فکر میکنیم میخواهیم آنها را از دست بدهیم ولی هیچ اقدامی در قبال از دست دادن آنها انجام نمیدهیم و همچنان از آنها محافظت میکنیم و تغییر گریز شده ایم.
در این وادی دو رکن را همیشه باید در نظر گرفت ۱- پذیرش: من در هر مسیری که باشم خداوند نیز در آن مسیر مرا یاری خواهد کرد.
۲-شناخت: شناخت نسبت به جایگاهم؛ اگر من جایگاه خودم را در هر مقطعی بدانم، مسئولیتهای خودم را میشناسم و با شناخت و انجام مسئولیتهایم میتوانم در جهت درمان خودم قدم بردارم.
اگر هنوز به قدرت مطلق ایمان نداریم و خودمان را نمیشناسیم، بدانیم هنوز به درک این وادی نرسیدهایم. بدانیم لطف و مدد الهی در این مکان حکم فرما است، مهم این است که من چقدر عقلانیت را به کار ببرم.
میتوانم با این دید هم نگاه کنم و به این باور برسم که پشت این مصرف کننده شدن من حکمتی وجود داشته و درست است که خیلی از راهها را اشتباه رفتم ولی به لطف و کرم خدا امید دارم،و میتوانم راهی را که اشتباه رفتم، با آمورش و توکل و تلاش برگردم.
معرفت بار گرانیست به هر کس ندهند
پر طاووس قشنگ است به کرکس ندهند
معرفت راه رهائیست به هر نفس ندهند
دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:
مسافران: جعفر- سعید- محمدحسین- مجید- خسرو- مهدی- احسان- حمید- حسین- یوسف



با سلام.
تشکر از استاد گرامی.
بسیار خوب و عالی وادی را بررسی کردند.
پاینده و استوار باشید
با سلام وخدا قوت به استاد گرامی باید مسئولیت کارهای خود را رابپذیرم وهمه مشکلات که برایم پیش می اید گردن خدا یا دیگران نیندازم ممنون
با سلام و خداقوت به همه خدمتگزاران صدیق جمعیت سروج و با تشکر فراوان از تیم پرتلاش سایت و کمیته محترم آموزش.
ضمن تشکر از استاد که دستور جلسه را به خوبی باز کردندو با توجه به صحبتهای استاد راهنمای عزیز در جلسه روز چهارشنبه آموختم من مثال همان آب آلوده بودم که گفتند و بارها به جلسات آمدم ولی چون پذیرش و شناخت از جایگاه خود نداشتم نتوانستم درست آموزش بگیرم و در مسیر درمان قرار بگیرم. زمانی که پذیرفتم در هر مسیری مخصوصا مسیر درمان و خارج شدن از ضد ارزشها قرار بگیرم خداوند مرا یاری میکند. وبرای برای پی بردن به قدرت و شناخت خداوند اول باید خودم را بشناسم با آموزش ها و شناخت جایگاه و پذیرش مسؤلیت های خودم توانستم به سفر درمانی خودم ادامه دهم . آموزش بگیرم و عاشقانه و مسئولانه کاربردی کنم. سپاسگزارم
سلام و خدا قوت خدمت کمیته اموزش
تشکر از توضیحات استاد،من تا وقتی خواسته ها رو به منفعت طلبی هست برام سخت تر هست از ضد ارزشی ها دوری کنم با باید با استفاده از وادی ها تفکر درستی داشته باشم و شروع به انجام کاری بکنم
با عرض سلام و خداقوت
این وادی به من می گوید کاری انجام داده ای پای کارت بایست و مسوولیت آن را برعهده بگیر در این جایگاهی که هستم عین عدالت است به قول معروف درو خواهم کرد آنچه کاشته ام و اگر به این درک برسم و مسوولیت پذیر باشم آنوقت زمین و زمان هم به کمک من خواهند آمد.
با تشکر ازتمامی خدمتگزاران محترم