ما تصوری ذهنی از خدا ساخته‌ایم که فقط به هنگام سختی‌ها و گرفتاری‌ها مانند یک لاستیک زاپاس به آن پناه ببریم، در حالی که خداوند همچون فرمان خودرو همواره در دستان ما و نظاره‌گر اعمال ما میباشد. همانطور که در کلام اله و کتاب وادی آمده خداوند از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است.
موضوع کارگاه آموزشی: وادی چهارم
استاد: جناب آقای مفتون
تاریخ: چهارشنبه ۱۴۰۴/۴/۴
ابتدا آیین رهایی مسافر حسن را خدمت تیم کوهنوردی سروج، خدمتگزاران و همه اعضا تبریک عرض میکنم.
تیتر وادی چهارم: «در مسائل حیاتی به خداوند سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن»
چهار وادی اول که به آنها وادی تفکر می‌گویند همانند چهار پایه یک میز هستند که هر پایه به تدریج چیده میشود.
همه ما آبی آلوده بودیم که به مرور زمان کدر شده و ممکن است برای دیگران هم قابل استفاده نباشد، وادی‌ها به ما کمک می‌کند تا آب آلوده درون خود را تصفیه کنیم، این آب آلوده نمادی از تفکرات ناخالص و خواسته‌های نامعقول است که مانع رسیدن به مرحله تزکیه در ما میشود.
با توجه به این وادی حیات یا همان زندگی ما با متولد شدن آغاز می شود و با مرگ خاتمه می یابد و فاصله بین تولد تا مرگ، طول حیات ما می باشد. حیات به معنای زیستن است و مسائل حیاتی یعنی مسائل مهم، اساسی، واجب و ضروری.
در این وادی تفاوت میان مسئولیتهای ما و مسئولیتهای خداوند مشخص میشود. مسئولیت خداوند این بوده که ما را از نطفه‌ای به وجود آورد و امکاناتی مانند نور، آب، هوا، بارندگی، گرما، سرما و در کل نعمتهای فراوانی برای ما فراهم نموده است؛ ما هم یک سری مسئولیت هایی بر عهده داریم، مثل اینکه باید غذا بخوریم اما چه نوع غذایی؟ خداوند در سوره عبس آیه ۲۴ می‌فرماید: «فلینظر الانسان الی طعامه»؛ پس آدمی به طعام خود بنگرد. این موضوع نشان دهنده مسئولیت ما در قبال تغذیه مان میباشد. یا اینکه در زمان بیماری، اگر به جای مراجعه به پزشک و مصرف دارو تنها به دعا و ثنا بپردازیم این کار فرار از مسئولیت است، زیرا مسئولیت بیماری که بر اثر سهل انگاری یا تغذیه ناسالم و… است، با خودمان می باشد.
بنابراین در مسائل حیاتی همه چیز را به خداوند سپردن یعنی سلب مسئولیت از خودمان و مسئولیت پذیری به معنای پاسخگو بودن است. وقتی از ما در قبال وظیفه مان سوالی پرسیده میشود وظیفه داریم جواب دهیم.
بسیاری از ما در مواجهه با مشکلات به جای پذیرش مسئولیت و اقدام به انجام عملی، بار مسئولیت را بر دوش خداوند می‌اندازیم و این عمل ناشی از عدم شناخت صحیح ما از خداوند است.
ما تصوری ذهنی از خدا ساخته‌ایم که فقط به هنگام سختی‌ها و گرفتاری‌ها مانند یک لاستیک زاپاس به آن پناه ببریم، در حالی که خداوند همچون فرمان خودرو همواره در دستان ما و نظاره‌گر اعمال ما میباشد. همانطور که در کلام اله و کتاب وادی آمده خداوند از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است. اما چرا تنها در لحظات سخت به یاد او می‌افتیم؟
اینکه فقط در لحظات سخت به یاد خداوند می افتیم به این خاطر است که خداوند را نمی‌شناسیم و علت اینکه خدا را نمی شناسیم این است که خودمان را نمی‌شناسیم و ماهیت واقعی خودمان را درک نکرده‌ایم. به همین دلیل بعد از سفر اول که سفری از مصرف دارو تا بی‌نیازی از مواد است، وارد سفر دوم می شویم که سفر خودشناسی است، در این سفر باید خود را از زوایای مختلف بسنجیم و تک بعدی نگاه نکنیم، با خودشناسی می توانیم آب آلوده را تصفیه کنیم و نقاط تاریک وجود خود را روشن کنیم.
نفس چیست؟
نفس تعیین موجودیت می‌کند؛ مهمترین عاملی که شخصیت و هویت ما را تعیین موجودیت می‌کند نفس است. به عبارتی رفتار، گفتار، کردار ما همگی نشان میدهد نفس ما درچه مرحله ای می باشد: چنانچه نفس سه مرحله دارد؛ ۱-نفس اماره ۲-نفس لوامه ۳- نفس مطمئنه
بسیاری از ما به نقطه‌ای می‌رسیم که دیگران و حتی خداوند را به خاطر اینکه ما را آفریده مقصر می‌دانیم این وادی به ما یادآوری می‌کند هیچکس مقصر نیست. ما هر حرکت و انتخابی که داشته ایم مختار بوده‌ایم و اکنون باید جبر آن را بپذیریم، پذیرش این جبر به ما کمک می‌کند بدانیم در کدام یک از مراحل نفس قرار داریم.
کسی که در نفس اماره به سر می‌برد درست یا نادرست بودن رفتار خود را تشخیص نمی‌دهد دروغ می‌گوید، مواد مصرف می‌کند، روحیه طلبکاری دارد، یا فرمان سه روز قطعی را نوعی دشمنی برای خود قلمداد می کند و… . چنین فردی هاله‌ای از خود ساخته که ورود به آن بسیار دشوار است و نمیتواند آموزش بگیرد چون دوست دارد همان آب آلوده ای که هست، باقی بماند. این انتخاب خودش است و به آن عادت کرده و همیشه دیگران را مقصر می داند و نمیتواند بپذیرد که خود نیز در این قضیه سهم دارد و هرگز نمیتواند یک قدم به جلو بردارد.
زمانی فرد متوجه اشتباه خود میشود که از آلودگی وجود خود را تصفیه کند که برای این کار باید آموزش ببیند پروتکل درمان می‌گوید که باید آموزش را بفهمید درک کنید، کاربردی کنید تا به مرور زمان به نفس لوامه برسید.
در این مرحله فرد اگر کار اشتباه انجام دهد متأثر میشود که چرا این کار را انجام داده و این چرا یک جهش در سفر درونی‌اش رخ میدهد و سرانجام فرد به نفس مطمئنه می‌رسد در این مرحله دیگر از هیچکس توقع و انتظار ندارد زیرا انتخاب کرده که در آرامش زندگی کند و همان قدر که برای خودش حق قائل میشود برای دیگران هم حق قائل است.
در مواجهه با مسائل حیاتی اولین گام پذیرش مسئولیتهای فردی است وقتی فرد مسئولیت پذیر باشد به درک درستی از وظایف خود در خانواده، محیط کار و تشکیلات می‌رسد و با توجه به اختیاری که خداوند به او داده می‌تواند انتخاب‌های آگاهانه ای داشته باشد و به خاطر احساس مسئولیت و اینکه دیگر کسی را مقصر نمیداند، می تواند مسئولیتهای اجتماعی را هم بپذیرد.
در مسیر درمانی، تمام خدمتگزاران فقط راهنمایی می‌کنند اما مسئولیت گوش دادن و عمل کردن با خود فرد است هر کس این کار را انجام دهد نتیجه می‌گیرد و درمان میشود.
وضعیت کنونی ما عین عدالت است. چون هر کس مطابق اختیار و انتخاب خودش رفتاری داشته که امروز نتیجه اش را می بیند. همه بر اساس کاشته‌های خود امروز برداشت می‌کنیم، پس باید تلاش کنیم از نفس اماره خارج شویم و به خودشناسی و رشد واقعی برسیم.
دوستانی که در این زمینه مشارکت کردند:
مسافران: مجید ۲- احمد- اسماعیل- محسن- یوسف- حمید
همسفران: ابراهیمی- ملکی
سلام وخسته نباشید خدمت استاد گرامی وهمه تلاشگران سایت.
عرض تبریک رهایی مسافر حسن را خدمت خانواده محترم ایشان استاد گرامی آقای مفتون وکلیه مسافران و همسران واعضای سروج.
با سلام و تشکر از استاد گرامی و کمیته محترم آموزش
برای دوری از آلودگی های باید از نفس اماره گذشت و زمانی که از نفس اماره گذشتیم میتوانیم به شناخت خود و نیروهای درونی خود نائل گردیم سپس به شناخت نیروی برتر و قبول مسوولیت های خوبش می پردازیم .
در سایه حق مستدام باشید.🌹🌹
با سلام و خداقوت به همه خدمتگزاران صدیق جمعیت سروج و با تشکر فراوان از تیم پرتلاش سایت و کمیته محترم آموزش. ضمن عرض تشکر از استاد راهنمای عزیز آموختم.که اگر مسؤلیت کارهای اشتباه و ضدارزشی مخصوصا بیماری اعتیادم را پذیرفتم و کسی را مقصر ندانستم میتوانم مسؤلیت درمان خودم را هم بپذیرم. وقتی پذیرفتم که اساتید آموزش میدهند ولی خوب گوش کردن و عمل کردن به آنها به عهده خودم میباشد.ميتوانم سفر درمانی موفقی داشته باشم. و درنهایت با انتخاب آگاهانه و برداشت صحیح میتوانم به رشد واقعی برسم. سپاسگزارم
با عرض سلام و خداقوت وتشکر فراوان از استاد راهنمای گرامی. من از خود شناسی به خدا شناسی میرسم و یکی از راه‌های رسیدن به خودشناسی قبول مسئولیت های خودم است اما تا وقتی از نفس اماره پیروی میکنم مسئولیت گریز هستم.تشکر فراوان از تیم پر تلاش سایت 🌹 🌹 🌹
تا ۶ ماه پیش خدا را فقط در شروع و پایان حیاتم دخیل می‌دانستم.
اما چندی است، که دريافته ام خداوند مهمترین نقش خود را آنجا که مرا به خود آورد ، انجام داد.
و آنجا مسئولیتهایم را شناختم و با جبر و اختیار،آموخته شدم و مهمترین وظیفه ام را که سالم زیستن است،در قالبِ رهجو ماندن ، می آموزم.
تشکر و قدردانی فراوان از استاد و تیم پرتلاش و قدرتمند سایت سروج.
ضمن تشکر از کمیته محترم آموزش و مسئولین سایت
آموختم با پذیرش مسئولیت های فردی ام از هیچ کس توقع نابجا نداشته نداشته باشم و با تغییر جهان بینی به خودشناسی و در نهایت خداشناسی واقعی برسم.
با سلام وعرض ادب
باتشکر از کمیته محترم آموزش وتمام زحمتکشان تفکر سروج.
آموختم که باید بپذیرم که مقصر تمام مشکلات گذشته ام خودم بوده ام و وضعیتی که در آن قرار دارم عین عدالت است.جلسات راه خروج از نفس اماره را برای من مهیا کرده است.این خود من هستم که باید با تلاش بسیار بتوانم با درک درست وکاربردی کردن آموزش ها از آن عبور کنم وبه نفس لوامه برسم وبعد از آن هم باتوکل بر خدا درمسیر خودشناسی قدم بگذارم.
باعرض سلام وبا تشکر از استاد عزیز جناب آقای مفتون،رفتار گفتار وکردار من نشان دهنده شخصیت من است ونشان می دهد که من در چه مرحله ای از نفس قرار دارم،درک مسئولیتهایم وانجام وظایفم به درستی باعث می شودکه بار زندگی خودم را،خودم به دوش بکشم ومن را از روحیه طلبکاری باز می دارد.امیدوارم با رعایت پروتکل درمان بتوانم آلودگی‌های ذهنم را پاک کنم تا به تعادل وآرامش برسم.باسپاس فراوان از تیم پرتلاش سایت.
درودو سپاس از تفکر سروج که حال وهوایی درمن رهجو ایجاد کرده که قبلن خیلی کمتر تجربه میکردم. دراین وادی من باید مرز بین مسئولیت های خودم وخداوند رابیشتر بشناسم، که این امر هم سهل است وهم سخت ولی شدنی است، به شرط خواستن دانستن وتوانستنی که من مدام درحال تمرین آن باشم ودراین مسیر صبوری من فاکتور مهمی است🙏
باسلام خدا قوت به کمیته اموزش واستاد آایین رهایی مسافر حسن را به استاد راهنمای عزیز وتمامی اعضای سروج تبریک میگم برداشتم از دستور جلسه من با پذیرفتن تمام مسئولیتها یم در تمام مسائل چه در درمان و چه در زندگی بتوانم با دقت وظایف خودم را به خوبی انجام بدم وبه درک این برسم که هیچ کس به غیر خودم نمیتواند مسئولیت کارهای من را به عهده بگیرد ممنون
سپاس از استاد که وادی چهارم را بررسی نمودند🙏🏻🙏🏻وکلیدهایی به ما دادند که مسولیتهایمان را بشناسیم و درهرمسئله ای دنبال مقصر نگردیم و بپذیریم*وضعیت کنونی ماعین عدالت است*
با سلام وتشکر از استاد راهنمای عزیز وگرامی وهمه خدمتگزاران سروج .پذیرش ودرک این جمله که وضعیت کنونی من عین عدالت است ،خروجی ان پذیرفتن مسئولیت خودم است ،تلاش اگاهاته با من است ونتیجه را به خداوند سپردن وتوکل بر او داشتن 🌹
سلام و خداقوت
چیزی که من از این جلسه برداشت کردم و دیدم در من واقعا هست اینه که من خدایی که خودم میخوام را میپرستم و هرجا که طبق میل من پیش نمیره از خدا طلبکار هم میشم اینجا یاد گرفتم تلاش کنم همه مسئولیت کارهام را بپذیرم و در جهت بهبود زندگیم کار درست را انجام بدم
سلام خداقوت استاد راهنمای عزیزم تبریک میگم رهایی مسافر حسن برداشت اگر به درک مسولیت جسم وروان خودم برسم یعنی به جسم اهمیت بدم و به درون خودم نقاط قوت و ضعف خودم بشناسم و بپزیرم وحرکت کنم بااین بستر آموزشی یعنی آموزش هارا کاربردی کنم می توانم در جایگاه های دیگرم مسولیت بپزیرباشم ودیگه دوربینم روی بقه و خداوند نباشدتشکراززحمت کشان سروج و کمیته آموزش ومسلولین سایت
با عرض سلام و خسته نباشید
من در این جلسه آموختم برای اینکه خدا رو بهتر بشناسم اول باید خودم رو خوب بشناسم
و اینکه تمام مسولیت کارهای خودم رو بپذیرم و در جایگاهی که هستم عین عدالت است
ممنون
این روز عزیز را به همه اعضا سروج تبریک عرض میکنم . استاد به خوبی درون من را تشبیه کردند . درونی مثل آب آلوده که برای اطرافیانم هم قابل استفاده نیستم
باسلام وخداقوت خدمت همه دوستان
برداشت من ازموضوع این است که من درانجام
عمل انتخاب میکنم حال میشودکه عمل سالم باشدیاعمل به ظاهرنیک،ولی نتیجه ی آن جبری است مثلااگردرنفس اماره باشم وپرخوری کنم،
غذاخوردن رامن انجام میدهم وبیماری نتیجه آنست.نمیتوانم آزاربیماری راازطرف خدابدانم
وطلبکارباشم.
تشکرفراوان ازاستادگرانقدر.