منابع آموزشی ما جهانبینی، وادیها، مانیفست، نوشتارها، قوانین، حرمت‌ها، صحبت‌های اساتید، استاد راهنما، سرلژیون‌ها و… برگرفته از همین جزوات آموزش است. اگر فرد اهمیت آن را بفهمد، به برداشت و دریافت و ادراک و احساس که در جزوه جهانبینی آمده میرسد.

موضوع کارگاه آموزشی مسافران: اهمیت جزوات آموزشی در فرآیند دانایی

استاد: مسافر سفر دوم هادی

تاریخ:شنبه ۱۴۰۴/۳/۲۴

همه ما که اینجا نشسته‌ایم، سال‌ها به خاطر داشتن جهالت (دانسته‌های غلط ذهنی) زندگی هایمان را تباه کردیم و برای خود و دیگران مشکل ایجاد کردیم. اکنون باید بپذیریم که با آن جهالت‌ها وارد جلسات شدیم و دانایی نداشتیم و این پذیرش خیلی مهم است. وقتی جهالتهایم را بپذیرم، آرام آرام شروع به آموزش گرفتن می‌کنم.

موضوع کارگاه امروز می‌خواهد ما را با اهمیت آموزش که یکی از اضلاع پروتکل درمان است آشنا کند. سفر دومیها و راهنماها، و کسانی که مسیر درمان را درست و به سلامت طی کرده اند، مانند یک تابلو هستند، که کنار مسیر و جاده نصب شده‌اند، تا کسانی که اول مسیر هستند، این دوستان درمان شده را به عنوان یک تابلو ببینند و مسیر درست را پیدا و طی کنند. پس اهمیت زیادی دارد که راهنما،چه چیزی را آموزش می‌دهد؟ و چه کسی آموزش می‌گیرد؟ و رهجو هم باید حرف گوش کن باشد.

چیزی که باعث ارتباط سالم بین راهنما و رهجو می‌شود، جزوات آموزشی، کتاب وادی‌ها، جهانبینی، مانیفست، نوشتارها، قوانین،و… است. 

در ابتدای هر جلسه مجری به این نکته اذعان می کند؛ «ما افراد خواهان رهایی از دام اعتیاد خود و یا عزیزانمان هستیم، لذا در مسیر عبور از تاریکی‌هابه طرف روشنایی قرار گرفته، بنابراین با شرکت در این جلسات و قبول اصول آن سفر خود را آغاز نموده و خود را مسافر یا همسفر می‌نامیم». سفر در اینجا به چه معنا است؟ و مسافر کیست؟

سفر به معنی جهش‌های درونی، هجرت معنوی است و مسافر کسی است که سفر درونی دارد. سفر درونی یعنی وقتی من جزوات آموزشی را بخوانم با خواندن و نوشتن و تکرار و تمرین آنها آموزش بگیرم و اطلاعات و دانش و معرفت من بالا برود، و در نهایت منجر به دانایی من بشود. باید بدانم که دانایی به تنهایی ارزشی ندارد. دانایی بدون عملکرد فقط در حد اطلاعات باقی می‌ماند، زمانی ارزشمند می‌شود که من آنها را کاربردی و عملی کنم و این یعنی دانایی مؤثر.

مانعی که بین جهالت و دانایی وجود دارد توهم دانایی است. توهم دانایی، بیشتر از ندانستن به فرد آسیب می‌زند. وقتی فرد می‌پذیرد چیزی بلد نیست راحت‌تر آموزش می‌گیرد، ولی وقتی توهم دانایی داشته باشد، دچار منیت می‌شود(من بیشتر از راهنما می‌دانم،من کلاس رفتم و…) و در مورد هر موضوعی اظهار نظر می‌کند و می‌گوید من بلد هستم و خودش را بالاتر از همه می‌داند، و بنابراین چیزی یاد نمی‌گیرد. ولی وقتی پذیرفت که من چیزی نمی‌دانم و ظرف وجودی خودش را از دانسته های غلط ذهنی خالی کرد، آنوقت متوجه می شود که آموزش اینجا فقط در حوزه درمان اعتیاد است.

متون و جزوات آموزشی، کمک می‌کند دانایی ما بالا برود. دانایی ربطی به سواد آکادمیک افراد ندارد. شاید من نتوانم یک مسئله فیزیک را حل کنم ولی در مقوله درمان اعتیاد می‌توانم دانش آن را کسب کنم و به دانایی در این مقوله برسم.

منابع آموزشی ما جهانبینی، وادیها، مانیفست، نوشتارها، قوانین، حرمت‌ها، صحبت‌های اساتید، استاد راهنما، سرلژیون‌ها و… برگرفته از همین جزوات آموزش است. اگر فرد اهمیت آن را بفهمد، به برداشت و دریافت و ادراک و احساس که در جزوه جهانبینی آمده میرسد. وقتی من دریافت کردم باعث می‌شود که برداشت کنم، و وقتی برداشت کردم، به درک و فهم آن می‌رسم، وقتی متوجه شدم احساس می‌کنم و با تک تک سلول‌های بدنم عجین می‌شود.

چگونگی استفاده از این جزوات و متون خیلی مهم است.هنر جلسات این است که اول من را از دانسته‌های غلط ذهنی، تخلیه اطلاعاتی می کند، و می گوید هرچه که بلد هستی را کنار بگذار و بیا تا چیزی را که اینجا آموزش می‌گیری بتوانی بفهمی و درک و احساس کنی. بعد از احساس می‌توانی عقلانی فکر و رفتار کنی، چرا که حس اولین نیروی به کارگیری قوه عقل است. کسی که با جهالت‌هایش جلو بیاید، ترس دارد، نوشتن تکلیف برایش سخت می‌شود، دارو خوردن برایش زجرآور است و… از دست دادن یعنی تخلیه همین اطلاعات غلط است.

صرفاً خواندن و حفظ کردن جزوات مهم نیست، مهم درک کردن و کاربردی کردن آنها است که من را به دانایی می‌رساند. جزوات اینجا آموزش مخصوص خودش را نیز دارد. مسافری که بعد از گذشت ۶ ماه از سفرش، هنوز از کم شدن دارو میترسد، یعنی هنوز دانایی نسبت به دارو کسب نکرده وآموزش ها را درست نگرفته، و هنوز متوجه نشده درمان چیست.

جهش های درونی ما باعث می شود مراتب دانایی ما روز به روز رشد کند و ما را به انسان هوشمند و خردمند و دانا تبدیل کند.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: یوسف- جعفر- احسان- حسن- علیرضا۱- ناصر- اسماعیل- محسن- علیرضا۲