وقتی در مثلث بی‌اعتمادی قرار می‌گیریم، کم کم طلبکار دیگران می‌شویم و روحیه طلبکاری پیدا می کنیم. هر جایی فاصله اجتماعی و عاطفی ایجاد شد زمینه آن بی‌اعتمادی است و باعث می شود فرد از درون به فروپاشی برسد، چون از درون به خود و دیگران و دیگران هم نسبت به او بی اعتمادند.

موضوع کارگاه آموزشی مسافران: اعتماد یا بی اعتمادی

استاد: جناب آقای مفتون

تاریخ: شنبه ۱۴۰۴/۳/۱۰

اعتماد به معنای اطمینان داشتن به نیت‌ها، رفتارها، کردارها و قابلیت‌های دیگران است. واین به وجود نمی‌آید مگر اینکه در شفافیت، امنیت وحرمت قرار داشته باشیم. که راجع به این مثلث در شناخت اعتیاد صحبت می‌شود و هرکدام از این ضلعها نباشد اعتماد شکل نمیگیرد.

اگر ما نسبت به خود و خانواده و محیط کار و اجتماع احساس امنیت نمی‌کنیم، دلیلش این است که اعتماد وجود ندارد. اگر احساس شفافیت نداریم و پنهان کاری می‌کنیم پس ما قابل اعتماد نیستیم. اگر در رفتارهایمان حرمت دیگران را رعایت نمیکنیم، یعنی ضلع حرمت در این مثلث را رعایت نکردیم و به ما بی‌اعتماد هستند ولی ما اصرار داریم که به ما اعتماد داشته باشند.

به دست آمدن اعتماد یک فرایند زمانبر و سخت است. ولی از دست دادن آن با یک حرکت کوچک مثل: دروغ، خلف وعده، عدم صداقت و… انجام می‌شود و فرد در جامعه بی‌اعتماد می‌شود.

مبنای جلسات بر روی اعتماد بنا می‌شود ما با گذشته یک مصرف کننده کاری نداریم و با ورودش به جلسات به او اعتماد می‌کنیم، به پاسخ او که چه موادی و چه میزان مصرف کرده، اعتماد می کنیم و حرف او را می پذیریم و به او حس امنیت می‌دهیم و اگر فرد ذره ای خلوص داشته باشد اینجا احساس امنیت میکند و الگوها هم با شفافیت تجربه خودشان را در اختیار او قرار می دهند، ولی اگر شخص با ما صادق و شفاف نباشد، می‌خواهد بذر بی‌اعتمادی را در این محیط نیز، مانند خانه و محیط کار و جامعه بکارد.

افراد در این تشکیلات دو گونه هستند: آنهایی که به این تشکیلات اعتماد کردند و آنهایی که بی‌اعتمادی را ترویج می‌ دهند. وقتی اینجا حس امنیت و شفافیت را به من می دهند و من نمیتوانم بپذیرم، خود به خود حس بی‌اعتمادی را انتقال می دهم و ضربه آن را هم خودم می‌خورم و بی‌اعتمادی را ترویج می‌دهم.

این دستور جلسه مخصوص مصرف کنندگانی است که هنوز نمی‌دانند کجای کار قرار دارند .وقتی به جلسات اعتماد داشته باشیم، با حس خوب به جلسات می‌آییم و احساس خوب و نشاط درمانی داریم.

بی‌اعتمادی اول در درون من حاکم می شود و بعد در بیرون نشان داده شده و کم کم فاصله ایجاد می‌شود و باعث تنش در خانواده و محیط کار و اجتماع می‌شود، دلیل اکثر اختلافات در خانواده‌ها بی‌اعتمادی است.

بی اعتمادی حس انتقام را به وجود می‌آورد. وقتی یک مصرف کننده رفتارهایی نشان می دهد که باعث بی اعتمادی خانواده می شود اولین حسی که در خانواده ایجاد می شود انتقام است. وقتی بی اعتمادی در درون من شکل گرفت، کم کم کارهای من پیش‌بینی نشده است ولی خودم فکر می‌کنم حساب شده است. در جلسات عنوان می‌کنیم حق طبیعی شما است که ما را دور بزنید ولی اجازه بدهید ما هم دور نخوریم.

کینه و نفرت به خاطر عدم اعتماد به وجود می‌آید، مثلث درمان اعتیاد الگو، فضای عقلانی، مدد الهی است؛ چرا اول مدد الهی گفته نمی‌شود؟ چون مدد الهی زمانی شامل حال من می‌شود که در مسیر درمان قرار گرفته باشم. در جلسات نیز گفته می شود زمانی به بلوغ فکری در مقوله اعتیاد می‌رسیم که بدانیم من هیچ کسی را نمی‌توانم نجات بدهم و به او کمک کنم و هیچکس هم نمی‌تواند من را نجات بدهد و به من کمک کند و خودم هستم که تصمیم می‌گیرم و بستر هم آماده است.

وقتی در مثلث بی‌اعتمادی قرار می‌گیریم، کم کم طلبکار دیگران می‌شویم و روحیه طلبکاری پیدا می کنیم. هر جایی فاصله اجتماعی و عاطفی ایجاد شد زمینه آن بی‌اعتمادی است و باعث می شود فرد از درون به فروپاشی برسد، چون از درون به خود و دیگران و دیگران هم نسبت به او بی اعتمادند. به خاطر عدم اعتماد مصرف کننده نسبت به خانواده و خانواده نسبت به او کیفیت زندگی مصرف کنندگان با وجود نداشتن مشکلات مالی خوب نیست.

شفافیت سخت نیست و این خود ما هستیم که اعتماد و بی‌اعتمادی را انتخاب می‌کنیم و هر چقدر در بی‌اعتمادی غرق شویم فاصله عاطفی و اجتماعی و تنش‌های ما بیشتر می‌شود و به سمت رذالت حرکت می‌کنیم. باید مراحل اعتماد را یکی یکی طی کنیم؛ شفاف باشیم، حریم و حرمتها را رعایت کنیم، تا دیگران نسبت به‌ ما احساس امنیت پیدا کنند.

زمانی می‌توانیم به خداوند و به دیگران اعتماد داشته باشیم که اول به خودمان اعتماد داشته باشیم، و ارزش‌ها و ضد ارزش‌ها را بشناسیم تا بتوانیم ضد ارزش‌ها را مرحله به مرحله، از دست بدهیم، هر ضد ارزشی و پنهانکاری که در وجود ما باشد می‌تواند در اعتماد ما خلل ایجاد کند ودیگران را نسبت به ما بی اعتماد کند.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: شهاب- جعفر- حسن- ناصر- حسین- اسماعیل- نوید- حسین(رحیمی)- احمد- حمید- محسن- اصغر