روز چهارشنبه مورخ 1404/3/7 جشن سومین سالگرد رهایی مسافر حسین و همسفر حریری و همسفر کشانی در جمع گرم و پرمهر مسافران و همسفران برگزار گردید.

حسین عزیزو همسفر حریری: انسانهایی که عمل سالم را بر خواسته های خود ارجح می دانند در مکان هایی که شایستگی خدمت دارند، پیام آور آرامش و مسرت هستند. پس با اندیشه ی سالم و حرکت در مسیر دانایی می توان به وصال بالاترین قله ها رسید. زیرا حاصل تبدیل اجرای فرمان بوده و مانند ترخیص طلا از معادن نیک بدانید پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است. تولدتان مبارک (مسافران و همسفران سروج)

همسفر استکی، راهنمای همسفر حریری:

این روز عزیز را تبریک عرض می کنم ابتدا به جناب مهندس دژاکام و سپس به جناب آقای مفتون، استاد راهنمای عزیز و به این دو بزرگوار و به همه راهنمایان جلسات. بنده یک نماینده از طرف کل عزیزان خدمتگزار هستم و جا دارد همین جا از همسفر ابراهیمی تشکر کنم. همسفر حریری، «پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است» را عینیت بخشیدند. در مثلث ادبار بودند ولی یکی یکی نمی توانم ها را شناختند و تلاش کردند تا حل کنند و خوشحالم و الهی روز به روز قدمهایشان محکم تر و مستدام تر باشد و از زحماتی که برای جلسات می کشند، بسیار متشکرم.

مسافر علیرضا، راهنمای مسافر حسین:

این روز عزیز را به جناب آقای مفتون، استاد راهنمای عزیز، خدمت همه حضار و خدمت مسافر حسین و همسفرانشان تبریک عرض می کنم. خدا را شاکرم که این روزهای قشنگ را می بینیم. چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است، مسافر حسین و همسفر حریری و همچنین همسفر کشانی، با جان و دل آنچه از دستشان برمی آید، بدون اینکه دنبال مهم بودند باشند، برای اهداف جلسات انجام می دهند. خدمتگزاران مفید و بی حاشیه در جلسات هستند و می توانند برای من و تمام عزیزانی که اینجا هستند، الگوی رفتاری و کرداری مناسب باشند، چرا که عملکردشان نشاندهنده یک رهجو بودن است. مسافر حسین، در ابتدا ترس داشت که مبادا کسی او را ببیند، ولی چنین کسی می رسد به آن خودباوری و رشدی که با افتخار اعلام می کند مسافر است، هرچند زبانم قاصر است، ولی بابت تمام زحماتشان تشکر می کنم.

مسافر حسین:

مدت 3 سال سوءمصرف کننده شیره و قرص های اعتیادآور بودم، طول سفر اولم با تشکر از تفکر درمانی سروج و با راهنمایی راهنمای خوبم، آقامهدی، 11 ماه و 27 روز طول کشید، درمان بر اساس علائم بالینی، دارو شربت شفابخش اپیوم، رشته ورزشی والیبال و هم اکنون که در خدمتتان هستم، سه سال و سه ماه و 10 روز است از هرگونه دارو بی نیاز و در حال پیمودن سفر دوم می باشم.

جا دارد تشکر کنم از جناب مهندس حسین دژاکام، کاشف بیماری اعتیاد، از جناب آقای مفتون، استاد راهنمای عزیز و از مسافر آقامهدی و کلیه سرلژیون ها از مسافر علیرضا، مسافر علیرضا2، مسافر حسین ویلاشهر، مسافر هادی و کلیه خدمتگزاران تشکر می کنم.

به نام خداوند رهایی بخش، امروز روزی است که به خودم و تمام یاوران این راه برای جوانه زدن باورم تبریک بگویم. این تولدها، گواهی است بر این حقیقت که تاریکی اعتیاد، پایان راه نیست و امید همواره روزنه ای برای تابیدن دارد. از یاد نمی برم روزهایی که در چنگال اعتیاد اسیر بودم، زنجیرهایی که نه تنها جسم، بلکه روحم را نیز به بند کشیده بود. در آن گرداب ناامیدی و در قلب همان تاریکی ها بارقه ای از امید روشن شد، بارقه ای که با مدد الگوهایم شعله ور شد و رهایی را برایم گشود. در این سالها آموختم که اراده، تنها راهگشای این مسیر نیست، خواستن، دانستن و توانستن مکمل های این پیروزی اند و به تمام عزیزانی که هنوز در بند اعتیاد اسیرند، با صدایی آکنده از امید و همدردی می گویم شما تنها نیستید، راهی برای رهایی وجود دارد، فقط کافی است با قلبی سرشار از صبر، مهر، تفکر، گذشت، شجاعت و عدالت پای در این مسیر بگذارید. و با قلبی اندوهگین یادی می کنم از مسافران سفرکرده جمشید و عباس جعفرخانی عزیز، گرچه جسم شان در میان ما نیست ولی روحشان تا ابد، روشنی بخش راهمان خواهد بود و با نبودشان به ما آموختند قدر در کنار همدیگر بودن را بیشتر بدانیم. یادشان گرامی و نامشان جاوید.

همسفر کشانی:

از جناب آقای مفتون و کلیه سرلژیونها و خدمتگزاران تشکر می کنم که باعث شدند این اتفاق خوب رقم بخورد. درست است که به دلایل تحصیلی نمی توانم زیاد در جلسات حضور داشته باشم، ولی همیشه درسها و آموزه های سروج را در زندگی ام حس کردم به خصوص دانشگاه و محل کار، چون در برابر هر عملی می توانستم عکس العمل بهتر را انجام دهم و این باعث حفظ روابط برای من شد. چند سال پیش با اینکه زندگی ما ظاهر خوبی داشت، ولی من فقط می خواستم زندگی ام خاتمه یابد. گاهی وقتها یک اتفاق بد باعث می شود ما به یک خوشبختی برسیم و من خدا را شکر می کنم بابت اینکه ما الان این جا هستیم. درست است اعتیاد خیلی بد بود ولی باعث شد بعد از آن ما خیلی شاد زندگی کنیم و امیدوارم لایق این جایگاه باشم و بتوانم تا آخر این راه را بروم.

همسفر حریری:

اول از همه شاکرم از خداوند بزرگ که امروز در این جایگاه قرار گرفتم، از جناب آقای مهندس حسین دژاکام سپاسگزاری می کنم و همچنین از جناب آقای مفتون تشکر می کنم که این بستر را فراهم کردند که من و خانواده ام بتوانیم آموزش بگیریم و هنر درست زندگی کردن را یاد بگیریم. از راهنمای عزیز همسفر استکی سپاسگزارم که همیشه از تجربیات و راهنمایی هایشان استفاده کردم. همچنین یادی می کنم از همسفر ابراهیمی که الان در جلسه حضور ندارند و از همه راهنمایان مسافران و همسفران که همه با همدلی و همراهی باعث می شوند یک نفر اینجا به درمان و رهایی برسد.

من روز اول پذیرش نداشتم که به جلسه بیایم و آموزش بگیرم و مدام در ذهنم دنبال مقصر بودم. آن روز خدمت استاد راهنما رسیدم و ایشان بزرگوارانه مرا راهنمایی کردند که تو می توانی مثل قبل زندگی کنی و یا بیایی و آموزش بگیری و زندگی را برای خودت بهشت کنی. آن روز مفهوم بهشت را نمی دانستم و می گفتم مگر قرار است چه اتفاقی بیفتد و چه چیزی به دست بیاورم، چون دنبال این بودم چیزی به دست بیاورم، و خدا را شاکرم مدد الهی شامل حالم شد، در جلسات آموزش گرفتم و امروز می فهمم بهشت درون من است، در تفکر و نگاه من است، در عبور از ترسها، در به دست آوردن اعتماد به نفس و رسیدن به خودباوری است، و همه اینها یک سفر درونی است که نیاز به حرکت، تلاش، صبر و همچنین شناخت توانایی ها و دیدن داشته ها و شاکر خداوند بودن دارد. و همه اینها را مدیون آموزشهای تفکر سروج، استاد راهنمای عزیز و همه خدمتگزاران هستم و از همه تشکر می کنم.

جناب آقای کرمی:

این روز را به مسافر حسین و همسفر حریری و همسفر کشانی تبریک عرض می کنم. تشکر می کنم بابت زحماتی که برای مجموعه می کشند به خصوص زحمات ایشان در قسمت سایت و دیگر جایگاه ها که همه نمایان است. مسافرحسین آمد تا به خودباوری برسد، شاید روز اول برای کسی اتفاق نیفتد ولی به مرور زمان با کاربردی کردن آموزشها، به این نتیجه می رسیم راه درست است و نتیجه اش را می بینیم و از این بابت خدا را شاکریم. امیدوارم این درسی باشد برای عزیزان تازه وارد، کسانی که هنوز بین خوف و رجا، بین ادبار و خوشبختی ماندند و امیدوارم در راه خوشبختی قدم بردارند و شاهد این جشن ها برای دیگر عزیزان هم باشیم.

آرزو:

مسافر حسین: آرزو می کنم همه مصرف کنندگان طعم رهایی را بچشند.

همسفر حریری: تمام مسافران و همسفران سفر اول جلسه، به رهایی و درمان برسند.

همسفر کشانی: آرزو می کنم بچه های کمتری زندگی شان درگیر اعتیاد شود و خانواده هایشان را از دست بدهند.

همسفر حریری:

گاهی کمان نمی کنیم ولی خوب می شود

گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود

گاهی بساط عیش خودش جور می شود

گاهی دگر تهیه به دستور می شود

گه جور می شود خود آن بی مقدمه

گه با دو صد مقدمه ناجور می شود

گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است

گاهی ناگفته قرعه به نام تو می شود

گاهی گدای گدایی و بخت با تو یار نیست

گاهی تمام شهر گدای تو می شود

مسافر حسین:

در پایان تشکر می کنم از عزیزانی که هستند و خدمت می کنند و باز هم امیدوارم تک تک عزیزان به رهایی برسند.