زمانی متعهد بودن در ما شکل می‌گیرد که از تکلیف عبور کرده باشیم، مجموع تعهدات ماست که باعث توسعه و اثرگذاری می‌شود برای خدمت در جلسات سروج یک سفر دومی باید متعهدانه عمل کند

موضوع کارگاه آموزشی سفر دوم: تعهد

استاد: جناب آقای مفتون

تاریخ: دوشنبه 1404/02/01

موضوع امروز چکیده‌ای از چند دستور جلسه قبل می‌باشد که اگر چند دستور جلسه قبل را درک کرده باشیم موضوع امروز را بیشتر می‌فهمیم

تعهد یک فضیلت است، فضیلتی که انسان کسب می‌کند و شاخصه آن صبر، آرامش و استقامت است. ما یک متعهد داریم و یک تعهد؛ یک مکلف داریم و یک تکلیف؛

فرق این دو چیست ؟

به مکلف، تکلیف را می‌دهند، مثل دختری که از لحاظ دینی به تکلیف می‌رسد یا مثل دانش آموزانی که مدرسه به آنها تکلیف می‌دهد، حالا طرف می‌تواند تکلیفش را انجام بدهد یا ندهد.

بیماری اعتیاد، مصرف کننده را مکلف می‌کند که مصرف کند و مصرف کننده شود، در تکلیف تعهدی وجود ندارد، ولی یک فرد متعهد مکلف هم هست، مثلاً اگر احترام را یاد گرفت و جزء فضیلت‌هایش شد دیگر برایش فرقی نمی‌کند که طرف مقابلش چه کسی است در تعهد اگر یاد گرفت به پیشکسوت خود احترام بگذارد دیگر هر طور دلش خواست عمل نمی‌کند.

تعهد چیزی است که کائنات در آن اثرگذار است مانند کاسبی که نام پدربزرگش هنوز زنده و ماندگار است. پس برای هر خدمتی ببینیم آیا تعهد داریم یا فقط مکلف هستیم؟ آیا برای انجام کاری از دید تعهد به آن نگاه می‌کنیم یا فقط چیزی که به ما گفته‌اند را انجام می‌دهیم.

زمانی که در هر کاری مکلف باشیم، بعضی‌ها را تهدید می‌بینیم بدون اینکه خودمان بدانیم و تمام زحمات ما هدر می‌رود و طوری برنامه ریزی میکنیم که آن شخص نباشد زیرا هر حرکتی را از دید منفی می‌بینیم و نگران می‌شویم و از هدف اصلی فاصله می‌گیریم.

به قول استاد امین دژاکام: وقتی توانستیم به سلامت خود بیندیشیم به جایی می‌رسیم که از پیشرفت دیگران خوشحال و از مشکلاتی که برای دیگران به وجود می‌آید مکدر می‌شود

زمانی متعهد بودن در ما شکل می‌گیرد که از تکلیف عبور کرده باشیم، مجموع تعهدات ماست که باعث توسعه و اثرگذاری می‌شود

برای خدمت در جلسات سروج یک سفر دومی باید متعهدانه عمل کند طوری که همیشه برای مشارکت آماده باشد، یک فرد متعهد تک بعدی به موضوعات نگاه نمی‌کند، خودش را رصد می‌کند و شخصیت او به وفای به عهد در جامعه شناخته می‌شود، ولی وقتی از روی تکلیف کاری را انجام می‌دهد از دیگران بابت انجام کارشان دلخور می‌شود.

فرد متعهد، برای انجام کاری به دنبال بهره وری و سود بردن نمی‌باشد و می‌داند کار خوب انجام دادن مبنی بر اینکه آدم خوبی باشد نیست.

وقتی متعهد شویم، صبر و استقامت در ما نهادینه شده و نسبت به همه چیز از قوانین الهی گرفته تا قوانین اجتماعی و به خود متعهد می‌شویم.

پس تعهد یعنی وفای به عهد، مثلاً کسی که وضع مالی خوبی داشته و الان ندارد، هر کجا برود همه فکر می‌کنند که پولدار است، چون هنوز همان شخص است، وفای به عهدش را دارد و جزء شخصیت اجتماعی او شده ولی یک تازه به دوران رسیده، خیلی هم پول پخش می‌کند ولی هیچگونه اعتباری ندارد.

پس فضیلت را در خدمتی که در جلسات انجام می‌دهیم، بیاوریم. لازمه پیشرفت تفکر درمان، تعهدی است که نسبت به هم، نسبت به جلسات و نسبت به تفکر باید داشته باشیم، اگر نداشته باشیم مطمئناً یک جای کارمان می لنگد، پس متعهدانه انجام دادن کاری در رفتار خودش را نشان می‌دهد.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: مسافر علیرضا -مسافر مسعود-مسافر محمد حسین – مسافر علی- مسافر میثم ۱-مسافر احسان-

همسفران: همسفر زیلایی_ همسفر غفاری_ همسفراحمدی