بزرگترین و مهم‌ترین کار از نظر تفکر درمان، از دست دادن همین ضد ارزشی‌ها است. هر آموزشی که می‌گیریم و کاربردی می‌کنیم و به واسطه آن دانایی کسب می‌کنیم، کمک میکند تا حرکت‌های احساسی خود را به حرکت‌های عقلانی تبدیل کنیم، آنگاه مسئولیت‌های خود را در هر جایگاهی که هستیم می شناسیم و انجام می دهیم و به مرور زمان و کم کم می توانیم شور خود را به شعور تبدیل کنیم.

موضوع کارگاه آموزشی مسافران: از شور درمان تا شعور رهایی

استاد: مسافر سفر دوم میثم

تاریخ: شنبه۱۴۰۴/۱/۱۶

این دستور جلسه به دو قسمت شور درمان و شعور رهایی، تبدیل می‌شود. شور به معنای یک حس و جوشش و فوران درونی است که لازمه آن حرکت می‌باشد.

آموزش‌های اینجا ما از شور به شعور می رساند، البته با توجه به رعایت پروتکل درمان و اینکه می‌بایست زمان را نیز در نظر بگیریم.

موانع تبدیل شدن شور به شعور:

یکی از این موانع جهالت و دانسته‌های غلط ذهنی خودمان است، لازمه اینکه شور به شعور تبدیل شود، شناخت بیماری اعتیاد و شناخت این جهالت‌ها است. چون به واسطه این جهالت‌ها و انجام ضد ارزشی ها، ساختارهای منفی در درون ما شکل گرفت و کم کم ریشه و ساقه و برگ داد و درخت تفکر افیونی که همان منیت، ترس، بی‌اعتمادی، بی‌حرمتی، مسئولیت گریزی، روحیه طلبکاری و… که در کلاس شناخت اعتیاد از آن صحبت می‌شود تشکیل شد.

از آنجا که این ساختارها در من، می‌خواهند حفظ و بقا و رشد و توسعه داشته باشند، تلاششان را می کنند از بین نروند، ولی این را باید بدانیم تا زمانی که به این ضد ارزشی‌ها چسبیده‌ایم و این‌ها با ماست نمی‌گذارد شور من به شعور تبدیل شود.

برای همین تمام تلاش آموزشهای جلسات این است که ما ساختارهای غلط را بشناسیم تا بتوانیم ساختارشکنی کنیم، خودمان را بشناسیم و بپذیریم که این ضد ارزشی‌ها در درون ما وجود دارد (پذیرش بیماری اعتیاد) تا بتوانیم کم کم از ضد ارزش‌ها به سمت ارزش‌ها حرکت کنیم.

بزرگترین و مهم‌ترین کار از نظر تفکر درمان، از دست دادن همین ضد ارزشی‌ها است. هر آموزشی که می‌گیریم و کاربردی می‌کنیم و به واسطه آن دانایی کسب می‌کنیم، کمک میکند تا حرکت‌های احساسی خود را به حرکت‌های عقلانی تبدیل کنیم، آنگاه مسئولیت‌های خود را در هر جایگاهی که هستیم می شناسیم و انجام می دهیم و به مرور زمان و کم کم می توانیم شور خود را به شعور تبدیل کنیم.

دوستان تازه وارد تصور می‌کنند که اگر فقط مواد مصرف نکنند تمام مشکلات و مسائل آنها حل می‌شود! ولی تمام ما در تجربه ترکهای زیادی که داشتیم حالمان خوب نبود و علت حال خراب خودمان را وسوسه می‌دانستیم، در صورتی که جلسات به ما چگونه تفکر کردن را آموزش می دهد تا یاد بگیریم به چه فکر کنیم و به چه فکر نکنیم و خشت اول را درست بنا کنیم. اگر این را بلد شدیم، متوجه می‌شویم که در ترک ها میل ما به سمت مواد به خاطر وسوسه نیست، بلکه خواسته‌های نفسانی است و باز هم آموزش می گیریم چگونه به جای سرکوب کردن نفس، آن را تربیت کنیم، چون با سرکوب نفس و فقط مواد مصرف نکردن نه تنها حال ما خوب نمیشد، بلکه روز به روز حالمان بدتر و به مواد بیشتر و متنوع تری روی می آوردیم.

شور، در اوایل سفر بعضی از دوستان را می‌گیرد و می خواهند در عرض شش ماه یا حتی کمتر سفر خود را به پایان برسانند! و روی خواسته خودشان پافشاری می‌کنند و علائم غلط به سرلژیون خود می‌دهند، دلیل این کار آگاهی نداشتن است و یک جایی حال آنها بدتر می‌شود و از سفر خارج می‌شوند و حتی ممکن است دیگر به جلسات نیایند.

وقتی اولویت درمان باشد، برای خودم ارزش قائل شده و وقت می‌گذارم،  ۱۰ دقیقه زودتر به جلسات می‌آیم تا به من خدمت داده شود، چون می دانم با خدمت کردن می توانم یاد بگیرم اول به خودم و سپس به دیگران خدمت کنم، این خدمتها اول از همه باعث رشد و ارتقاء خود ما می‌شود و باعث می شود در خانواده، محیط کار و جامعه نیز آموزش‌ها را کاربردی کنیم.

در جلسات ما یک سری قوانین و حرمت‌ها و خط قرمزهایی وجود دارد. اگر آنها را رعایت نکنیم، به فرامین گوش نکنیم و پای خود را از آنها فراتر بگذاریم، شور ما را می‌گیرد؛ یکی از تله‌های درمان، می‌تواند تله شور باشد که خودمان با دست خود برای خودمان درست می‌کنیم.

خواسته‌های نفسانی هم یکی دیگر از همین تله‌ها است که باعث می‌شود من به موقع سر جلسات حضور نداشته باشم و برای خودم دلیل و بهانه بیاورم و از سفر درمانی دور شوم.

تبدیل شور درمان به شعور رهایی به خود فرد و نوع حرکت و چگونگی آموزش گرفتن و کاربردی کردن آن بستگی دارد. رهایی یعنی: من از بند ضد ارزش‌ها آزاد شوم و اگر من این را بفهمم و درک کنم، به راحتی در این مسیر حرکت می‌کنم و می‌توانم شور درمانم را به شعور رهایی تبدیل کنم.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: محسن- مهدی- مجید- محمد حسین- محمد- علیرضا۲ حسین نریمانی