از پارامترهای مهم برای رشد، رعایت قوانین و حرمت‌هاست، کسی که آنها را رعایت نکند، مثل این است که بذر را در خاک بکارد و به آن آب ندهد یا در معرض نور نباشد و یا دمای آن مناسب نباشد؛ چنین دانه ای هرگز جوانه نمی‌زند و حتی اگر هم جوانه بزند بعد از مدتی می پوسد و از بین می رود.

موضوع کارگاه آموزشی مشترک: تغییر از جوانه زدن آغاز میگردد

استاد: مسافر سفر دوم هادی

تاریخ:شنبه ۱۴۰۳/۱۲/۲۵

در ابتدا از کمیته آموزش تشکر می‌کنم که با دقت و ظرافت این دستور جلسه را در این فصل و با شروع سال درمانی قرار داده اند.

کلیدی ترین ومهمترین و حیاتی ترین نکته برای رشد یک گیاه که حائز اهمیت می باشد فرآیند جوانه زدن است.

ما انسانها هم برای رشد نیاز داریم که ابتدا بذر آن را در وجود خود بکاریم تا جوانه بزنیم ولی اینکه چگونه بذر را بکاریم و در چه بستری، مهم است!

اگر هر یک از ما خودمان را یک بذر حساب کنیم، جلسات همان بستر و زمین حاصلخیز است، زمین حاصلخیزی که خود من به شخصه هیچ کجای دیگر آن را پیدا نکردم. ۱۵ سال مواد مخدر مصرف میکردم و انواع روش‌ها را تجربه کردم که بتوانم از دام اعتیاد رها شوم ولی نه تنها نشد بلکه روز به روز حالم بدتر و تخریب و مصرفم بیشتر شد. تا اینکه آن زمین حاصلخیز را در جلسات سروج به دست آوردم.

بذر کاشته شده برای رشد به خاک، آب، نور، دما، اکسیژن و زمان نیاز دارد. مسافر و همسفری هم که وارد جلسات می‌شوند و می‌خواهند بذر درمان را بکارند، نیاز به آموزش گرفتن و کاربردی کردن آن را دارند.

از پارامترهای مهم برای رشد جوانه رعایت قوانین و حرمت‌هاست، کسی که آنها را رعایت نکند، مثل این است که بذر را در خاک بکارد و به آن آب ندهد یا در معرض نور نباشد و یا دمای آن مناسب نباشد؛ چنین دانه ای هرگز جوانه نمی‌زند و حتی اگر هم جوانه بزند بعد از مدتی می پوسد و از بین می رود.

فردی که وارد جلسات شده‌ و می‌خواهد سفر کند، یک بذر است که می‌خواهد کاشته شود و رشد کند، برای همین باید اول وارد لژیون تازه واردین شود. نگه داشته شدن افراد در این لژیون به مانند آب و نور به بذر است، تا پوسته آن نرم و شکافته شود.

سپس وارد لژیون آماده سازی می شود، آنجا سفر درونی و سفر بیرونی اتفاق می‌افتد، تا علاوه بر آب و نور که در لژیون تازه واردین به آن داده شد، ریشه آن که همان سفر درونی است در خاک رشد کند و بتواند خودش را به آب نزدیک کرده و آن را جذب کند.

بعد از آن در لژیون نهایی ریشه‌ها گسترده‌تر و قوی‌تر می‌شوند تا جایی که آن بذر، به ساقه و برگ تبدیل می‌شود و گل می‌دهد. اگر آموزش‌ها ادامه‌دار باشد به مرور زمان به درختی تبدیل می‌شود که میوه می‌دهد و دیگران از سایه و میوه آن درخت بهره‌مند می‌شوند. لازمه تبدیل شدن به این درخت که در ابتدا بذری بیش نبود، این است که برای آموزش سقف تعیین نکنیم و بدانیم این ماهستم که نیاز به جوانه زدن و رشد کردن و تغییر کردن داریم.

برای تغییر کردن باید یک سری چیزها را از دست بدهیم، وقتی با کسب آموزش، دانایی و آگاهی پیدا می‌کنیم، جهالت‌هایمان کمتر می‌شود و در نتیجه ضد ارزشی‌ها هم در ما کمتر می‌شود.

من مسافر با تفکر افیونی و همسفر با تفکر زائد افیونی، که در صور پنهان من ریشه دارد می آییم، اینجا به من آموزش داده می‌شود که بذرم را با آگاهی بکارم چون، من یک مصرف کننده‌ای بودم که جهالت داشتم. قوانین زندگی مثل: دوست داشتن، محبت کردن، نظم و کار کردن را، بلد نبودم و به خودم و دیگران آسیب می‌زدم. وقتی اینجا آموزش می گیرم که با دارو اول جسمم را ترمیم کنم و سپس با سفر درونی یک سری تغییرات در تفکر من ایجاد می‌شود، به راحتی می‌توانم جوانه بزنم و رشد کنم و روحم را نیز ترمیم کنم.

افرادی مدت‌های زیادی است می‌آیند و می‌روند ولی اتفاقی برای آنها نمی‌افتد و موفق نمی‌شوند؛ ریشه مشکل از خود فرد است که نمی‌تواند جوانه بزند، وگرنه اینجا بستر آموزش‌ها برای همه یکسان است و این بستر حاصلخیز است. بستگی به خود فرد دارد که بخواهد جوانه بزند و تغییر کند یا نه؟ اگر حرکتی نداشته باشم نباید انتظار جوانه زدن و رشد کردن و در نهایت رهایی را داشته باشم.

در جلسات مرتب آموزش می‌بینیم به خاطر اینکه بدانیم باید از جوانه‌هایی که می‌زنیم مراقبت کنیم و آن را به حال خود رها نکنیم. چون ممکن است آفت به آنها بزند و از بین برود. بودند کسانی که تا یک سی سی 50 روز هم می رسند، ولی به خاطر اینکه از خودشان غافل می‌شوند، از درمان خارج می‌شوند.

تغییر زمانی اتفاق می‌افتد که دیگران آن را ببینند نه اینکه بخواهیم خودمان را به دیگران ثابت کنیم. اگر کسی به زبان آورد که من تغییر کرده‌ام در اصل هیچ تغییری نکرده است.

برای تغییر کردن هیچ وقت دیر نیست و ربطی به سن و سال و تحصیلات و موقعیت ندارد. اگر دیروزم با امروزم یکی بود بدانم که تغییری نداشتم. همه ما در گذشته مخالف تغییر و به اصطلاح تغییر ستیز بودیم. ولی شعار جلسات ما که عصاره ۱۴ وادی و جهان بینی است می گوید: «تغییر نگاه ما مبدا تحول ما است»؛ اگر من مسافر و همسفر این را درک کنم می‌توانم در مسیر درمان و ارزش‌ها قرار بگیرم و به مقصد مورد نظر برسم. برای جوانه زدن هیچ وقت دیر نیست و می‌توان از همین الان و همین جا شروع کنیم.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: جعفر- محمد- مختار- یوسف- همسفرشاهین-

همسفران: باقری ۲- ابراهیمی- نوروزی- کشاورز