برای رسیدن به نظم لازم است از حس های درونی خود مراقبت کنیم؛ وقتی در درون خود نظم و هارمونی به وجود بیاوریم، یک شخص منضبط می شویم و آنجاست که نظم را در هر جایی که باشد رعایت می کنیم، فرقی نمی کند در جلسه هستیم یا در خانواده و یا در جامعه، از سر زور و اجبار و تحمیل نظم را رعایت نمی کنیم، بلکه چون شخصیت منظم شده است، رعایت مقررات و قوانین را داریم و همه اینها ما را به درمان و تعادل می رساند.

موضوع کارگاه آموزشی همسفران: نظم، انضباط، احترام

استاد: همسفر ولی زاده

تاریخ: دوشنبه 1403/11/08

تمام جهان هستی و کائنات بر پایه نظم استوار است؛ گردش زمین و تغییر فصول و پیدایش روز و شب، همه نشاندهنده نظم موجود در جهان هستی است که اگر هر کدام به اندازه یک هزارم ثانیه از نظم خود خارج شوند، چرخه حیات مختل شده و همه چیز نابود می شود.

پس به طور کلی نظم، هماهنگی و اعتدال، یعنی هر چیزی سر جای خود باشد و کار خودش را انجام دهد. نظم یعنی وحدت بین تمام موجودات برای رسیدن به هدفی که برای جهان طراحی شده است.

اگر چه ما انسانها هم جزئی از این کائنات هستیم و باید در مدار نظم باشیم، ولی به خاطر داشتن قوه اختیار و انتخاب، همیشه بر اساس میل و نفس خود عمل می کنیم و خیلی راحت این نظم را بر هم می زنیم. وجود قوانین و مقررات مدنی، قضایی، راهنمایی رانندگی و… همه به خاطر این است که انسان از نظم خارج نشود. حتی یک سری از بیماری ها به خاطر خارج شدن نظم سیستم جسم و بدن به وجود می آید که ناشی از سبک غلط زندگی و تغذیه است.

پس برای اینکه من انسان بتوانم آرامش و آسایش داشته باشم، باید با مراقبت از صور آشکار و پنهان خود در مسیر نظم حرکت کنم.

همه انسانها به خاطر تفکرات زائد دچار بی نظمی می شوند و این بی نظمی در مورد ما خانواده های مصرف کننده به خاطر داشتن تفکر زائد افیونی شدت و غلظت بیشتری دارد. بی نظمی در خواب، در تغذیه، در ورزش، در مهمانی رفتن، حتی در کارهای روزمره خودمان.

چه عواملی باعث ایجاد بی نظمی در ما خانواده های مصرف کننده می شود؟

– داشتن ذهن آشفته؛ ذهن آشفته ذهنی است که به همه چیز و همه کس فکر می کند و یک گره ذهنی در آن وجود دارد که باعث می شود تمرکز و دقت کافی روی امور نداشته باشد. ذهنی که نظم نداشته باشد، صددرصد آثار آن در رفتار، گفتار و عملکرد شخص نمایان می شود. مثلاً ذهنی که معطوف به مصرف کننده باشد، صددرصد از دیگر زوایای زندگی بازمی ماند.

– نداشتن برنامه ریزی و هدف در زندگی؛

برنامه ریزی یکی از ابزارهایی است که ما را به نظم می رساند. برنامه ریزی و اولویت بندی باعث می شود بدانیم اول باید چه کاری انجام بدهیم و چه کاری را انجام ندهیم و اینگونه یواش یواش نظم در زندگی پیاده می شود.

– انجام کارهای بیهوده؛ وقتی از انجام کاری هیچ هدفی نداشته باشیم و فقط برای وقت گذرانی باشد، باعث اتلاف وقت و ایجاد بی نظمی و سردرگمی ما می شود. حتی به خاطر آن، مورد اعتراض دیگران واقع می شویم و جایگاه ما زیرسوال رفته و احترام ما حفظ نمی شود و از بین می رود.

برای رسیدن به نظم لازم است از حس های درونی خود مراقبت کنیم؛ وقتی در درون خود نظم و هارمونی به وجود بیاوریم، یک شخص منضبط می شویم و آنجاست که نظم را در هر جایی که باشد رعایت می کنیم، فرقی نمی کند در جلسه هستیم یا در خانواده و یا در جامعه، از سر زور و اجبار و تحمیل نظم را رعایت نمی کنیم، بلکه چون شخصیت منظم شده است، رعایت مقررات و قوانین را داریم و همه اینها ما را به درمان و تعادل می رساند.

رعایت نظم در مورد تغذیه، خواب، حتی لباس پوشیدن، طرز درست صحبت کردن و داشتن لحن آرام و متین با همسر و فرزندان و اطرافیان و … باعث می شود آرام آرام احترام به ما برگردد و خواه ناخواه مورد توجه و احترام دیگران قرار می گیریم؛

پس همه چیز به خود ما برمی گردد، کارهای خود ماست که باعث احترام دیگران نسبت به ما می شود بدون اینکه توقع و انتظار توجه و احترام از آنها داشته باشیم. یعنی شخصیت ما شایسته احترام می شود. چون ارتباط های ما حریمانه و قابل احترام می شود.

پس همه چیز از درون خود ما شروع می شود. نظم درون، آثارش در بیرون و خانواده و جلسات هم دیده می شود. آموزش نظم در جلسات، مثل سر موقع آمدن و رفتن، صندلی ها را از جلو پر کردن، نوشتن تکالیف با صبر و حوصله و … انجام می شود، این ما هستیم که با انجام آنها، تمرین می کنیم تا در بیرون هم به نظم برسیم یا با میل و سلیقه خود پیش برویم و هیچ وقت نظم در ما شکل نگیرد.

سخن آخر اینکه بی نظمی، انسان را رنج می دهد، ذهن و فکر انسان را آشفته می کند، عمر را تلف می کند و باعث گرفتن نشاط از انسان می شود. شخص بی نظم همیشه حالت بی حسی و بی انگیزگی در زندگی دارد.

یاد بگیریم نظم را کم کم در زندگی پیاده کنیم و در صور پنهان با مراقبت از حس های خود، نظم و هماهنگی را در درون خود به وجود بیاوریم تا آرام آرام جایگاه های مختلف و احترام چه در جلسه و چه در بیرون از اینجا، به ما برمی گردد و یک فرد منضبطی شناخته شویم. حسن ختام حدیثی از حضرت علی(ع) که می فرمایند: «بی نظمی مایه از دست رفتن فرصت های طلایی است و انسان بی نظم به دلیل سستی در بهره جستن از این فرصت ها عمر خود را از دست می دهد».

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

همسفران: ابراهیمی2- استکی- عدنانی- بیگدلی- اسکندری- مزروعی- باقری2- موسوی1- حریری- توانا- خراسانی-