هر چقدر تعصب در کسی بیشتر باشد، کورتر یا نابیناتر می شود؛ به عبارتی چشم بصیرتش بسته می شود، چون این حس آلوده، یک حائل و پرده ای جلوی بینایی درون است که مانع دیدن حقیقت عملکرد، یا حرکت درست افراد می شود. چنین فرد خودمحوری، هیچ وقت روی آرامش را نمی بیند.

موضوع کارگاه آموزشی سفر دوم: بینایان نابینا، زیادتر از نابینایان واقعی هستند.

استاد: جناب آقای مفتون

تاریخ: دوشنبه 1403/11/1

بینایان نابینا؛ یعنی کسانی که مثل ما چشم دارند و در ظاهر می بینند، ولی به علتهای مختلف نابینا هستند یعنی نمی توانند ببینند. و به جرأت می توان گفت 98 درصد افراد جامعه بینایان نابینا هستند، و این در مقابل نابینایان واقعی که شاید در کل جهان به دو سه درصد برسند بسیار زیاد است.

چرا بینایان نابینا، زیادتر از نابینایان واقعی هستند؟

وقتی بینای نابینا هستیم، یعنی درست نمی بینیم، در نتیجه به درک درست موضوعات هم نمی رسیم و علتش منیت، جهالت، تعصب و هر کدام از رذایل اخلاقی است، و همین باعث اختلاف و تنش های زیاد در هر جایی اعم از تشکیلات، جامعه، و بخصوص در خانواده می شود.

خیلی از ما در خانواده خود، فرزندان خود را نمی بینیم، شاید فکر کنیم دوستشان داریم و همه چیز برایشان فراهم میکنیم، اما در واقع آنها را از زاویه نگاه خود می بینیم و دلمان می خواهد آن کسی بشود که من مادر یا من پدر می بینم، این یعنی ندیدن فرزند؛ یا اینکه خیلی ها همسرانشان را نمی بینند، و هر طور دلشان می خواهد رفتار میکنند، در صورتی که اگر کسی واقعیت همسر را ببیند، مطمئناً از تنش های خودش کم می شود، چون ندیدن ها به مرور باعث بوجود آمدن شکاف و اختلاف در خانواده می شود.

به همین علت تفکر سروج به ما آموزش می دهد، در هر مشکلی سهم خود را پیدا کنیم؛ یعنی اول خودمان را ببینیم؛ چون ما فقط یاد گرفتیم رفتار دیگران را طبق میل خود بسنجیم، و همیشه آنها را مقصر بدانیم، در صورتی که اگر افراد و اطرافیان را همانطور که هستند، درست ببینیم، یعنی چند بعدی یا چند وجهی ببینم، به بینایی کامل می رسیم.

هر چقدر تعصب در کسی بیشتر باشد، کورتر یا نابیناتر می شود؛ به عبارتی چشم بصیرتش بسته می شود، چون این حس آلوده، یک حائل و پرده ای جلوی بینایی درون است که مانع دیدن حقیقت عملکرد، یا حرکت درست افراد می شود. چنین فرد خودمحوری، هیچ وقت روی آرامش را نمی بیند.

برای اینکه بفهمیم نابینا هستیم یا نه، اول باید بدانیم چطور فرزند، همسر، خانواده و… را می بینیم؟ یا در تشکیلات چه چیزهایی را می بینیم؟

تمام این سلسله مراتب آموزشی جلسات برای درست دیدن ماست، با آموزشها می توانیم یواش یواش از خود بگذریم و بقیه را هم ببینیم. وقتی در جلسات یاد بگیریم درست ببینیم، مطمئناً در تمام زوایای زندگی و جامعه هم می توانیم این دیدن را داشته باشیم و انتقال بدهیم، آن موقع چشم بصیرت پیدا میکنیم، و هر چه نگاه ما وسیع تر باشد، قطعاً آرامش بیشتری داریم. به عنوان مثال، اگر من بدانم وظیفه ام در قبال فرزندم تربیت کردن اوست، نه تحمیل کردن نظرات خود؛ خواسته های او را می بینم و او را نادیده نمی گیرم و در سالهای بعد با آرامش زندگی می کنیم.

در لحظه بودن و کاربردی کردن به جای آموزشها می تواند ما را به بینایی درست برساند. یاد بگیریم شخصی نبینیم، دلخواه نبینیم، بینا شویم چون یک نابینایی ما می تواند یک حریمی را بشکند، یا مسیر زندگی یک نفر را عوض کند و این خیلی مهم است.

دوستانی که در این زمینه مشارکت کردند:

مسافران: عباس- مهدی- علیرضا2- محمد حسین- حسین(ا)- حسین(ک)- علیرضا1

همسفران: باقری2- سید محسنی- نریمانی- حیدری- حریری- خدائیان- موسوی- باقری1