مسیر سفر دوم مسیر خودشناسی است، یعنی اینکه من اول به برداشت صحیح از خود برسم و شهر وجودی خود را بررسی کنم، که کجا گُل کاشتم و کجا فاضلاب انباشته کردم؟! اگر هنوز کینه، نفرت، خود برتربینی و…. در وجودم هست، بدانم به برداشت صحیح از آموزشها نرسیدم در نتیجه به برداشت صحیح در خدمت هم نمی رسم.

موضوع کارگاه آموزشی سفر دوم: برداشت صحیح

استاد: جناب آقای مفتون

تاریخ: دوشنبه 1403/10/3

موضوع کارگاه امروز، برداشت صحیح گذاشته شده به خاطر اینکه خیلی مهم است، و می توان گفت یکی از مهم ترین و حیاتی ترین مباحث در طول زندگی، برداشت صحیح داشتن از هر موضوع و مطلبی است، یعنی همه چیز در کائنات قرار داده شده مهم این است که ما از آنها و محیط اطرافمان چه درکی داریم؛ چون انسانها قدرت اختیار دارند و می توانند انتخاب کنند، وهمین باعث تفاوت برداشت آنها از موضوعات است. پس به تعداد انسانها می تواند برداشت وجود داشته باشد.

مثلاً خانواده مصرف کننده روز اول وقتی وارد جلسات می شود به خاطر جهالت های خود بسیار پریشان و مضطرب و نالان است و مصرف کننده را عامل بدبختی خود می داند، اما بعد از مدتها خدا را شکر میکند که به واسطه مصرف کننده با این جلسات آشنا شد. و یا یک مصرف کننده که با تقلاهای زیاد و بدون نتیجه، در اوج نا امیدی وارد جلسات می شود، بعد از گرفتن آموزش ها خدا را شکر میکند که مصرف کننده شد تا بتواند در این مکان به همدردان خود خدمت کند و این یعنی همان تفاوت برداشت با جهالت و دانایی موثر است.

چه عاملی باعث رسیدن به برداشت صحیح است؟

فقط آموزش گرفتن است که ما را به این نقطه می رساند، به عبارتی برای برداشت صحیح به آموزش صحیح نیاز داریم تا نوع نگاه و دیدگاه ما تغییر کند.

علت تشکیل جلسات سفر دوم چیست؟ یا به چه علت به سفر دوم می آییم؟

ما به سفر دوم می آییم”برای اینکه به درک و برداشت صحیح برسیم، چون وقتی برداشت های ما درست نباشد، درک ما غلط می شود، و وقتی درک ما درست نباشد، حس ما آلوده می شود”. به همین علت است که گاهی اوقات به کسانی که هنوز به درک صحیح از خدمت نرسیدند اجازه خدمت داده نمی شود، چون هم به خود و هم به تشکیلات ضربه می زنند؛ همچنان که در جلسات تجربه و دیده شده است.

وقتی ما در هر جایی اعم از خانواده، محل کار، یا هر تشکیلاتی برداشت صحیح داشته باشیم، مطمئناً به درک صحیح هم خواهیم رسید و این خیلی مهم است،.و متوجه می شویم کجا آمدیم؟ برای چه آمدیم؟ و چرا ماندگار شدیم؟

مسیر سفر دوم مسیر خودشناسی است، یعنی اینکه من اول به برداشت صحیح از خود برسم و شهر وجودی خود را بررسی کنم، که کجا گُل کاشتم و کجا فاضلاب انباشته کردم؟! اگر هنوز کینه، نفرت، خود برتربینی و…. در وجودم هست، بدانم به برداشت صحیح از آموزشها نرسیدم در نتیجه به برداشت صحیح در خدمت هم نمی رسم.

من اگر برداشت صحیح از جایگاه خدمت داشته باشم، برایم فرقی ندارد در چه جایگاهی و برای چه کسی خدمت میکنم، نمونه بارز آن جناب مهندس دژاکام هستند که هدفشان فقط خدمت است که تجربه خودشان را در زمینه درمان بیماری اعتیاد در اختیار دیگر همدردان خود قرار می دهند و این یعنی “خود بخشش” که هیچ چشم داشتی ندارند.

برداشت صحیح و درک درست از جایگاه خدمت دو نشانه دارد: 1- اجرای قوانین، 2- داشتن دغدغه درمان؛ بدانم که چه حرکتی در این مسیر داشته باشم تا به درمان کسی لطمه نخورد یا باعث ناامیدی یا تأثر کسی نشوم.

“یکی از نشانه های عملکرد هر فرد برای رشد و تعالی و ساخته شدن، کاربردی کردن آموزشها و برداشت صحیح است”. اگر در خدمت کردن امتیازی به خودم دادم قطعاً اثرگذار نخواهم بود چون با هدف جلسات که درمان یک نفر است هم سو نیستم.

وقتی من علاوه بر جلسات، دغدغه زندگی را داشته باشم و قوانین را اجرا کنم، خود بخود برداشت صحیح از آن قانون دارم، در نتیجه به آرامش می رسم.

من اگر جایگاهم را بشناسم، پیوندم با جلسات عمیق تر، محکم تر،و قوی تر می شود، چون جلسات و تفکر درمان به ما نیاز ندارد بلکه این ما هستیم که به تفکر درمان و جلسات نیازمندیم.

دوستانی که در این زمینه مشارکت کردند:

مسافران: محمد(ن)- علیرضا1- علیرضا2- امید- عباس(غ)- میثم1- حسین(ا)- میثم2

همسفران: استکی- نوروزی- غلامی- خدائیان