زمانی که پذیرش بیماری و انگیزه درافراد (فرد مصرف کننده و خانواده)ایجاد شود، وارد پروسه درمان میشوند و هرکدام پروتکل درمان خاص خودشان را که برای آنها تعریف شده رعایت می کنند تا به درمان برسند. ‌به این دلیل میگویند اعتیاد یک فرابیماری است و دارای ابعاد گسترده ای می‌باشد و برای درمانش زمان خاصی معین نشده است.

موضوع کارگاه آموزشی همسفران: چرا اعتیاد فرابیماری است؟

استاد: همسفر مکری

تاریخ: دوشنبه 1403/9/26

امروز می‌خواهیم به این موضوع بپردازیم که چرا اعتیاد فرا بیماری است؟

بیماری یک نوع اختلال در داخل سلول‌های بدن است که باعث می شود سلولها از شکل طبیعی خودشان خارج ‌شوند و مشکلاتی را داخل بدن به وجود بیاورند که علائم مختلفی دارد. مانند بیماری سرماخوردگی که علائمی مثل سرفه، عطسه، سردرد، تب و….دارد و پزشک با توجه به علائم دارو با دوزمشخص و زمان مشخص تجویز می‌کند و پس از سپری کردن مدت زمانی سیستم بدن ما به حالت طبیعی خودش بازمیگردد.

اعتیاد از نظر جلسات سروج، یعنی ترکیب انسان با مواد مخدر. بعد از این ترکیب، یک سری حالات برای فرد بیمار به وجود می‌آید که این‌ها تماماً نمایانگر این است که در سلول‌های بدن فرد بیمار مصرف کننده (که در جلسات به عنوان سیستم ایکس در بدن نام برده می‌شود)؛ اختلالاتی به وجود آمده است. یکی از برداشت‌های اشتباه ما در گذشته نسبت به فرد مصرف کننده این بود که واژه روانی در مورد او استفاده می‌کردیم ولی در جلسات متوجه شدیم که مصرف مواد باعث آسیب هم به جسم و هم به روح و روان و تفکر شخص مصرف کننده شده است و ترمیم جسم با استفاده از دارو و ترمیم روح و روان و تفکر با استفاده از تغییر جهانبینی امکانپذیر است و برای همین در پروتکل درمان فرد بیمار 1- دارو، 2- آموزش و کاربردی کردن و 3- زمان در نظر گرفته می‌شود. ولی نکته حائز اهمیت برای اجرا و رعایت پارمترهای پروتکل درمان این است که فرد مصرف کننده بپذیرد که بیمار شده است.

خاصیت بیماری اعتیاد این است که افرادی هم که درکنار یک فرد مصرف کننده زندگی میکنند دچار بیماری به نام تفکر زائد افیونی می شوند، ولی مسئله این جاست که خانواده هم این بیماری که دچارش شده است را نمی پذیرد و دراین مواقع نمیشود هیچ کاری برای این دسته از افراد انجام داد.

برای همین گفته می شود پذیرش یک هنر است و تا زمانی که پذیرش صورت نگیرد درمان هم اتفاق نخواهد افتاد. ولی زمانی که پذیرش بیماری و انگیزه درافراد (فرد مصرف کننده و خانواده)ایجاد شود، وارد پروسه درمان میشوند و هرکدام پروتکل درمان خاص خودشان را که برای آنها تعریف شده رعایت می کنند تا به درمان برسند. ‌به این دلیل میگویند اعتیاد یک فرابیماری است و دارای ابعاد گسترده ای می‌باشد و برای درمانش زمان خاصی معین نشده است.

پذیرش، رکن اصلی و رأس پروتکل درمان برای خانواده مصرف کننده است؛ پذیرش یعنی من شرایطی که در آن قرار دارم را بپذیرم، افراد را به همان صورتی که هستند بپذیرم و بدانم قادربه تغییردادن هیچکس نیستم، مگر خودم و تا زمانی که پذیرش در من اتفاق نیفتد قدرت انجام دادن کاری را ندارم.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

همسفر سیدمحسنی- همسفر استکی- همسفر توانا- همسفر غفاری- همسفر بیگدلی- همسفر ابراهیمی ۲- همسفر ملکی-  همسفر بی غم- همسفرنوروزی- همسفر مزروعی