وقتی آگاهی به دانایی و دانایی به دانایی مؤثر تبدیل شود، دیگر دنبال لذت آنی نیستیم بلکه عمل درست را انجام می دهیم. البته در فاصله رسیدن از لذت آنی به لذت ماندگار، رنج هست ولی رنج لذت بخش و بعد نتیجه اش هم لذت بخش است، زیرا جایگاه ما تغییر کرده و این تغییر جایگاه به ما انرژی می دهد و حال ما را خوب می کند و نقطه تحمل ما را بالا می برد و لذت مانایی دارد.

موضوع کارگاه آموزشی همسفران: وادی نهم و تأثیر آن بر من

استاد: همسفر غلامی

تاریخ: دوشنبه 1403/09/05

با گذراندن هشت وادی، به وادی نهم رسیدیم. از هر وادی توشه ای برداشتیم و مطلبی یاد گرفتیم. یادگیری یک هنر است، چنانچه بتوانیم موضوع را بفهمیم و درک کنیم و در جای خود آنچه را یاد گرفتیم، عملی کنیم.

تیتر وادی نهم: «وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می شود»

در کتاب چهارده وادی عشق، اول این وادی آمده: «پیام برای کسانی است که به دنیای تازه قدم نهاده اند»؛ شاید در ابتدا این طور برداشت شود که برای کسانی است که سفر اول را طی کرده و وارد سفر دوم شده اند، ولی امروز من می گویم می تواند برای هر کسی باشد حتی یک سفر اولی که از این وادی توشه ای برگیرد و ادامه سفر بدهد.

بسیار گفته شده وادی ها، کلید قفل های زنگ زده ما هستند. خدا را شکر ما کلید را در دست داریم. درمان بیماری اعتیاد، بیماری تفکر زائد افیونی مثل کلیدی دست ماست ولی چرا هنوز نتوانستیم این کلید را در قفل بچرخانیم و قفل را باز کنیم؟ چرا هنوز نمی توانیم مسأله ای که در زندگی به آن برخورد می کنیم را درست حل کنیم؟

در این وادی یک نمونه از راهکارها، که بالا بردن نقطه تحمل است برای ما توضیح داده شده است.

در ابتدای این وادی سه ویژگی برای انسان برشمرده شده: 1- انسان دارای عقل و خرد و شعور است. 2- دارای اختیار و انتخاب است و 3- در وجود انسان رذایل و فضایل به صورت بالقوه نهادینه شده و وجود دارد.

همچنین دو راهنما، یکی راهنمای درون، یکی راهنمای بیرون به عنوان ابزار در اختیار انسان قرار داده شده است؛ راهنمای درون، همان وجدان است که به صورت القاء ما را به سمت کارهای خوب برده و از کارهای ناپسند دور می کند. گوش کردن به آن ندای درونی، بستگی به این دارد که چقدر نفس ما پالایش شده باشد و چقدر آموزش گرفته باشیم که بدانیم این کار ارزشی است یا ضدارزشی.

راهنمای بیرون، می توانند پیامبران هر دوره ای باشند که فرامین الهی که از طریق وحی به آنها نازل می شد، به مردم آموزش می دادند و توسط اجرای آن قوانین می توانیم در مسیر صراط مستقیم قدم برداریم. که در مقیاس خیلی خیلی کوچکتر در جلسات خود که مکان مقدس و امنی می باشد، با رعایت و اجرای حرمتهایی که چندین بار خوانده می شود، می توانیم در این مسیر قدم برداریم.

حالا راهکار و پیام این وادی چیست؟

وضعیت کنونی زندگی من که پر از آشفتگی و اضطراب و استرس است باعث شده در این موقعیت روی این صندلی بنشینم، بعد وادی ها یکی یکی راهکار می دهد و راهکار وادی نهم بالا بردن نقطه تحمل است.

نقطه تحمل، نقطه ای است که مشکلات زندگی را در آن شرایط و وضعیتی که هستیم بتوانیم حمل کنیم. پس وقتی حالمان بد شد یعنی از نقطه تحمل خارج شدیم. هر کدام از ما در هر موضوعی یک نقطه تحمل داریم و نقطه تحمل ها با هم متفاوت است و هر کسی هم در هر موضوعی نقطه تحملش با موضوع دیگر فرق می کند.

این وادی به ما آموزش می دهد چطور نقطه تحمل را روز به روز بالاتر ببریم تا در کنار مشکلات یک وضعیت نرمال و متعادلی داشته باشیم.

بیشتر تنش ها در بین افراد به خصوص افراد خانواده به خاطر همین است که هم نقطه تحمل ما پایین است و هم اینکه نقطه تحمل طرف مقابل را نمی دانیم چقدر است و باعث تنش و برخورد بین ما می شود.

چگونه نقطه تحمل را بالا ببریم؟

تکرار و تمرین و استمرار – بازه زمانی

برای هر کاری باید زمانی در نظر بگیریم، یکی از موانع مسیر سفر درمانی زودخواهی است. می خواهیم زود از لژیون تازه واردین وارد لژیون آماده سازی و بعد وارد لژیون نهایی شویم، می خواهیم زود مصرف کننده خوب شود، می خواهیم زود وضعیت زندگی تغییر کند و… در هر موضوعی باید پروسه زمانی طی شود تا به نتیجه برسیم. و اما در مورد تکرار و تمرین ما چه چیزی را باید تکرار و تمرین کنیم؟

هر آموزشی که اینجا می گیریم باید در زندگی خود جاری کنیم و اگر در اجرای آن به مشکلی برخوردیم بیاییم از اساتید بپرسیم و دوباره آموزش بگیریم تا متوجه شویم کجای کار را درست انجام ندادیم و دوباره آن کار را تکرار کنیم، یعنی مرتباً با تکرار و تمرین در حال آموزش گرفتن و یادگیری باشیم تا نقطه تحمل ما بالا برود.

مثلث درمان شامل سه ضلع جسم، روان و جهانبینی است. جسم با تمرین ورزیده می شود و در مورد روان که خلق و خوست، در صورتی می توانیم توان روحی و روانی خود را بالا ببریم که آموزشها را بگیرم و بتوانیم آن را همه جا اجرا کنیم و فقط در جلسات نباشد، آنگاه به مرور خلق و خو تغییر می کند و دروغگویی و کارهای ضدارزشی کنار می رود و اینها بستگی به ضلع سوم یعنی جهانبینی دارد. یعنی هرچقدر جهانبینی که تغییر تفکر و تغییر نگاه است، بیشتر صورت بگیرد، میزان نقطه تحمل به همان اندازه بالاتر می رود.

برای بالا بردن نقطه تحمل باید از توقع، منیت، خودخواهی و خواسته غیرمعقول بگذاریم. خودمان را با درمان وفق بدهیم نه درمان را با آنچه می خواهیم و میل داریم وفق دهیم.

پروتکل درمان همسفران 1- پذیرش 2- آموزش و 3- زمان است. وقتی در مراتب کم دانایی باشیم، برای هر برخورد و مسأله در زندگی دنبال لذت هستیم، البته این گونه لذتها همه گذرا و آنی بود. مثلاً قبلاً از غیبت کردن لذت می بردیم ولی بعد حال ما خراب می شد و تا مدت ها چه تخریب هایی به همراه داشت، چون گنجایش ما کم بود. ولی وقتی آگاهی به دانایی و دانایی به دانایی مؤثر تبدیل شود، دیگر دنبال لذت آنی نیستیم بلکه عمل درست را انجام می دهیم. البته در فاصله رسیدن از لذت آنی به لذت ماندگار، رنج هست ولی رنج لذت بخش و بعد نتیجه اش هم لذت بخش است، زیرا جایگاه ما تغییر کرده و این تغییر جایگاه به ما انرژی می دهد و حال ما را خوب می کند و نقطه تحمل ما را بالا می برد و لذت مانایی دارد.

نیروهای بازدارنده، در این زمینه می توانند نقش نیروهای تکمیل کننده را داشته باشند، به این معنا که با پی بردن به هر رذیله اخلاقی آن را می شناسیم و در جهت برطرف کردن آن قدم برمی داریم. مثلاً اگر من همسفر از روی ترس مرتب به مصرف کننده باج بدهم و دور بخورم، با آموزشهایی که اینجا می گیرم اول نسبت به وظایف خود در برابر مصرف کننده آگاهی پیدا می کنم و نیازهایش را می شناسم و به اندازه کافی برطرف می کنم و عمل سالم انجام می دهم، ممکن است اولش درگیری به وجود بیاید ولی وقتی روی این قضیه ثابت قدم باشم او هم دیگر تقاضای بی جا ندارد. اینجا من از ترس که یک نیروی بازدارنده بود و نمی گذاشت سفر درمانی ام را درست انجام دهم عبور کردم، و برایم نیروی مکمل شد چون با ترسی که داشتم یاد گرفتم باج ندهم و از مصرف کننده دور نخورم.

پس در صورتی نیروهای تخریبی به نیروهای تکمیلی تبدیل می شوند که در این میان یک آگاهی و دانایی باشد. وقتی از نیروهای منفی با دانایی مؤثر استفاده کنیم می توانیم نقطه تحمل خود را بالا ببریم وقتی نقطه تحمل بالا رفت، توان جسمی و روحی بالا می رود و ظرفیت و گنجایش ظرف وجودی، بیشتر می شود.

پس برای ساختن، برای ساخته شدن برای تغییر جایگاه بهتر و تغییر نگاه و تغییر تفکر نیاز داریم نقطه تحمل خود را بالا ببریم و برای بالابردن نقطه تحمل باید از خواسته های غیرمعقول و از آموخته ها و باورها و دانسته های غلطی که در ذهن ما بوده و باعث به وجود آمدن این مشکلات برای ما شده، آگاهانه و با توانایی انجام کار عبور کنیم.

تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف

مگر اسباب بزرگی همه آماده کنیم

اسباب بزرگی همان تفکر سالم، ایمان سالم، عمل سالم، حس سالم، عقل سالم و عشق سالم است. اینها را باید آماده کنیم تا نقطه تحمل بالا برود و بتوانیم چیزهایی که می خواهیم کسب کنیم.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

همسفران: ابراهیمی2- نوروزی- ملکی- بیگدلی- مستأجران- نریمانی- بی غم- اسماعیلی- عدنانی-