علت اینکه ما نمی توانیم همفکر و همکار و هماهنگ با دیگران باشیم به خاطر “منیت” است. پول و ثروت در زندگی لازم است و خیلی هم خوب است و باعث رفاه می شود اما رفاه با خوشبختی فرق دارد ما در رفاه زندگی راحتی داریم اما الزاماً خوشبخت نیستیم.

موضوع کارگاه آموزشی مسافران: مثلث خوشبختی

استاد: جناب آقای مفتون

تاریخ: شنبه 1403/8/5

چرا این دستور جلسه را بعد از پایداری و ماندگاری در سفر گذاشتند؟ مفهوم سفر هفته قبل توضیح داده شد و نهایتاً به اینجا رسیدیم که اگر سفر درونی اتفاق بیفتد واقعاً از ظلمت به نور می رسیم، و آنجا پایه اولیه خوشبختی است؛ ماشین و خانه خوب و …ملاک خوشبختی برای ما نیست، چه بسا خیلی افراد امکانات رفاهی زیادی دارند اما خوشبخت نیستند و از کنار هم بودن لذت نمی برند، چون زندگی را درک نکردند.

خوشبختی با خوشوقتی تفاوت دارد، خوشوقتی یعنی در لحظه لذت آنی ببرم مثل دروغ گفتن، کلاه گذاشتن سر دیگران، دور زدن و…. ، اما خوشبخت یعنی خوش اقبال؛ و این اقبال را خود ما رقم می زنیم هر طور که کاشته باشیم برایمان بوجود می آید.

وقتی من از ظلمت به نور برسم، اگر وسوسه یا نیروی بازدارنده به سراغم آمد مثل آیفون تصویری که نشان می دهد چه کسی پشت در است من هم نیروی بازدارنده را می بینیم و می شناسم و در را باز نمیکنم، و سیستم مانیتور، همان دانایی و آگاهی است. یعنی طبق وادی پنج از ورود ضد ارزشی خودداری میکنم، و آنجاست که فنداسیون و پایه های خوشبختی در من ریخته می شود. این فنداسیون باعث می شود از خوشوقتی بیرون بیاییم و به خوشبختی و خوش اقبالی رو بیاوریم.

ما در زمان سوء مصرف خوشوقت بودیم، ولی نمی دانستیم هم خود و هم خانواده را بی ارزش میکنیم، اما الان وارد سیستم درمان شدیم و آموزش می گیریم و در بحث درمان به خوشبختی می رسیم. یعنی از ظلمت به نور می رسیم که همان خوشبختی است و در کلام الله هم به صراحت بیان شده است و این برای کسانی است که درمان شده باشند نه اینکه فقط به قطع دارو برسند.

“مثلث خوشبختی شامل سه ضلع “همفکری (اعتماد)، هماهنگی(مشورت)، و همکاری(اخلاق) است؛ همفکری یعنی ما تنها نیستیم، درست است برای دیگران زندگی نمیکنیم، اما جدا از دیگران هم نیستیم، پس پایه و ستون هر مسأله ای در زندگی کاری، خانوادگی، و تشکیلاتی، همین همفکری است

چه موقع من با دیگران در خانواده یا محل کار یا … همفکر می شوم؟

وقتی که اعتماد داشته باشم، یعنی همفکری زمینه ساختن اعتماد بین من و دیگری است. و این زمانی است که من سفر درونی را طی کرده باشم و از ظلمت خارج شده باشم، اگر چیزی مغایر نظر من بود می پذیرم و بگو مگو نمیکنم.

هماهنگی یا مشورت، یعنی خودرأی نباشم و با دیگران در هر کاری مشورت کنم، چون خودرأی بودن در خانواده یا هر جایی ضربه می زند، به همین علت در لژیون ها افراد مختلف خدمت میکنند، چون اینجا کار فردی نیست، بلکه تشکیلات جمعی است

ضلع سوم همکاری است؛ اگر دو مورد که در بالا ذکر شد را داشتم می توانم همکار باشم و اخلاق مدار می شوم، یعنی همانقدر که برای خودم حق قائلم به دیگران هم حق می دهم. ما مصرف کننده ها کلاً بی اخلاق بودیم، چون نسبت به خودمان ظلم می کردیم، اخلاق و معرفت را در کسانی می دیدیم که به ما مواد برسانند، ولی اخلاق مداری این است که من جایگاه خودم را بدانم که چقدر برای فرزندم پدری کردم، چقدر برای همسرم همسری کردم، و چقدر برای پدر و مادرم فرزندی کردم… و آموزش ها می گوید اگر می خواهید خوشبخت باشید باید اخلاق مدار باشید.

علت اینکه ما نمی توانیم همفکر و همکار و هماهنگ با دیگران باشیم به خاطر “منیت” است

پول و ثروت در زندگی لازم است و خیلی هم خوب است و باعث رفاه می شود اما رفاه با خوشبختی فرق دارد ما در رفاه زندگی راحتی داریم اما الزاماً خوشبخت نیستیم.

فردی خوشبخت است که بتواند مشکلات زندگی، اختلافات و بحران ها را مدیریت کند تا آسیب کمتری به خود و دیگران بزند و ما در عین خوشبختی می توانیم ثروتمند هم باشیم و بتوانیم درست مدیریت کنیم که کجا ببخشیم کجا خرج کنیم و…

اعتیاد یک بحران است و کسانی که در مسیر درمان قرار می گیرند و حرمت ها و قوانین را رعایت میکنند، و طبق نوشتار جلسات سفر خود را از ترس به شجاعت، از دروغگویی به راستگویی، و…. طی کنند خوشبخت می شوند. وقتی اینها را کارکنیم، ستون های مثلث را می سازیم و دیگر فقط احساس خوشبختی نداریم بلکه خوشبخت هستیم و این خوشبختی از درون ما می جوشد.

دوستانی که در این زمینه مشارکت کردند:

مسافران: حجت- مجید- عباس- حسن2- یوسف- مهدی- مجید1- محسن- علی- اسماعیل