یک تازه وارد وقتی در جلسه شناخت اعتیاد شرکت می کند، حتی اگر بخشی از بیماری اعتیاد را درک کند، بهتر و راحت تر تبدیل به رهجو می شود و کمتر برایش سختی دارد.

موضوع کارگاه آموزشی سفر دوم: بررسی جلسه شناخت اعتیاد

استاد: جناب آقای مفتون

تاریخ: دوشنبه 1403/07/16

در جلسات قبل راجع به لژیونهای تازه واردین، آماده سازی و نهایی صحبت کردیم. چکیده آنچه بیان شد این بود که ما وظیفه داریم در لژیون تازه واردین یک رهجو بسازیم. چون فردی که تازه آمده مثل یک پرنده زخمی است که هرچه هم بخواهیم به او کمک کنیم، اجازه نمی دهد. به این دلیل گفته می شود سرلژیون باید تمام شاخصه های یک الگو را داشته باشد ازجمله نکشیدن سیگار.

وقتی یک تازه وارد رهجو شد، به لژیون آماده سازی فرستاده می شود. وظیفه این لژیون تربیت نیروی انسانی است. نیروی انسانی شدن چه برای همسفر و چه برای مسافر، یعنی انسانی که همیشه مضر و منفی بوده حتی برای خودش، حالا دیگر اول به خودش ضرر نمی زند و بعد خود به خود، به دیگران هم کمتر آسیب می زند. زمانی که این هدف در لژیون آماده سازی محقق شود، فرد با ورود به لژیون نهایی، تبدیل به یک سرمایه انسانی می شود. سرمایه انسانی شدن یعنی خود را مدیون بدانیم، برای خود کاری نکنیم، اگر هم خدمت می کنیم توسعه و بقای جلسات برایمان مهم باشد نه نظرات شخصی خودمان. زیرا سرمایه انسانی شدن یعنی تبدیل شدن به یک انسان وارسته، بدون هیچ دید و نظر شخصی و بدون چشمداشت که برایش فرقی نمی کند در کجا خدمت کند. بزرگترین حُسن سرمایه انسانی شدن این است که تمام فرامین و قوانین را بدون ذره ای کم و کاست و بدون هیچ انگیزه دیده شدن و بدون هیچ زوری رعایت می کند. مخصوصاً در جلسات خود را مسئول و مدیون می داند، زیرا مبشّر تفکر درمانی است.

پس یک سرمایه انسانی، در صورت بروز خطا و عدول از حرمتها و قوانین خودش را نقد می کند، زیرا اگر به اشتباه خود پی نبرد، دچار اشتباهات بیشتر می شود و دیگر سرمایه انسانی نیست.

طی کردن تمام این مراحل برمی گردد به درک و شناخت اعتیاد که دستور جلسه امروز است.

تشکل درمان بر اساس علائم بالینی، از روز اول با شناخت اعتیاد کار خودش را شروع کرد، زیرا شناخت حلقه مفقوده بیماری اعتیاد در سطح جامعه دانشگاهی، جامعه علمی، جامعه انتظامی، جامعه قضایی و… است.

یک تازه وارد وقتی در جلسه شناخت اعتیاد شرکت می کند، حتی اگر بخشی از بیماری اعتیاد را درک کند، بهتر و راحت تر تبدیل به رهجو می شود و کمتر برایش سختی دارد. پس فردی که در لژیون تازه واردین رهجو نمی شود، می تواند اشکال از سرلژیون و یا کمکی ها باشد که نتوانسته اند خمیر درست شده در جلسه شناخت را به شکل درست دربیاورند.

هدف کلاس شناخت اعتیاد این است به تازه واردی که هیچ چیز از اعتیاد نمی داند، با القاء و احیاء در او تحرک ایجاد کند. و کسی توانایی القا دارد که خودش اعتیاد را خوب فهمیده باشد. استاد جلسه شناخت اعتیاد، باید هم کوتاه صحبت کند و هم تأثیرگذار. قرار نیست معتاد را تعریف کند، بلکه باید بیماری اعتیاد را تشریح کند و شرح دهد، چون تشریح با تعریف فرق می کند و این برمی گردد که چقدر آن خدمتگزار بیماری اعتیاد را درک کرده باشد. سخن استاد زمانی گیرا و اثرگذار است که خودش از درون آن را حس و لمس و درک کرده باشد. استاد باید با ساده ترین بیان بدون مقایسه خود با دیگر اساتید صحبت کند به طوری که حتی یک شخص اُمّی با سن بالا هم صحبت او را بفهمد. زمان صحبت کمتر باشد، خلاقیت و تازه بودن، نوع گویش و نوع لهجه، لحن و تن صدا تأثیرگذار است. و مهمترین نکته اینکه مخاطب خود را بشناسیم و بر مبنای مخاطبان خود که از چه گروهی از مصرف کنندگان هستند، صحبت کنیم.

پس خط مقدم درمان اعتیاد، جلسه شناخت بیماری اعتیاد است. اگر فنداسیون درمان در شناخت اعتیاد ریخته شود، تازه وارد، در لژیون تازه واردین- با شرایطی که گفته شد- رهجو می شود. ولی اگر جلسه شناخت اعتیاد نتوانست این کار را انجام دهد، بدانید به مرور نیروها کم می شود. زیرا اگر تازه واردی نیاید، در عمل، ما کارایی نخواهیم داشت. تازه وارد باید باشد که از آن نیروی انسانی و سرمایه انسانی پرورش بدهیم.

ناگفته نماند جلسه شناخت اعتیاد در هیچ کجای ایران به غیر از جلسات ما نیست. من به عنوان کسی که مصرف کننده بودم سالها دنبال این بودم مواد مصرف نکنم، احساس می کردم شخصیت من نباید مواد مصرف کند، از سال 58 تا 79 واقعاً دنبال این بودم ولی نمی فهمیدم. همه جا هم رفتم چه در داخل کشور چه خارج کشور، ولی نتیجه نگرفتم. بعد فهمیدم تا اعتیاد را نشناسم، هرچقدر هم هزینه کنم، وقت بگذارم و هرچقدر هم بخواهم نمی شود. برای همین تفکر لزوم جلسه شناخت بیماری اعتیاد از همان جا سرچشمه گرفت.

حتی گفته می شود همسفران هم آموزش ببینند چون ممکن است لازم باشد در جلسه شناخت اعتیاد بتوانند برای جایگزینی دوم صحبت کنند، به خاطر اینکه جا بیفتد بیماری اعتیاد آن چیزهایی که می گوییم نیست. یک خانواده چقدر می تواند زندگی خود را متلاشی کند و سلامت خود و سلامت مصرف کننده را بر اثر نشناختن اعتیاد، به خطر بیندازد و ضربه های روحی و جسمی به خود و دیگران بزند.

یکی از دلایل دیگر لزوم جلسه شناخت اعتیاد این است که شخص از روز اول بداند برای چه می آید. پس بهترین گزینه این است که چیزی در ذهن داشته باشد که یک آمادگی به شخص بدهیم تا وقتی در جلسه شرکت می کند بداند راجع به چه صحبت می شود.

یک خانواده تازه وارد، یک سوال بیشتر در ذهنش ندارد و آن این است که چطور فرزند یا شوهرش مواد مصرف نکند، برای همین نمی تواند چیزی از آموزشهای جلسه در روزهای اول بفهمد، حال این هنر خدمتگزار جلسه شناخت اعتیاد است که پر از حس خوب و عاری از حس آلوده، شرایطی فراهم کند تا شخص بماند تا بفهمد قضیه چیست.

دلیل دیگر لزوم جلسه شناخت بیماری اعتیاد، تشریح کردن بیماری است. ما وقتی درست شرح بدهیم، مخاطب به اندازه ای که هدف برای آمدنش داشته باشد و به اندازه وسع خود درک می کند.

سکوی پرتاب وزنه درمان اعتیاد و به تعادل رسیدن، می تواند برگزاری کلاسهای شناخت اعتیاد باشد. مهمترین نکاتی که می توان در شناخت اعتیاد جا انداخت و توان زیادی می خواهد، پوشش و لباس خدمتگزاران است که می تواند تأثیر زیادی داشته باشد. دوم گرداننده با هنر خویش احساس امنیت به تازه وارد بدهد تا احساس کند اینجا برایش امن است، آنگاه القا خودش بدون هیچ زور زدنی در تازه وارد به وجود می آید.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: علیرضا2- میثم1- آرش- علی- علیرضا1- حسین ن- احسان- سعید-

همسفران: مکری- غلامی-