وقتی در صلح و آرامش درونی با خودمان هستیم، در بدترین شرایط و مشکلات، می توانیم درست ترین و سالم ترین برخورد را داشته باشیم و عمل سالم انجام دهیم. در غیر این صورت به دنبال عمل به ظاهر نیک هستیم،

موضوع کارگاه آموزشی مشترک: عمل سالم، عمل به ظاهر نیک

استاد: جناب آقای مفتون

تاریخ: چهارشنبه 1403/07/11

درک دستور جلسه امروز و درک تفاوت عمل سالم و عمل به ظاهر نیک، در کیفیت زندگی انسان در طول حیات می تواند تأثیرگذار باشد.

عمل سالم چیست؟

رسیدن به عمل سالم، به یکباره انجام نمی شود. طبق متون جلسات، سه پارامتر مهم برای عمل سالم نیاز است:1- معرفت، 2-عدالت، 3-عمل سالم؛ برای رسیدن به عمل سالم و کردار سالم، باید 1- معرفت پیدا کنیم 2- به عدالت برسیم تا 3- عمل سالم انجام شود.

معرفت به معنی شناخت پیدا کردن است که در وهله اول باید نسبت به خودمان شناخت پیدا کنیم، ببینیم چقدر در توهم زندگی می کنیم و چقدر از من واقعی که خداوند ما را آفریده، دور شده ایم. وقتی خودمان را شناختیم آرام آرام می توانیم مطالب محیط و موضوعات پیرامون خود را نیز بشناسیم.

یکی از دلایل اظهارنظر کردن در هر موضوعی بدون اینکه شناخت داشته باشیم، دیده شدن و مطرح شدن هویت خودساخته ماست. و بدتر زمانی است که در نظر خود پافشاری کنیم بدون اینکه بدانیم واقعاً نظر ما درست است یا نه.

عمل سالم، عملی نیست که به نفع ما باشد یا حرف ما به کرسی بنشیند، بلکه عملی است که نه به خود ما ضرر بزند و نه در آینده به دیگران ضرر برساند.

عمل سالم، شاید در اول جذاب نباشد و خوب دیده نشود، ولی نتیجه آن مطمئناً خوب است. ولی عمل به ظاهر نیک، اول خوب دارد ولی به مرور که جلوتر می رویم، متوجه ضرر و زیان های آن می شویم.

عمل به ظاهر نیک، مثل محبت زیاد کردن، اعتماد کردن و… در ظاهر خوب است ولی می تواند دردسرساز بوده و منجر به خسارت شود، مثل معتاد پروری؛ خانواده مصرف کننده چون معرفت و شناختی نسبت به اعتیاد ندارد، فقط تلاش می کند به هرقیمتی، مصرف کننده مواد مصرف نکند و از دیدگاه تفکر زائد افیونی خودش فکر می کند دارد به او کمک می کند و کار خوبی است، ولی در این راه زجر هم می کشد و حاصلش چیزی جز درد و رنج برای خود و اطرافیان نیست.

یا مصرف کننده ای که فقط می خواهد مواد مصرف نکند، راه های مختلف سم زدایی، ترک و… می رود ولی چون معرفت و شناختی نسبت به اعتیاد ندارد، جز درد و رنج و حقارت و از دست دادن شخصیت و عزت نفس و بی هویت شدن و خجل شدن نتیجه ای برایش ندارد.

پس اولین قدم برای رسیدن به کردار و عمل سالم شناخت پیدا کردن است. شناخت پیدا کردن زمانبر است و یک شبه نمی شود، زیرا طول می کشد دانسته های غلط و جهالتی که در اثر عدم شناخت از اعتیاد سالها در ذهن خود می پرورانده ایم، برطرف گردد.

بعد از اینکه شناخت پیدا کردیم، به عدالت می رسیم. عدالت آن نیست که هر چیزی به نفع ما باشد. رسیدن به عدالت آن است که وقتی خطا و اشتباهی کردم، آن را بپذیرم و حاضر باشم تاوان آن را بدهم و دیگران را مقصر نکنم. اگر در هر مسأله ای دنبال مقصر می گردیم، بدانیم بویی از عدالت نبرده ایم.

عدالت، واقعیت و حقی است که اگر در مورد دیگران رعایت کنیم، در مورد خود ما رعایت می شود. در هر نقص و اشکالی که پیش می آید، باید سهم خود را در آن پیدا کنیم. اگر سهم خودم را فهمیدیم، بدانیم به عدالت رسیده ایم.

همه ما در اثر نداشتن معرفت اینجا هستیم، اما اینجا به ما آموزش داده می شود و راه را نشان می دهند و هیچ کس هم نمی تواند برای ما کاری بکند، غیر از خودمان، مهم این است که خود ما مطالب را درست بگیریم، درست برداشت کردن برمی گردد به معرفت و شناخت در مقوله آموزش.

کسانی که به قصد ترک اینجاآمده اند، آموزش را سطحی می انگارند، چون فکر می کنند این آموزشها ارتباطی به مواد مصرف نکردن آنها ندارد، در صورتی که باید بدانند دلیل بارها ترک و دوباره برگشتن، این است که این موضوعات را نمی دانستند و آموزش نگرفتند.

خانواده مصرف کننده ای که فکر می کند دلیلی ندارد او در جلسات باشد و آموزش بگیرد، باید به این درجه از معرفت برسد که برای حفظ زندگی اش باید بیاید آموزش بگیرد که چطور در کنار مصرف کننده زندگی کند، زیرا خروجی معرفت، عدالت و عمل سالم، صلح و آرامش با خودمان است. وقتی با خودمان جنگ داریم، حتماً با دیگران هم در ستیز هستیم و تنش ایجاد می کنیم.

وقتی در صلح و آرامش درونی با خودمان هستیم، در بدترین شرایط و مشکلات، می توانیم درست ترین و سالم ترین برخورد را داشته باشیم و عمل سالم انجام دهیم. در غیر این صورت به دنبال عمل به ظاهر نیک هستیم، عملی که بیشتر برای تأییدشدن و مهم دیدن شدن خودمان است تا انجام آن عمل و مسئولیتی که به ما داده شده؛ مثل کسانی که در جلسات خودمان تمایل زیادی به خدمت کردن دارند ولی در مواجهه با مشکلی، خود واقعی را نشان می دهند و به خود و به جلسات ضرر می زنند. وقتی حس مالکیت داشته باشیم غیرممکن است بتوانیم عمل سالم انجام دهیم و نتیجه آن درگیری بین دو نفری می شود که می خواهند یک کار انجام دهند.

بنابراین وقتی با آموزش به معرفت رسیدیم، عدالت را درک می کنیم و به عمل سالم می رسیم و آن موقع است که می توانیم توانایی های خود را به حرکت درآوریم. عمل سالم یعنی به حرکت درآوردن توانایی های خود.

همیشه بین عمل سالم و عمل به ظاهر نیک، جنگ است. چون عمل سالم از خرد انسان و عمل به ظاهر نیک از اوهام برمی خیزد. پس جنگ بین خرد و توهمات است، این است که گفته می شود اگر بتوانیم تفاوت این دو را تشخیص دهیم، در کیفیت زندگی مان در طول حیات مؤثر است.

یکی از دلایل اهمیت حضور در جلسه شناخت اعتیاد برای تازه واردین، رسیدن به درک و معرفت است. صرفاً آمدن و رفتن نیست، آمدن و درک کردن مهم است.

تعریف های زیادی در مورد عمل سالم و تفاوتش با عمل به ظاهر نیک وجود دارد. عمل سالم، عملی است که در راستای سلامتی و امنیت خاطر ماست، هرچند که ظاهر آن ناخوشایند باشد. و عمل به ظاهر نیک عمل یا رفتاری است که ظاهر آن خوشایند است و درست جلوه می کند اما نتیجه آن مخرب بوده و از ما سلب آرامش و امنیت می کند، به عبارتی ختم به شر و دردسر می شود. عملی که انرژی می دهد سالم و عملی که اول آن انرژی می دهد و بعد انرژی می گیرد به ظاهر نیک است.

می دانیم تمام رفتار و اعمال ما حاصل تفکرات ماست که ما به چه موضوع یا موضوعاتی فکر می کنیم. احساس، برداشت و ادراک ما از جهان درون خودمان و جهان پیرامون ما سرمنشأ رفتار و عملکرد ماست. پس اگر معرفت و عدالت داشته باشیم تمام اعمال و کردار ما می تواند مثبت و اثرگذار باشد. همانگونه که بارها گفته ایم ما دنبال آمار نیستیم، دنبال آثار هستیم.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: مجید- اسماعیل- سعید- عباس- حسین ن-

همسفران: کشاورز- ملکی- اکبری-