اولین گام برای تغییرسبک زندگی، تغییر تفکر است. و اولین قدم در تغییر تفکر این است که بپذیریم بیماریم. پذیرش اینکه بیماریم و آمده ایم به واسطه روش درست درمان براساس علائم بالینی درمان شویم خیلی مهم است.

موضوع کارگاه آموزشی مشترک: درمان بر اساس علائم بالینی

استاد: همسفر کرمی

تاریخ: چهارشنبه 1403/07/04

شروع هفته درمان بر اساس علائم بالینی و بیست و دومین سال تولد جناب آقای مفتون، ابداع کننده این روش را ابتدا به مهندس دژاکام، و سپس خدمت استاد راهنمای عزیز و همه شما عزیزان تبریک عرض می کنم. امیدواریم این روش ثبت ملی و ثبت جهانی شود.

علائم بالینی،”clinical” یعنی مطالعه بر روی خود فرد بر اساس شواهدی که از خود فرد گرفته می شود. علائم بالینی یا علائم کلینیکی علامت هایی است که بدن در مسیر درمان هر نوع بیماری از جمله بیماری اعتیاد که مد نظر این جلسات است، بروز می دهد، و توجه به آنها باعث می شود درمانگر یا راهنما بهتر و راحت تر بتواند به شخص بیمار کمک کند.

علائم بالینی دو حالت دارد: دیداری و شنیداری.

علائم دیداری، علائمی است که راهنما با نگاه کردن به صورت و شکل و شمایل شخص متوجه می شود حالش خوب است یا نه و علائم شنیداری علائمی است که در درون شخص اتفاق می افتد و در ظاهر مشخص نیست، مثل شدت فشار خون یا تعداد ضربان قلب و… که توسط دستگاه فشارسنج یا گوشی پزشکی قابل شنیدن است.

در درمان هیچ بیماری از جمله بیماری اعتیاد نمی توان برای دو نفر یک نسخه پیچید، حتی بیماری سرماخوردگی در افراد می تواند علت های مختلفی داشته باشد و درنتیجه داروهای متفاوتی هم از طرف پزشک تجویز می شود. از این جهت تمام تمرکز و تلاش آموزشهای سروج بر روی تغییر نگاه است؛ زیرا انسانها اولاً همه با هم فرق می کنند و دوم انسان موجود پیچیده ای است.

در درمان اعتیاد بر اساس علائم بالینی، شاید یک سری علائم بین افراد مشترک باشد ولی هر کسی علائم مختص به خود دارد که باید به آنها توجه کند و هر اتفاق ریز و درشتی در صور آشکار (جسم) و صور پنهان(حالات و روحیات) خود را به راهنمایش بگوید، در غیر این صورت چه بسا شخص نتواند به پایان مسیر درمان برسد و این منوط به ایمان داشتن به درمان و راهنمایی های راهنماست.

همانگونه که تابلوهای راهنمایی و رانندگی در جاده راننده را به یک سفر ایمن و بی خطر هدایت می کند، صادقانه بیان کردن علائم بالینی هم باعث می شود درمانگر یا راهنما راحت تر و بهتر و درست تر شخصی که خواهان رهایی و درمان است را راهنمایی کند.

در هر بیماری دارو یک بخش از درمان است و بخش های دیگر مثل پرهیز کردن ها، توصیه ها و… نیز باید مدنظر قرار داده شود تا دارو هم بتواند تأثیر خود را بگذارد. در درمان بیماری اعتیاد هم، بخش کوچک درمان مربوط به داروست و بخش بزرگ تر مربوط به تغییر نگاه است و این هم با آموزش گرفتن و کاربردی کردن جزء جزء آنها در زندگی و بعد در جامعه میسر می شود.

علائم بالینی فقط در تغذیه، خواب و … نیست، بیشتر تمرکز روی تغییر ذهنیت و تغییر تفکر و تغییر سبک زندگی است، چه اگر راه و روشی که تاکنون می رفتیم درست بود ما را به اینجا نمی رساند، درنتیجه باید آن سبک را تغییر دهیم و اینها همه می شود جزء علائم بالینی.

اولین گام برای تغییرسبک زندگی، تغییر تفکر است. و اولین قدم در تغییر تفکر این است که بپذیریم بیماریم. پذیرش اینکه بیماریم و آمده ایم به واسطه روش درست درمان براساس علائم بالینی درمان شویم خیلی مهم است. چنانچه امروزه می بینیم تبلیغات زیادی در مورد ترک اعتیاد وجود دارد، اما اگر این روشها سازنده بود، هیچ کدام از شماها الان اینجا نبودید.

اگر شخصی بخواهد درمان شود باید علائم درست به راهنما بدهد. شخص با دادن علائم بالینی درست، بهترین و بیشترین کمک را به خودش می کند. چون راهنما نه غیب بین است و نه از نهان افراد خبر دارد، شخص باید علائم خود را صادقانه بیان کند تا راهنما بر اساس آنها راهنمایی های لازم را انجام دهد. علامت درست دادن باعث تشخیص درست توسط راهنما و درنتیجه تنظیم داروی درست می شود.

جا دارد اینجا تشکر کنیم از جناب مهندس دژاکام که درمان اعتیاد را کشف کردند و در درجه بعد، تشکر کنیم از ایشان که به جناب آقای مفتون اجازه دادند در مسیر درمان براساس علائم بالینی حرکت خود را ادامه دهند و همچنین از آقای مفتون تشکر می کنیم که این روش را ابداع کردند و باعث شدند تابوهای ترک شکسته شود و یک سری تفکرات راجع به ترک از بین برود و درمان شکل بگیرد و نمونه های آن را می بینیم.

علائم بالینی یکی از کلیدی ترین و کاربردی ترین متد درمان اعتیاد است. البته به شرط اینکه اعتیاد را بشناسیم آن طور که هستند نه آنگونه که می گویند. اگر اعتیاد را نشناسیم، علائم آن را هم نمی شناسیم، چه بسا افرادی که با همان تفکرات قبلی راجع به اعتیاد اینجا آمدند و نتوانستند موفق شوند.

با حضور در جلسه شناخت اعتیاد متوجه می شویم اعتیاد آنچه در جامعه می گویند نیست، یک بیماری است که اولاً باید با خواست خود و تغییر دیدگاه خود و بعد با کمکی که دیگران می کنند آن را درمان کرد. پس اول شناخت بیماری اعتیاد، دوم قبول بیماری اعتیاد و سوم دادن علامت درست به راهنما ما را به هدف درمان نزدیک تر می کند.

دوستان، اینجا کار درست است، ریشه درمان براساس علائم بالینی واقعاً درست است و خدمتگزاران و کسانی که می آیند موظفند این ریشه را یاری کنند، مراقب این درخت درمان باشند که هیچ چیزی نتواند آن را تکان دهد و این برمی گردد به تغییر تفکر و ایمان ما نسبت به درمان براساس علائم بالینی.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: جلال- احسان- حسین ن- میثم1- هادی- حسین ر- مسعود1-

همسفران: ابراهیمی2- رضایی- کشاورز- باقری2- موسوی-