در روحیه طلبکاری، چراهای زیادی به ذهن ما می آید که اغلب بدون جواب می ماند. اما اگر آموزش بگیریم و درست کاربردی کنیم، میتوانیم این چراها را به چگونه تبدیل کنیم و یاد می گیریم اگر خواسته های نامعقول به ذهن ما می آید، تغییر دهیم و اگر نمی توانیم حداقل در مسیر برآوردن آنها نباشیم چون در غیر این صورت در جهالت، ضدارزش ها و رذایل بیشتر فرو می رویم.
موضوع کارگاه آموزشی همسفران: روحیه طلبکاری یا قدرشناسی
استاد: همسفر غفاری
تاریخ: دوشنبه 1403/4/11
روحیه طلبکاری و روحیه قدرشناسی با هم در تضاد هستند یعنی هیچ وقت این دو با هم جمع نمی شوند و برای اینکه به قدرشناسی برسیم باید از طلبکاری دور شویم.
روحیه، مجموعه ای از حالات، رفتار، خلق و خو، کردار و افکار ماست.
طلبکاری هم به معنی طلب کردن، جستجو کردن و خواسته داشتن است.
قدرشناسی هم به معنای قدر، بها و قیمت هر چیزی را دانستن، وقتی جایگاه و اندازه هر چیزی را بدانیم و بشناسیم می توانیم قدرشناسی را درک کنیم.
طلب داشتن خوب است یا بد؟
طلب داشتن فقط باید از خودمان آن هم در مسیر ارزشها باشد. باید طالب آموزش و رشد و پیشرفت باشیم، نه اینکه به دنبال این باشیم که از کسی کم نیاوریم یا خودمان را با دیگری مقایسه کنیم.
خیلی مواقع اوضاع بر وفق مراد ما نیست، اینکه در بروز مشکلات دنبال مقصر بگردیم به روحیه طلبکاری ما برمی گردد. در این مواقع باید به درون خود برویم و ریشه مشکلات را پیدا کنیم و بسنجیم سهم ما در بروز آن مشکل چقدر بوده است.
اگر ما بتوانیم قدرشناسی را در درون خود تثبیت کنیم، اول از همه به خودمان کمک بزرگی کرده ایم. با آموزشهای جلسات سروج روحیه طلبکاری را به قدرشناسی تغییر دهیم تا جایی که تبدیل به یک فرهنگ در ما شود. یاد بگیریم وقتی کسی برای ما کاری کرد یا قدمی برداشت، وظیفه داریم از او تشکر و قدردانی کنیم و این آموزشی است برای اعضای خانواده و فرزندان ما تا آنها هم قدرشناسی و شاکر بودن را یاد بگیرند.
چه موقع به کسی می گویند طلبکار یا ویژگیهای یک فرد طلبکار چیست؟
وقتی از دیگران طلبکار می شویم که خود، جایگاه خود، توانایی ها و وظایف و مسئولیتهای خود را نمی شناسیم.
وقتی از دیگران طلبکار می شویم که فقط خود را ببینیم. طلبکاری رابطه مستقیم با منیت دارد. با منیت توقع داریم همه چیز مطابق میل ما اتفاق بیفتد و اگر نه بشنویم، ناراحت می شویم.
وقتی روحیه طلبکاری داریم، توقع داریم هر کاری انجام دادیم، دیگران برای ما در عوض آن کاری انجام دهند.
وقتی روحیه طلبکاری داریم، هیچ وقت شاکر نعمت های خداوند نیستیم و نمی توانیم از امکاناتی که داریم استفاده بهینه بکنیم، زیرا به چشم ما نمی آید و برای ما کم است.
وقتی طلبکاریم هیچ چیز ما را آرام نمی کند. نگاه و لحن ما توهین آمیز است و دنبال تأیید طلبی و شرط و شروط هستیم.
روحیه طلبکاری برمی گردد به خواسته های نامعقول ما که ناشی از نفس اماره است. پس هرچه بیشتر طلبکار باشیم، بیشتر در رذایل فرومی رویم، آن چنان که در جلسه شناخت اعتیاد، طلبکاری یکی از شاخه های قوی درخت تفکر افیونی، معرفی می شود که هم در مصرف کننده و هم در خانواده وجود دارد. طلبکاری به جایی می رسد که حتی از خداوند هم طلبکار می شویم چرا من، و همه چیز را طلبکارانه از خداوند می خواهیم.
داشتن روحیه طلبکاری، مانع ارتباط صحیح و سالم با خانواده و دیگران می شود.
در جلسات سروج، ارتباط به شکل مثلث با سه ضلع 1- مفهوم و متن پیام2- فرستنده پیام 3- گیرنده پیام نشان داده می شود؛ حال وقتی درون من پر از کینه، نفرت، خشم، عقده های ریز و درشت و رذایل دیگر باشد، در جایگاه فرستنده مفهوم و متن پیام من همان هایی است که درون من است و فقط می توانم همین پیام های ضدارزشی را به دیگران انتقال بدهم و گیرنده هم همین ها را می گیرد و درنتیجه مثلث ارتباط سالم شکل نمی گیرد و باعث می شود بین من و طرف مقابل فاصله بیفتد. طلبکار شدن زن از مرد و یا مرد از زن در برآورده شدن خواسته هایشان، باعث می شود مثلث ارتباط درست و سالم شکل نگیرد و فاصله ایجاد شود.
در روحیه طلبکاری، چراهای زیادی به ذهن ما می آید که اغلب بدون جواب می ماند. اما اگر آموزش بگیریم و درست کاربردی کنیم، میتوانیم این چراها را به چگونه تبدیل کنیم و یاد می گیریم اگر خواسته های نامعقول به ذهن ما می آید، تغییر دهیم و اگر نمی توانیم حداقل در مسیر برآوردن آنها نباشیم چون در غیر این صورت در جهالت، ضدارزش ها و رذایل بیشتر فرو می رویم.
یکی از راههای کمرنگ شدن روحیه طلبکاری، متعهد بودن به خود و به خدای خود و تعهد نسبت به تفکر درمان است. وقتی به جلسات و درمان متعهد باشیم، به سلامت جسم و روح خود متعهد می شویم و از بدن خود بیش از حد ممکن کار نمی کشیم ، به پروتکل درمان متعهد شده و رأس آن که پذیرش است را با جان و دل قبول می کنیم. شرایط و توانایی طرف مقابل را می پذیریم و از او طلبکار نمی شویم.
اگر انشاءاله بتوانیم با تکرار و تمرین به فرهنگ قدرشناسی برسیم و در ذهن تثبیت کنیم به خودمان خیلی کمک کردیم و خدا را شکر آموزشهای سروج این امکان را برای ما ایجاد کرده است فقط ما باید بخواهیم و تلاش کنیم این آموزشها را کاربردی کنیم. یعنی از کوچکترین داشته های خود لذت ببریم. هر کسی هر حرکت یا قدمی برای ما برداشت از او تشکر کنیم و این را وظیفه خود بدانیم و نگوییم مگر چه کار کرد، وقتی تشکر ملکه ذهن بشود، در هر شرایطی از کسی که کاری برای ما کرد، چه همسر، فرزند، مربی یا هر کس دیگری که کمکی به ما کرد، یا آموزشی به ما داد تشکر می کنیم و این تشکر کردن های کوچک همان قدرشناسی بزرگ را برای ما به ارمغان می آورد.
قدرشناسی فقط مادی نیست، ما با نگاه خود می توانیم از کسی تشکر می کنیم و حتی روزهای تولد یا بزرگداشت ها با دست نوشته خود یا با لبخند و نگاه می توانیم قدرشناس باشیم.
قدرشناسی به ما یاد می دهد در بدترین و سخت ترین شرایط نعمت ها را ببینیم و قدرشناس باشیم. در لحظه زندگی کنیم و از امکاناتی که داریم استفاده بهینه داشته باشیم. برای رسیدن به قدرشناسی از سه کلمه دریغ نکنیم. با لحن خوب از لطفاً، خواهش می کنم و لطف می کنید استفاده کنیم. با به کار بردن این سه کلمه در صحبت هایمان قدرشناسی ناخودآگاه در ما اتفاق می افتد.
یاد بگیریم دیگران را با الفاظ زیبا صدا بزنیم. از خطاهای دیگران چشم پوشی کنیم، دوربین را از روی دیگران برداریم، مواقعی ببخشیم، کوتاه بیاییم، نگاه بی تعصب و زبان بی تعصب داشته باشیم تا قدرشناسی اتفاق بیفتد.
طبق وادی سوم همه چیز را باید فقط از خود طلب کنیم، یعنی مسئولیت تمام خوشبختی، بدبختی و چرا چراها، خویشتن خویش است. هیچ کس غیر از خود من مسئول نیست و اینجاست که می رسیم به این جمله که «وضعیت کنونی ما، عین عدالت است». تا مسئولیتهای خود را نپذیرفتیم همیشه طلبکاریم ولی اگر شناختیم و به درستی انجام دادیم دیگر طلبکار نیستیم.
سه نکته کلیدی برای تثبیت فرهنگ قدرشناسی حسن ختام این جلسه باشد:
اول- نعمت هایی که پیرامون ما هست را ببینیم و آنها را بنویسیم و به این فکر کنیم اگر این نعمت از من گرفته شود، من چه طور زندگی می کنم.
دوم- روز خود را با تشکر از خداوند شروع کنیم. شاکر همه نعمت هایی که به ما داده، سلامتی جسم، سلامتی روح و … باشیم این باعث برکت در زندگی می شود.
سوم- قدر لحظه هایمان را بدانیم و از کسی توقع نداشته باشیم.
دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:
همسفران: ابراهیمی2- خداییان- تخت کش- سبحانی- حریری- عدنانی- قدمی زاده- حسین زاده- اسماعیلی- اکبری- موسوی- توانا-
با عرض سلام و خدا قوت وتشکر فراوان از استاد عزیز که به این خوبی دستور جلسه را باز کردند🌹خدا قوت وتشکر فراوان از مسئولین سایت که دستور جلسه را به این زیبایی آماده کردند. 🌹من اگر تغییر نگاه پیدا کنم دیگر جز خوبی و زیبایی چیزی نمیبینم وهمین مرا از روحیه طلبکار ی به قدر شانسی میرساند.
درود و عرض ادب خدمت همه دوستان
تشکر از استاد محترم دستور جلسه بسیار عالی باز شد تشکر از تیم سایت
با تشکر از استاد عزیز، خیلی خوب و دقیق موضوع را بررسی کردند واین پبام را برای من داشت که اگر هنوز حال خوبی ندارم واز اوضاع وشرایط واطرافیان خود راضی نیستم یعنی هنوز به دنبال مقصر میگردم وبه خویستن خویش واقف نیستم و به مفهوم این جمله نرسیدم که وضعیت کنونی من عین عدالت است .یعنی روحیه طلبکاری در من قوی است وداشته هایم را نمیبینم . سپاسگذارم از تفکر سروج ،کمیته اموزش وتیم سایت وهمه خادمین سروج .
سپاس از استاد🙏🏻🙏🏻🙏🏻زمانی که روحیه طلبکاری داریم انرژی زیادی ازما گرفته میشودو ناآرامی داریم…باقدرشناسی حتی بدون مناسبت نشاطی درون ماایجادمیشودکه پیوندمحبت راهم محکمترمیکندو ارتباط سالمی بااطرافیان خواهیم داشت🌷
باسلام و درود وقت به خیر فراوان خدمت بزرگواران
استاد بسیار عالی موضوع را باز نمودند و یکی از نکته های آموزشی امروز برای بنده اینکه یکی از راههای کنترل و درمان روحیه طلبکاری متعهد بودن به خود و خدای خود و به جسم و روح و به تفکر سروج می‌باشد و متعهد بودن به خدا یعنی داشته ها را دیدن و شکرگزار بودن ،در واقع لذت بردن
بسیار سپاسگزارم از کمیته آموزش و تیم ارجمند سایت در پناه حق باشید ،❤️🌹
سلام خداقوت استاد تشکر من برداشت هرچی دوربینم بندازم روی خود م وتوقم راازدیگران کم کنم و داشته هام بینم بابت هرکارکوچک هم ک شدهازدیگران تشکر کنم وفكرکنم لطفاً وظیفه نبوده
تشکرازسروج بابت اموزش های نابش وتشکرازسایت
باسلام واحترام من تا روحیه طلبکاری را نشناسم وبه پذیرش ان نرسم به قدر شناسی نمی رسم واز قدر شناسی لذتی نمی برم باید چرا را به چگونه تبدیل کنم
سلام وخداقوت ب تمام دوستان
ممنون از کمیته محترم آموزش و استاد گرامی که بخوبی وبا راهکارهای مناسب دستور جلسه را تفهیم کردند بسیار آموزش خوبی بود انشاالله بتونم کاربردی کنم.
تشکر از تیم زحمت کش سایت.
با کمال سپاس وقدردانی از استاد گرامی که موضوع را به خوبی باز نمودند واموزشی که من گرفتم اینکه همان طور که از کلمه قدر شناسی پیداست یعنی اندازه من وهرچه به درون خودم بروم وریشه ضد ارزشی های خودم را پیدا کنم خود به خود به قدر شناسی میرسم زیرا قدر خودم رابه عنوان یک انسان میشناسم با تشکراز کمیته محترم اموزش
باسلام وتشکرفراوان ازاستادمحترم…من قبل ازاینکه ازهمه طلبکارباشم ازخودم طلبکاربودم باکوچکترین کاراشتباهی خودم راتامدت زیادی سرزنش میکردم اصلاکارهای درست وشایسته ام رانمیدیدم وقدرشناس ازخودم نبودم باآموزشهاتوانستم روحیه طلبکاری وقدرشناسی رابشناسم ودرمسیرآن حرکت کنم باتشکرازمسئولین سایت
باسلام وتشکرازاستادوهمه خدمتگزاران سروج
وقتی داشته هام را ببینم ودنبال نداشته ها وخواسته های نامعقول نباشم کم کم از روحیه طلبکاری فاصله میگیرم وقدردادن نعمت هایی که پیرامونم هست وانهارا نمیدیم،میشوم.
باعرض سلام واحترام
تشکر میکنم از کمیته محترم آموزش وتشکر از استاد گرامی
آموختم برای فاصله گرفتن از روحیه طلبکاری باید یاد بگیرم متعهد باشم ،وقتی آموزشها را درست درک کنم وکاربردی کنم میتوانم چراها را به چگونه تبدیل کنم وراه درست را بهتر تشخیص دهم و وقتی بتوانم در بدترین شرایط نعمتهایی را که دارم ببینم و بابت آن شکر گذار باشم، اشتباهات دیگران را ببخشم و ادب واحترام را در گفتار ورفتار خود در ظاهر وباطن رعایت کنم ،توقع وانتظاری از هیچ کس نداشته باشم کم کم روحیه قدر شناسی در من تقویت ورشد می‌کند.
سپاسگزارم از همه دوستان خدمتگزار سروج وتشکر میکنم از تیم وعوامل زحمت کش سایت
سلام وخدا قوت ،بسیار مشکلات ما با درک درست از این مطالب حل خواهد شد.آرامش پاداش من نسبت به درک این دستور جلسه است
درود فراوان بر همسفران سروج که چنین صادقانه در راه تعالی اهداف جلسه گامهائی ارزشمند برمیدارند،دستمریزاد
باعرض سلام وتشکر ازاستاد وخدمتگزاران سروج که با مطرح کردن دستور جلسات وبیان ان من را در راه رسیدن به یک زندگی آرام یاری می کنند که قدر شناس بودن یکی از موارد مهم ایجاد ارامش در زندگی است.
سلام وخداقوت به استادعزیزم
بسیارکاربردی وملموس موضوع رامطرح کردند.ممنونم.شخص دارای روحیه طلبکاری درهرکوتاهی که بوجودمی آیددنبال مقصراست غیرازخود،سهم خودرانادیده میگیردوسهم قصوردیگران راچندبرابرمیکند.
سپاس ازخانواده سروج وعزیزان سایت.