خواستن در وهله اول به تفکر نیاز دارد که من باید تفکر کنم که هدف از آمدنم به جلسات چیست؟ برای درمان آمدم یا دور زدن خانواده و…  چرا که خواستن هم در جهت ارزش ها و هم ضد ارزشها درنهایت به توانستن می رسد بستگی به این دارد من به کدام خوراک بدهم

موضوع کارگاه آموزشی مسافران: خواستن، دانستن، توانستن

استاد: مسافر سفر دوم هادی

تاریخ: شنبه1403/4/2

ابتدا تولد ده سالگی مسافر عباس و همسفر غفاری را خدمت این عزیزان و خانواده محترمشان و کل جمعیت سروج تبریک عرض میکنم.این دو عزیز مسافر و همسفر از خادمان دلسوز تفکر سروج هستند که واقعاً بدون چشم داشت خدمت میکنند انشالله موفق و موید باشند

امروز می خواهیم موضوع را اینطور بررسی کنیم که کلمه “دانستن” در وسط “خواستن و توانستن” چه نقشی می تواند در روند درمان ما داشته باشد؟

«خواستن، دانستن، توانستن»،  مانند زنجیر به هم متصل هستند و لازم و ملزوم یکدیگرند و هر سه نقش کلیدی در درمان ما دارند چه در سفر اول و چه در سفر دوم و هر کدام نباشد یک خللی ایجاد می شود

چند نوع خواسته داریم؟

طبق جزوه جهان بینی دو نوع خواسته داریم؛ خواسته های معقول و خواسته های نا معقول، یا خواسته های ارزشی و خواسته های ضد ارزشی؛ همه ما وقتی وارد سفر درمانی شدیم نه اعتیاد را می شناختیم و نه درمان را. پس اول باید خواسته خود را بشناسیم که از آموزشها و درمان و جلسات چه می خواهیم؟ برای چه به این مکان آمدیم؟

خود من به شخصه بارها و بارها اقدام به ترک کردم و هر بار به در بسته می خوردم و با مصرف بیشتر، تخریب بیشتری به خود می زدم و این باعث ناامیدی در من شده بود که کارم تمام است، اما وقتی وارد جلسات شدم، واقعا گوش دادم و متوجه شدم صحبتهایی که در مورد اعتیاد گفته می شد با جاهای دیگر متفاوت است، پس خواسته اولیه و نیت من باید معقول باشد، مثل خواسته درمان اعتیاد، درمان نیکوتین، ورزش کردن، خوابیدن، غذا خوردن، محبت کردن، آموزش گرفتن و… اینها همه خواسته معقول هستند.

خواسته های غیر معقول یا ضد ارزشی مثل منیت، پر خوری، مصرف مواد، مسافرت در حین سفر درمانی، ترسیدن، نا امیدی، کم و زیاد کردن دارو، و… پس خواستن در وهله اول به تفکر نیاز دارد که من باید تفکر کنم که هدف از آمدنم به جلسات چیست؟ برای درمان آمدم یا دور زدن خانواده و…  چرا که خواستن هم در جهت ارزش ها و هم ضد ارزشها درنهایت به توانستن می رسد بستگی به این دارد من به کدام خوراک بدهم

دانستن چطور اتفاق می افتد؟

با آموزش گرفتن به دانایی می رسیم؛ البته آموزش باید صحیح و متناسب با درمان اعتیاد باشد و هر دانستنی در مسیر درمان اعتیاد، دانایی نیست؛ چنانچه وقتی کسی با تحصیلات دانشگاهی یا مطالعه کتابهای زیاد، وارد جلسات می شود باید بداند که این دانسته های او برای درمان اعتیاد مناسب نیست، بلکه فقط باید از آموزشهای تفکر سروج تبعیت کند. یا اینکه بعضی افراد بعد از مدتی که به جلسات می آیند و کمی تغییر میکنند فکر میکنند که بقیه راه را خودشان می توانند ادامه بدهند در صورتی که برای درمان شدن باید جسم توسط دارو و جهان بینی توسط آموزشها همزمان باهم رشد کند تا تفکرات ما تغییر کند.

یکی از شاخصه ها و نشانه های سفر درمانی “تحول درونی” است، یعنی اگر من احساس میکنم تحولی در درونم ایجاد می شود بدانم در حال سفر هستم و اگر هنوز تحولی در من ایجاد نشده بدانم سفری در من آغاز نشده است.

یکی از نشانه های ایجاد نشدن تحول در شخص “نقد پذیر نبودن” است، وقتی به او تذکری داده می شود ناراحت و دلخور می شود و به هم می ریزد. به خاطراینکه ظرفیت وجودی او هنوز کوچک است. پس دانستن یعنی آموزش متناسب بگیرم و قوانین درمان را یاد گرفته و رعایت کنم، چرا که اگر دانایی با دانایی موثر همراه نباشد نمی توانیم به رهایی برسیم. کما اینکه خیلی ها خواستند از بند اعتیاد رها شوند ولی نتوانستند!!

طبق بند سوم قوانین درمان که هر جلسه خوانده می شود:«هدف اصلی جمعیت تحقیقات علمی و کاربردی برای شناخت انسان و مواد اعتیاد آور، و ارائه طریق به مصرف کننده و خانواده هایشان برای رهایی از دام اعتیاد می باشد»؛ شروع درمان با رعایت نکات ریزی است که از همان ابتدای ورود به این جلسات گفته می شود. پس صرفاً صحبتهای استاد و سرلژیون کافی نیست بلکه باید تک تک حرمتها و قوانین را یاد بگیریم و اجرا کنیم.

نشانه یا ویژگی خواسته نامعقول چیست؟

“پنهان کاری یا پنهان کار شدن”؛ یعنی من مدتی در سفر درمانی قرار می گیرم بعد از مدتی هم می خواهم دارو بخورم و هم مواد مصرف کنم اینجاست که پنهان کاری میکنم و نقش بازی میکنم .و آن چیزی که هستم نشان نمی دهم، در نتیجه به آن توانستن نمی رسم.

دانستن هیچ سقفی ندارد هر جا سقفی تعیین کردیم که دیگر آموزش کافی است و همه چیز را می دانیم، سقوط همانجاست. زمانی که دانستن اتفاق بیفتد به قدرت تشخیص میرسیم و کارهای معقول و نامعقول را تشخیص میدهیم. و همانطور که گفته شد موانع باز دارنده دانستن مثل: منیت، کینه، نفرت، شخص گرایی، مقایسه، و… اجازه نمی دهد گره های ما باز شود و اگر بخواهیم همچنان با جهالت و دانسته های غلط ذهنی مسائل خود را حل کنیم روز به روز گره ها را بیشتر میکنیم و به جایی می رسیم که با کوچکترین بهانه از درمان خارج می شویم.

دوستانی که در این زمینه مشارکت کردند:

مسافران: مجید- یوسف- داوود- جواد- علی(ا)- حسین- محسن- خسرو- محمد حسین- اسماعیل- علی- ابراهیم- رضا- علیرضا1- علیرضا2