این دستور جلسه می خواهد به ما بیاموزد نفس به واسطه آموزشهای نادرستی که گرفته می تواند اشتباه کند، چون ساختارش از جهالت (عقده، کینه، نفرت، بدبینی و…)، ساخته شده است و انجام فرامین نفس در این مرحله، نیروهای بازدارنده را آبیاری و حمایت می کند تا آنها برای ما تصمیم بگیرند. بنابراین آموزش صحیح کلید تربیت نفس است.

موضوع کارگاه آموزشی سفر دوم: آموزش، کلید تربیت نفس

استاد: جناب آقای مفتون

تاریخ: دوشنبه 1403/03/14

نفس، تعیین موجودیت می کند در ظاهر و باطن انسان؛ حس های ما نشان می دهد در چه مرحله ای از نفس قرار داریم؛ وقتی از موفقیت کسی حس حسادت و ناراحتی داریم یا از موفقیت کسی خوشحال می شویم، همه مراحل نفسی که در آن قرار داریم را نشان می دهد که یک طیف است؛ یعنی می توانیم در یک مقوله در مرحله نفس مطمئنه باشیم و در مقوله دیگری در مرحله نفس اماره یا لوامه.

اینکه بخواهیم نفس را سرکوب کنیم و یا آن را آزادانه رها کنیم تا هر خواسته ای داشت به ثمر بنشاند، هر دو اشتباه است. نفس را باید تربیت کنیم. تربیت نفس، یعنی متعادل کردن نفس، نه افراط و نه تفریط.

چگونه می توانیم نفس را تربیت کنیم؟

هیچ موقع در هیچ محیط آموزشی به تربیت نفس توجه نشده است. پدر و مادر از همان کودکی همیشه می خواستند فرزندشان بهترین باشد، ولی نشد زیرا به تربیت نفس توجه نداشتند، به جای اینکه ما را نسبت به ضدارزشی ها آگاه کنند و از آنها بترسانند، متأسفانه ما را از خداوند می ترساندند و هزاران آموزش نادرست دیگر که ما با آنها بزرگ شدیم. یا در مدرسه زیر یک یا چند کلمه غلط در املاء خط قرمز کشیده می شد و به بقیه کلمات درست اعتنایی نمی شد، و این ما را به سمت پنهانکاری و ضدارزشی ها می کشاند. چون مجبور می شدیم از خانواده پنهان کنیم که مورد سرزنش قرار نگیریم و این پنهانکاری محافظت نفس از ما بود.

نفس، نه تنها موجودیت ما را نشان می دهد بلکه موجودیت ما را حفظ کرده و از آن دفاع می کند. نفس بر اساس آموزه هایی که گرفتیم، شکل می گیرد و ساختاری در وجود ما درست می کند و بر اساس آن از ما محافظت می کند. وقتی آموزشهایی که گرفتیم نادرست و غلط بوده، در قالب نفس اماره با دروغ، حسادت، مقایسه، کینه ورزی و… از خود دفاع می کنیم و 90 درصد مشکلات زندگی ما برای همین است؛ زیرا هم خودمان نفس را نمی شناختیم و هم با کسی ازدواج می کنیم که او هم ناآگاه است. و به خاطر قوی شدن نفس به جای اینکه خود را تغییر دهیم، انتظار داریم طرف مقابل درست شود چون نفس دارد از موجودیت من دفاع و محافظت می کند.

چه چیزی نمی گذارد تغییر کند؟

آن نفسی که دارد از موجودیت ما حفاظت می کند، می خواهد ما را در همان حالتی که هستیم نگه دارد و این باعث عدم تغییر، تغییرستیزی و تغییرگریزی می شود و آنجاست که در برابر هر تغییری می گوییم «من همینم که هستم»؛

این دستور جلسه می خواهد به ما بیاموزد نفس به واسطه آموزشهای نادرستی که گرفته می تواند اشتباه کند، چون ساختارش از جهالت (عقده، کینه، نفرت، بدبینی و…)، ساخته شده است و انجام فرامین نفس در این مرحله، نیروهای بازدارنده را آبیاری و حمایت می کند تا آنها برای ما تصمیم بگیرند. بنابراین آموزش صحیح کلید تربیت نفس است.

متأسفانه در جامعه کنونی اکثر آموزشها بر مبنای درست حرف زدن و فن بیان و… است. در صورتی که ما باید درست گوش دادن و خوب شنیدن را یاد بگیریم. چون درست گوش دادن، کلید آموزش گرفتن است.

آموزشهای اینجا به ما می آموزد نباید ناآگاهانه بر مبنای خواسته های خود پیش برویم، بلکه باید نفس خود را بشناسیم و بدانیم در چه مرحله ای است تا بتوانیم به مرور زمان با تغییر نگاه و تبدیل و ترخیص، از آن مرحله نفس خارج شویم و وارد مرحله بعدی شویم. چنین آموزشی یک کلید برای باز کردن قفل نفس اماره ای است، که سالهای سال از همان بطن مادر تا سنی که داریم شکل گرفته و برای همین زمان بر است ، پس با دو کتاب خواندن و دو سی دی گوش دادن حل نمی شود.

آموزشی صحیح است که ما را به درون خود ببرد، خیلی ساده، یاد بگیریم دوربین را از روی دیگران برداشته و به طرف خود بگیریم. نفس را بشناسیم و بدانیم اگر به ثروت، مکنت، جاه و مقام کسی حسادت می کنیم که چرا او دارد و من ندارم، به خاطر قفلی است که با جهالت بر دل خود زده ایم، پس آن را باز کنیم.

در این سفر درونی، طول سفر و اینکه چقدر زمان ببرد، مهم نیست، مهم عرض سفر و کیفیت آن است. بدانیم به چیزهایی که لازم است فکر کنیم و به چیزهایی که لازم نیست فکر نکنیم.

ما سفردومی ها به عنوان الگو باید بی نقص عمل کنیم، زیرا در غیر این صورت مطمئناً تأثیر منفی خواهد گذاشت. در خدمت کردن، باید روی خدمت خود تمرکز کنیم، ببینیم چقدر موفق و ارزشمندیم و به بهترین نحو آن خدمت را انجام می دهیم، زیرا پرداختن به چندین خدمت و غفلت از یکی از آنها باعث می شود از مسئولیت اولیه خود دور شویم. یک خدمتگزار باید با هر فردی متناسب با درک و فهم او طوری برخورد کند که بتواند آموزشها را به او تفهیم کند.

اراده، نقشی در تربیت نفس ندارد. آموزش است که نفس را تربیت می کند. آموزش کلید قفل های بسته ماست.

نفس در هر مرحله ای که باشد، متناسب با همان مرحله، نقش محافظت کننده برای ما دارد. در نفس اماره با حسادت، خودبینی، قضاوت، دخالت، سرکشی و تجسس در کار دیگران و… و در مرحله نفس مطمئنه در قالب قدردانی، گذشت، مهر، صبر، ایثار و… نقش محافظت کننده برای ما دارد. زیرا یکی از بزرگترین ویژگی های نفس این است که ما را در همان حالتی که هستیم محافظت کرده و نگاه دارد.

دلیل افسردگی و ناراحتی روحی افراد، به خاطر این است که جداره نفس روز به روز در مرحله ای که هست، قویتر و قویتر می شود و ما فکر می کنیم با مراجعه به پزشک و قرص و دارو شکسته می شود، در صورتی که آن قرص ها سیمان و بتون بیشتر برای عدم تغییر درونی ما می شود.

برای اینکه از مرحله نفس اماره بیرون بیاییم لازم است ابتدا حفاظت نفس اماره را تَرَک بیندازیم. وقتی تَرَک خورد، تبدیل به شکاف می شود و آن شکاف به مرور می شکند، آن موقع دیگر نیروهای بازدارنده با هم متحد نیستند و نمی توانند ما را در آن شرایطی که هستیم نگه دارند و ما هم نمی پذیریم در آن محیط بمانیم و همه اینها میسر نیست مگر اینکه آموزش بگیریم و بپذیریم چیزی نمی دانیم.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران:علیرضا2- علی- میثم2- علیرضا1- محسن1-

همسفران: باقری2- غفاری- کشاورز- حریری- زیلایی-