روز شنبه مورخ 1403/1/18 آئین رهایی سه تن از سینه سوختگان وادی اعتیاد، مسافر محمد، مسافر آرش و مسافر اصغر در میان جمع گرم و پرشور و مهر مسافران و همسفران و مدعوین گرامی، جناب سرهنگ مردانی، جناب سرهنگ خواجه نوری،  جناب سرهنگ طاهرزاده، جناب سرهنگ حبشی، جناب سرهنگ گل پرور، آقای دکتر هاشمی(متخصص قلب)، آقای دکتر امان بخش، آقای دکتر خواجه، آقای دکتر مرتضی پدریان، آقای دکتر کوروش محمدی، آقای مهندس اسماعیلی، آقای احمدی(شاعر)، جناب آقای کربکندی، آقای سلامتیان، آقای مرتضی هاشمی، آقای استکی، آقای حق شناس و سپهر عزیز (تشکیلات سندرم دان) و حاج آقا اسماعیلی ، جناب آقای عابد، جناب آقای یارمحمدیان، سرکار خانم نظری و  سرکار خانم جهانبخش و دیگر عزیزان و یاران گرامی برگزار گردید.

آیینی برای سپاس از لحظه ای که یک نفر پیوند محبت با خالق یکتا برقرار ساخته در پیش است که در آن با حسی پاک و یک صدا آوای عشق سر می دهیم، تا شعاع های نور گسترش یافته و همه جا نورافشان گردد. این آیین برای خود فرد نیست، زیرا بند عشق بین او و الله برقرار گردیده، این آیین برای همدردانی است که هنوز آثار نیروهای اهریمنی از درونشان نمایان است. پس آن کنیم که فرمان است.

مسافر محمد: بعد از 35سال مصرف با جلسات آشنا شدند، طول سفر اولشان حدود 16 ماه طول کشید و به لطف خدا و به برکت الهی 10 روز است از هرگونه دارو بی نیاز و  امروز آئین رهاییشان است.

جناب سرهنگ طاهرزاده: تشکر از جناب سرهنگ مردانی و از همین جا دستشان را می بوسم. اینجا حس خوبی به انسان می دهد و آمال و آرزوی پلیس این است که این اتفاق بیفتد. رهایی ها از صمیم قلب ما را خوشحال می کند و احساس اینکه کار ما نتیجه دارد به ما دست می دهد. دوستان نیروی انتظامی هزاران نفر دستگیر کردند، مواد کشف کردند ولی قلباً مطمئنم هیچ کدام به اندازه اینکه یک نفر از این بند رها شود، آنها را خوشحال نمی کند. خوشحالم در این مسیر قرار گرفتم. دعا می کنم ما هم این سفر را طی کنیم هرچند مواد نمی کشیم ولی همیشه آرزویم این است که ما هم بتوانیم پله هایی را طی کنیم و برویم. انشاءاله سفر دوم هم نصیب ما بشود تا از حقارت ها، تفکرات غلط و سیاهی ها رها شویم. مسیر، درست و علمی است و راه صاف است ولی آخر خود انسان است که این مسیر را انتخاب می کند. اول به تک تک بچه هایی که رها شدند تبریک می گویم و بعد به جناب آقای مفتون و دیگر همکارانشان. زیرا خیلی ها این پیام را می شنوند ولی نمی گیرند. و همیشه افسوس می خورم چرا با وجود چنین راهی بعضی ها به آن ملحق نمی شوند. انشاءاله روزی همه همدردانتان شود.

رهایی مسافر آرش:

مسافر علیرضا، راهنمای مسافر آرش: خدا را شکر می کنیم بابت اینکه درمان را از روز ازل خداوند آفرید و اگر از سال 75درمان در کشور ما کشف شد به علت این بود که ما انسانها نتوانسته بودیم آن را پیدا کنیم. خدا را شکر می کنیم در زمانی که ما حضور داریم درمان کشف شد. مسافر آرش، با کوله بار سنگینی آمده بود و دل کندن از دانسته های غلطی که به آن چسبیده بود برایش سخت بود. چیزی که کمک کرد، این بود که می خواست درمان شود. دیر به درک درمان رسید ولی چیزی که می تواند برای همه ما آموزنده باشد، رو راست و صادق بودن مسافر آرش با راهنمایش است. این خیلی به او کمک کرد. به خودش و به خانواده محترمش و به کل جمعیت سروج و به آقای مفتون و به تمام عزیزانی که از روز اول برای تفکر درمان در مملکت ما زحمت کشیدند تبریک می گویم.

مسافر آرش: بیش از 10 سال سوءمصرف مواد مخدر از نوع تریاک و شیره داشتم، لطف خدا شامل حالم شد با این مکان مقدس آشنا شدم و سفر درمانی خودم را آغاز کردم، طول سفر اولم به راهنمایی مسافر عباس آقا در لژیون تازه واردین، مسافر هادی در لژیون آماده سازی و مسافر احمدآقا و آقا علیرضا در لژیون نهایی، 16 ماه و 15 روز طول کشید. درمان بر اساس علائم بالینی، دارو شربت شفابخش اپیوم و هم اکنون که در خدمتتان هستم 10 روز است از هرگونه دارو بی نیاز و در حال سپری نمودن سفر دوم می باشم.

از جناب آقای مهندس دژاکام، از جناب آقای مفتون، از مسافر احمد، مسافر علیرضا و کلیه راهنمایان تشکر می کنم. از این صندلی ها و از همین میکروفن سپاسگزار هستم و امیدوارم بتوانم در مسیر سفر دوم، جرقه ای باشم برای درمان یک همدرد.

جناب آقای احمدی(شاعر)

سحر ز شعله دل آه انتظار کشم// ز زنده رود نگاهم دو چشمه سار کشم

ز خون دیده و دل بستر قرار کشم // غم زمانه خورم یا فراق یار کشم

به طاقتی که ندارم کدام بار کشم

نه مَحرمی، که شود راز سینه گفتن از او // نه اشک و شبنم و آهی که دیده شستن از او

نه همدمی نه قراری نه پای رستن از او // نه قوتی که توانم کناره جستن از او

نه قدرتی که به شوخیش در کنار کشم

خدا کند که شود گل نگین تاج سرم// به تخت دیده نشیند کنار چشم تَرَم

به پیک باد صبا گر ز خود دهد خبرم// نه دست صبر که در آستین صبر برم

نه پای عقل که در دامن قرار کشم

در این زمانه که جز خلق و خوی سردی نیست// سوای بیدل لیلی که کوچه گردی نیست

طبیب، حال که پرسد، تو را که دردی نیست // ز دوستان به جفا سیر گشت مردی نیست

جفای دوست زنم گر نه مردوار کشم

سحر به ناله دل عاشقانه خواهم از او// به پای عشق و محبت زنم ز جان زانو

ز لاق سینه به مردم حدیث یار نگو// چو می توان به حدیثی کشید جور عدو

چرا صبور نباشم که جور یار کشم

چو ذوالفقار درآ از نیام صافی وصل// زبان به نغمه درآور مقام صافی وصل

خدا کند که بیاید امام صافی وصل // شراب خورده ساقی ز جام صافی وصل

ضرورت است که درد سر خمار کشم

عنان مرغ سعادت اگر به شصت آید// به جمع دلشدگان باده الست آید

ز خانه دایر دیوانه مست مست آید// گلي چو روي تو گر در چمن به دست آيد

کمينه ديده سعديش پيش خار کشم

رهایی مسافر اصغر

مسافرعلیرضا، راهنمای مسافر اصغر: هرچه خدا را شکر کنیم باز هم کم است. مسافر اصغر از روز اول حرف گوش کن بودند. اشتباهاتی در مسیر سفر اول داشتند که همه ما داشتیم ولی کاملاً گوش به فرمان بود. ایشان ابتدا از شهرستان می آمدند ولی بعد اینجا اصفهان ماندند تا درمان شود و تکالیفشان را به نحوی با نظم انجام دادند که مثال زدنی است. مصرف کننده ای که حتی زیرسیگاری اش نظم ندارد، به چنین نظمی می رسد، چون اینجا درست گوش کردن را یاد گرفته. به خودش به خانواده محترمش به تمام عزیزانی که از لژیون تازه واردین تا لژیون نهایی و کسانی که زحمت کشیدند، تبریک می گویم.

مسافر اصغر: بیش از 25 سال سوءمصرف شیره و تریاک داشتم خدا را شکر می کنم، مدد الهی شامل حالم شد و با این مکان مقدس آشنا شدم. طول سفر اولم با یاری خداوند و راهنمایی مسافر عباس، لژیون تازه واردین، مسافر هادی، لژیون آماده سازی و لژیون نهایی مسافر علیرضا، 17 ماه و 10 روز طول کشید، روش درمان، تنظیم دارو بر اساس علائم بالینی، دارو شربت شفابخش اپیوم و هم اکنون که در خدمت شما هستم، رشته ورزشی پینگ پنگ، 10 روز است از هرگونه دارو بی نیاز و در حال طی نمودن سفر دوم می باشم.

صحبت کردن اینجا سخت است ولی امروز انرژی من بالاست. من این نقطه جا را تکه ای از بهشت می دانم و بسیار برای من مقدس است. قبل از هر چیز تشکر می کنم از جناب مهندس دژاکام، کاشف بیماری اعتیاد، و همچنین جناب آقای مفتون، بنیانگذار درمان بر اساس علائم بالینی، و بسیار خوشبختم و خوش شانسم و خدا را هزاران بار شکر می کنم انسانهایی با محبت، فداکار، بخشنده، سخاوتمند مثل شما و جناب آقای مهندس دژاکام تشریف دارند. آقای مفتون شما زندگی من را نجات دادید با این تفکر ناب سروج و از آن جهنمی که برای خود ساخته بودم شما مرا با راهنمایی هایت به بهشت رهنمود کردید. بسیار سپاسگزارم و زبانم قاصر است از این همه محبت، لطف و بزرگی شما. تشکر می کنم از کلیه استادان، پیشکسوتان و راهنمایان این مجموعه که بسیار از آنها یاد گرفتم. تشکر می کنم از افرادی که ساختمان به این زیبایی را تأسیس کردند تا ما با خیال راحت بیاییم و درمان شویم. تشکر می کنم از کلیه همسفران و مسافران عزیز که خیلی از آنان یاد گرفتم. آقای مهندس شما دوستانی به من هدیه دادید که از شادی همدیگر خوشحال می شوند و از ناراحتی همدیگر ناراحت. از مسافر علیرضا تشکر می کنم که واقعاً برای من زحمت کشیدند. و یک تشکر جانانه و یک عذرخواهی از خانواده ام و مخصوصاً همسفرم دارم که در طول مصرفم بسیار آزرده شدند. بسیار عذرخواهی می کنم. چون تمام ناملایمات و سختی هایی که داشت، درون خود ریخت و حتی اجازه نداد خانواده خودش و من متوجه شوند و من بسیار بسیار متشکر و قدردان آنها می باشم.

تقدیر جمعیت سروج و اهدای یادبود به جناب سرهنگ مردانی، یار دیرین و همیشگی جلسات

آقای دکتر پدریان: با توجه به موضوع بحث مطرح شده، بنده در حال نوشتن مقاله ای در مورد فرهنگ وقاحت و قباحت و فرهنگ صداقت و شفافیت هستم. یکی از مهمترین ارکان برای رهایی از بیماری اعتیاد گذشتن از فرهنگ وقاحت و قباحت و رسیدن به فرهنگ صداقت و شفافت است. فرهنگ وقاحت می گوید عملم را نمی بینم و عکس العمل دیگران را قضاوت می کنم. اگر از این رها شود و به فرهنگ صداقت و شفافیت برسد، قطعاً به درمان می رسد.

ورزشکاران سندرم دان:

بنده به عنوان پدر یک سندرم دان بگویم حدود 100 خانواده تغییرستیز هستیم، یک مربی، یک استاد، یک پهلوان با صبوری کاری انجام دادند که نه تنها در استان اصفهان بلکه در کشور و در جهان بی نظیر بوده، بچه های سندرم دان کسانی هستند که حتی خانواده هایشان صبرشان تمام می شود و تحمل نگهداری فرزند خود را ندارند و پهلوان مرتضی هاشمی با صبوری کاری کردند که تمام بچه ها در جامعه احترام متقابل به یکدیگر بگذارد و از نظر بهداشتی، آموزشی، تغییرات بسیار زیادی کردند. به افتخار این اسطوره ورزشی!

آقای کرمی: خدا را شاکریم راهی پیدا شده و مجموعه ای به نام سروج به همت جناب مفتون تأسیس شده که این عزیزان و مشابه اینها بتوانند از بند اعتیاد رها شوند. هر کدام از این دوستان در جامعه تأثیرگذارند وقتی مصرف می کنند مشکلاتی دارند و زمانی که درمان می شوند، می توانند مزیت هایی داشته باشند، پس ما اینجا هستیم کمکی بکنیم تا این دوستان راهشان را پیدا کنند. همه زحمات را دوستان می کشند از عزیزانی که امروز جشن رهایی شان بود می خواهیم که زکات رهاییشان را با کمک به دیگر همدردانشان بدهند. از همه مهمانان عزیز تشکر می کنم. حضور شما باعث دلگرمی و ثبات قدم ما می شود که در این راه محکم تر قدم برداریم و محکم تر به جنگ این دیو خانمان سوز برویم. اخیراً شنیدیم عزیزانی که در این راه در مرز به شهادت رسیدند. من امروز به عنوان نماینده این جمعیت، این رهایی ها را تقدیم می کنم به روح پرفتوح این عزیزان.