آموزشهای جلسات، همانند آب و خاک و نور آفتاب که به بذر می رسد و آن را می شکافد، باعث شکفتن پوسته سخت ما می شود. همانگونه که جوانه پوسته درخت را می شکافد و بیرون می زند، من انسان هم برای جوانه زدن، باید پوسته خودم که همان ضدارزشیها و تاریکیهای درونم است را بشکافم.

موضوع کارگاه آموزشی: تغییر از جوانه زدن شروع می شود

استاد: جناب آقای مفتون

تاریخ: چهارشنبه 1402/11/25

این رهایی و این روز عزیز را خدمت همه خدمتگزاران سروج و همه کسانی که اینجا هستند و نگاهشان درمانی است، تبریک عرض می کنم. یک گروه تلاش کردند تا امروز یک نفر به رهایی برسد و امتیازش نه برای یک نفر، که مربوط به همه است و جشن هم مربوط به خود فرد نیست، بلکه برای پیوندی است که بین او و قدرت مطلق الله برقرار شده. این جشن گرفته می شود به خاطر عزیزانی که هنوز نیروهای اهریمنی درونشان هست.

تغییر از جوانه زدن شروع می شود یعنی چه؟

از ابتدای ورود به جلسات شعار ما این است: «تغییر نگاه ما، مبدأ تحول ماست»؛ حال این تغییر باید از جایی شروع شود و آن با جوانه زدن است. در طبیعت در فصل زمستان درخت می خشکد، گویا مرده است، همه بار و برگهایش می ریزد، ولی در آستانه بهار، دوباره درخت بیدار شده و شروع به جوانه زدن می کند. درخت برای این زندگی دوباره، سختی سرما را پشت سر می گذارد، تمام داشته هایش مثل برگ و میوه و… را از دست می دهد تا دوباره زنده و احیا شود. و هیچ گاه جوانه اش را برای کسی فریاد نمی زند، بلکه هر عابری با دیدن جوانه هایی که رشد کرده و باعث طراوت و شادابی درخت شده، متوجه می شود درخت زنده شده است.

دلیل انتخاب این دستور جلسه این است که هر کدام از ما چه مسافر و چه همسفر با کوله باری از داشته های منفی به اینجا آمدیم، همه نگاه اهریمنی و شیطانی داشتیم، که باید برای درمان شدن آنها را از دست بدهیم. شاید ما الهی نباشیم، ولی روش درمان و آموزشها الهی است و کسانی جذب آن می شوند، که انگشت اشاره الهی به سمت شان باشد.

آموزشهای جلسات، همانند آب و خاک و نور آفتاب که به بذر می رسد و آن را می شکافد، باعث شکفتن پوسته سخت ما می شود. همانگونه که جوانه پوسته درخت را می شکافد و بیرون می زند، من انسان هم برای جوانه زدن، باید پوسته خودم که همان ضدارزشیها و تاریکیهای درونم است را بشکافم.

مثلاً اگر یک سری رفتارهای نامناسب که در گذشته با خانواده داشتیم، یا اگر خود را برتر از دیگران می دانستیم و بقیه و مخصوصاً خانواده را تحقیر می کردیم، هنوز ادامه دارد، یعنی هیچ تغییری نکرده ایم چون جوانه ای زده نشده است و هسته ای نشکافته است.

در اینگونه مواقع، باید بدانیم آفتی درون من انسان وجود دارد که همانند موریانه و آفات گیاهی که به جان درخت می افتد و مانع جوانه زدن او می شود، مانع از حرکت و تغییر من انسان شده است.

این آفت در درون من انسان چیست که اجازه نمی دهد جوانه درون زده شود؟

تغییر با از دست دادن است نه به دست آوردن. هرجا یک ضدارزشی از دست بدهیم، یک عروج است، هر جا خود را در برابر خواسته های نامعقول شهید کنیم، یک عروج داشته ایم، پس آموزش گرفتن و تغییر کردن چیزی نیست جز از دست دادن ضدارزشی های درونی.

جوانه زدن با نسخه نوشتن و تلاش دیگران نمی شود، برای همین است که گفته می شود در قضیه درمان اعتیاد، هیچ احدی نمی تواند به یک مصرف کننده کمک کند، مگر اینکه خودش از درون هسته اش شکافته شود، یعنی نیروهای اهریمنی درون که در همه ما کم و زیاد وجود دارد، را به مرور با آموزشها کم کند تا جوانه زده شود. برای همین اینجا به خانواده ها آموزش میدهند که یاد بگیرند چطور در کنار یک مصرف کننده زندگی کنند، نه اینکه چطور مصرف کننده را درست کنند.

پس اگر اینجا هستیم و می خواهیم تحولی در ما ایجاد شود، باید تغییر نگاه داشته باشیم و تغییر نگاه هم زمانی اتفاق می افتد که من جوانه زده باشم، یعنی آن که بودم دیگر نباشم.

پس خیلی سخت نیست، باید جوانه بزنیم تا تغییر کنیم بعد از آن جوانه رو به آفتاب و بیرون بزنیم یا به سمت داخل و درونیات و ذهنیات خود. اختیار دست ماست که کدامیک را انتخاب کنیم.

همه ما اختیار داشتیم به هر دلیلی مواد مخدر را انتخاب کنیم، دچار شدن به اعتیاد و نشستن اینجا خروجی آن و جبری است که بر ما حادث شد. هیچ مصرف کننده ای مصرف نمی کند برای معتاد شدن. همه می گویند ما بدنمان فرق می کند و ما معتاد نمی شویم. حال کسی که با پای خود اینجا آمده و می خواهد درمان شود، باید از جایی شروع کند. باید از سختی سرمای 60درجه زیرصفر عبور کند و تمام چیزهایی که دارد را به تدریج و آرام آرام از دست بدهد تا همانند درخت دوباره جوانه بزند و احیا شود.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: احسان(سفردوم)- هادی- آرش- علیرضا2-

همسفران: استکی- توانا- رضایی- عدنانی- نوروزی- مکری-