موضوع کارگاه آموزشی همسفران: گذشته،  حال، آینده

استاد: همسفر استکی

تاریخ: دوشنبه ۱۴۰۲/۱۱/۲۳

حلول ماه شعبان را به همه عزیزان تبریک عرض می نمایم و امیدوارم با کمک همدیگر موضوع امروز را خوب گوش بدهیم و بهره ی لازم را ببریم زیرا موضوع امروز بسیار کاربردی است.

گذشته چیست؟ زمانی است که تمام شده و من دیگر برایش کاری نمی توانم بکنم.

آینده چیست؟ زمانی است که هنوز نیامده و مبهم است و نمی دانیم که چه خواهد شد.

حال چیست؟ همین الان من ، همین لحظه، و به خاطر همین در زبان شیرین فارسی از کلمه ی احوال پرسی استفاده می شود یا اینکه حال شما چطور است ؟ حال شما خوب هست؟ اینها یعنی حالِ همین لحظه شما

تمام آموزش های جلسات سروج در لحظه ی حال بودن را به من آموزش می دهد. اولین آموزش ده ثانیه سکوت اول جلسه میباشد که من در زمان حال قرار گیرم. و تمام گذشته خودم را رها کنم و در لحظه حال قرار گیرم زیرا همه ی ما با حالی پریشان و بد وارد جلسات شدیم و فقط نقاط منفی زندگی خود را به خاطر سپردیم، یا در گذشته سیر می کردیم، یا در آینده؛ ولی اینجا یاد گرفتیم که از طبیعت درس بگیریم، تا زمستان سپری نشود بهار نمی آید مشکلات زندگی ما نیز مانند زمستانی است که با سختی و فشار زیاد میگذرد و ماندن در گذشته من را از لذت دیدن بهار محروم می نماید.

در کلاس شناخت اعتیاد به من آموزش داده شده که برای قرار گرفتن در زمان حال باید به پذیرش برسم. یعنی گذشته خودم و آنچه که تاکنون بر من حادث شده را بپذیرم. مثل پذیرش یک مصرف کننده که باعث می شود حال من بهتر شود و از بسیاری از تنش ها و بگو مگوها به مرور زمان کاسته می شود.

دومین نکته پذیرش خودم است؛

اینکه خودم را بپذیرم با تمام آنچه که هستم با هر مقدار سواد و با هر قیافه و هر شکلی که دارم و در هر شرایطی که قرار دارم خودم را بپذیرم و از لحظه ی حال لذت ببرم پذیرش خودم باعث می‌شود در بروز هر مشکل و هر اتفاق سهم‌ خودم را پیدا نمایم و دنبال مقصر نمودن دیگران نباشم.

و نکته سوم اینکه هر شخص را با هر فکر و هر اعتقاد و هر باور و هر آنچه که هست می‌پذیرم و دنبال بحث و جدال نمیروم و اجازه نمیدهم رفتار دیگران حال من را خراب نماید و درک تفاوت ها باعث میشود‌ که رفتار دیگران حال من را خراب نکند و هرکس را باهرچه که هست می‌پذیرم و به دنبال تغییر دیگران نیستم چون میدانم هم حال خودم را خراب میکنم و هم حال دیگران را.

و نکته چهارم اینکه برای استفاده از زمان حال و‌ در لحظه بودن حس توجیه و حس مظلوم نمایی و قربانی بودن را به خود نمیگیرم . زمانهایی با وجود اینکه میدانیم حق با طرف مقابل می‌باشد ولی باز توجیه می‌آوریم و یا حس مظلوم نمایی به خود میگیریم،  اینها باعث می شود حال من بدتر شود و اطرافیان نیز این حس را بیشتر به ما انتقال میدهند و این زمانِ حال من را از من میگیرد.

و نکته بعدی اینکه کسانی که می‌خواهند از لحظه حالشان لذت ببرند و اهل پذیرش شدند خیلی خوب گوش می‌کنند.  

خوب گوش کردن باعث می‌شود تمام کائنات همان لحظه به من انرژی بدهند و انرژی درونی من نیز آزاد می‌شود و باعث هیجان و لذت زیادی میشود. از دیگر فواید خوب گوش کردن این است که هوش شنیداری ما افزایش پیدا میکند و باعث تجزیه و تحلیل آنی می‌شود.

و نکته آخر اینکه افرادی که در‌ لحظه حال قرار دارند خیلی وظیفه شناس هستند.

هرکاری که انجام میدهند با عشق است و از آن لذت می‌برند و نتیجه گرا نیستند. اهل رضایتند و به دنبال نق زدن نیستند .

سخن آخر حدیثی از امام جعفر صادق که فرمودند: “در دنیا شکیبا باش، که آن ساعتی است، زیرا آنچه که از دنیا گذشته، الان نه دردی را احساس میکنی و نه شادی را، و آنچه که نیامده است که تو اصلا ندانی چیست پس رها کن، همانا دنیای تو همین ساعتی است که تو در آنی”.

بودن در لحظه حال، عمر را بابرکت، چهره را روشن تر و در نهایت حس هایمان را بازتر می کند و خیلی از چیزهایی که قبلاً نمیدیدم را میبینیم و از داشته هایمان لذت بیشتری میبریم، افکارمان طبقه بندی میشود و از آشفتگی و فراموشی در امان می مانیم و با توکل به خداوند ترس از آینده، روز به روز در ما کمرنگ تر می‌شود.

و به قول شاعر:

 از دی که گذشت هیچ از او یاد مکن

فردا که نیامده‌ست فریاد مکن

بر نامده و گذشته بنیاد مکن

حالی خوش باش و عمر بر باد مکن