هر چه درک و شناخت من نسبت به اعتیاد بالا برود یاد می گیرم چطور در این مسیر حرکت کنم و مصداق این شعار است: «بیایید اعتیاد را بشناسیم آنطور که هست نه آنگونه که می گویند».

آنگاه ضد ارزشی های درون خودم را می شناسم و با سعی و تلاش تغییر نگاه پیدا میکنم و به درمان می رسم و در واقع در آخر کار، امر اول من اجرا می شود.

موضوع کارگاه آموزشی مسافران: وادی دوازدهم و تأثیر آن برمن

استاد: مسافر  سفر دوم میثم

تاریخ: شنبه 1402/11/14

خلاصه سخنان استاد:

وادی دوازدهم روز چهارشنبه به صورت کلی بیان شد و امروز می خواهیم از زاویه ای دیگر و تأثیر این وادی بر مسافر صحبت کنیم

خداوند به انسان قدرت اختیار داده و او را بر سر دو راهی قرار داده است. پس اینجا من حق انتخاب دارم که عمل سالم انجام دهم یا عمل ناسالم؟ و نتیجه آن چیزی که انتخاب کردم را برداشت میکنم و آن جبر است.

با یک مثال شروع میکنیم، فرض کنیم دو نفر هم زمان در رشته ورزش خاصی شروع به فعالیت می کنند. اما با دو دیدگاه متفاوت؛ یکی برای جلب توجه و به رخ کشیدن اندامش به دیگران، و دیگری فقط برای سلامتی و تندرستی؛ بنا براین کسی که با دیدگاه عرض اندام و نشان دادن خود ورزش میکند برای اینکه سریع و زود به خواسته خود برسد از آمپول های نیرو زا و ..استفاده میکند، در نتیجه شاید موفق هم بشود ولی در نهایت به بیماریهای متعدد دچار می شود. اما کسی که با دید سالم ورزش میکند در نهایت به سلامتی و حال خوش می رسد.

به جلسات آمدن و درمان شدن هم همین است و به دیدگاه من بستگی دارد که آیا با دیدگاه ترک به جلسات می آیم یا با دیدگاه درمان؟ آیا برای دور زدن خانواده یا اطرافیان می آیم یا برای رسیدن به سلامتی خودم؟ نتیجه انتخاب من هرچه باشد، جبری است که برای من بوجود می آید.

در صفحه اول جهان بینی نوشته شده ” معرفت، عمل سالم، عدالت”.که استاد روز چهارشنبه به خوبی بیان کردند، اینکه من امروز در جلسه حضور دارم بدانم با چه هدفی آمدم؛ برای قطع دارو شدن یا برای رسیدن به درمان؟ پس باید امر اول خود را درست انتخاب کنیم که این هم تنها با شناخت درست از این انتخاب صورت می گیرد. برای همین تاکید می شود و لازم است هر شخصی در ابتدای ورود در جلسه شناخت اعتیاد شرکت کند، چون هر چه درک و شناخت من نسبت به اعتیاد بالا برود یاد می گیرم چطور در این مسیر حرکت کنم و مصداق این شعار است: «بیایید اعتیاد را بشناسیم آنطور که هست نه آنگونه که می گویند».

آنگاه ضد ارزشی های درون خودم را می شناسم و با سعی و تلاش تغییر نگاه پیدا میکنم و به درمان می رسم و در واقع در آخر کار، امر اول من اجرا می شود. برای تغییر در هر مقوله ای باید “آموزش، “عمل سالم، و حرکت” باشد، تا به آخر امر درستی برسیم.

ممکن است عده ای از افراد بذر اولیه خود را درست بکارند، یا امر اول خود را درست انتخاب کنند، اما در ادامه مسیر مراقبت لازم را نداشته باشند و از خودشان غافل شوند، و به حاشیه بروند، و یا حس کنند آموزشها و صحبتها تکراری است و خودشان می توانند ادامه راه را بروند و نیازی به آموزش ندارند، و اولویت های آنها چیزهای دیگری غیر از درمان می شود، آنجاست که یواش یواش از درمان پرت می شوند، کما اینکه برای خود من اتفاق افتاده است، اما بعد متوجه شدم تکرار و تمرین است که بذر اولیه و نهال درخت درمان را محکم و محکم تر میکند.

این وادی به ما می گوید: “وضعیت کنونی من عین عدالت است” یعنی چیزی که الان هستم و جایگاهی که دارم عین عدالت است و باید همین باشد و اگر می خواهم وضعیت زندگی خود را تغییر بدهم باید دیدگاهم را نسبت به مواد و همه زندگی تغییر بدهم؛ چون قوانین درمان، قوانین درست زندگی کردن است. وقتی این قوانین را یاد بگیرم بدون حس آلوده نسبت به هیچ چیزی با آرامش زندگی میکنم.

یک جمله ای در وادی دوازدهم نوشته شده که می گوید: «هیچ عمل ضد ارزشی یا فسادی انجام نمی گیرد مگر اینکه ملبس به لباس زیبایی گردد» یعنی ضد ارزشی ها ظاهر خوشایند و زیبا اما باطن زشت و اضطراب آلود دارند، و ما را از مسیر دور می کنند و تنها چیزی که به ما کمک میکند تا این ضدارزشی ها را در هر لباسی بشناسیم، دانایی است، و با دانایی است که می توانیم از آنها عبور کنیم و فریب آن ها را نخوریم، و همه ما این باز دارنده ها را تجربه کردیم، پس باید همواره مراقبت کنیم تا منحرف نشویم، و مرتب باید تصفیه و تسویه و تزکیه در ما اتفاق بیفتد، و قوانین و حرمت ها را رعایت کنیم، و بدانیم برای رسیدن به درمان باید تاوان لذتهای مصرف مواد را بدهیم و یکی یکی ضد ارزشی ها را در خود کم رنگ کنم تا در نهایت عدالت که سلامتی و نشاط و سرزندگی است بر ما حاکم شود و در خدمت سایر همدردان خود باشیم.

دوستانی که در این زمینه مشارکت کردند:

جواد- مجید- محمد- یوسف- محمد حسین- ابراهیم- سعید- رضا- میثم2- اصغر- علیرضا2- مختار- امید- غلامرضا