طبق دیدگاه سروج، پرورش همزمان روح و جسم، نقش اساسی در ارزشمند شدن نوع نگاه به جهان درون و جهان بیرون دارد و نتیجه نگاه خردمندانه حس سالم به دور از هر گونه حس آلوده است. برای همین شعار ما در ورزش این است: «نه می بریم، نه می بازیم، بلکه می آموزیم»

موضوع کارگاه آموزشی: نقش ورزش در جهانبینی

استاد: مسافر سفر دوم علیرضا

تاریخ: چهارشنبه 1402/10/27

در جامعه، ورزش یک مقوله کاملاً رقابتی و برای برتر شدن است. ولی دیدگاه سروج نسبت به ورزش بسیار با این مقوله متفاوت است. تفکر سروج با تکیه بر دانش و تجربه به این نکته مهم واقف است که مصرف کننده و خانواده او به خاطر بیماری اعتیاد با ورزش بیگانه شده اند، برای همین حدود 17 سال پیش برای اولین بار در اصفهان مرکز سروج ورزش را وارد درمان اعتیاد کرد تا هماهنگی بین عصب و عضله که در بدن ما وجود داشته ولی به دلیل سوءمصرف فراموش شده را دوباره به دست بیاوریم و بیگانگی با ورزش تبدیل به دوستی و آشتی شود.

فردوسی، شاعر پارسی گوی، می فرماید:

ز نیرو بود مرد را راستی

ز سستی کژی آید و کاستی

منظور از نیرو، از نظر تفکر سروج، نیروی سلامت روح و جسم است، نه صرفاً زور بازو. زیرا آن نیرو است که راستی ، صافی و صداقت را در ما به وجود می آورد و در ادامه به سستی اشاره می کند که ضد نیرو است و نتیجه ای جز کژی و بی حالی و خمودگی ندارد. زمانی یک نفر می تواند یک نگاه خردمندانه به قضایا داشته باشد که سالم شود و این فقط با قوی شدن عضله نیست، زیرا کسانی بوده اند که قهرمان و مدال آور بودند ولی به ناکجاآباد رسیدند.

طبق دیدگاه سروج، پرورش همزمان روح و جسم، نقش اساسی در ارزشمند شدن نوع نگاه به جهان درون و جهان بیرون دارد و نتیجه نگاه خردمندانه حس سالم به دور از هر گونه حس آلوده است. برای همین شعار ما در ورزش این است: «نه می بریم، نه می بازیم، بلکه می آموزیم»

پس برد و باخت ملاک ما نیست، مهم یادگرفتن است. یاد بگیریم حرکت زیبای ورزشی تیم مقابل را تشویق کنیم و از آن لذت ببریم. یاد بگیریم ورزش کنیم برای خودمان نه برای تأیید سرلژیون یا خانواده و… زمانی که رقابت نداشته باشیم، اصلاً دنبال برتر بودن نیستیم و می خواهیم سالم باشیم و از حس خودبرتربینی فاصله می گیریم.

امروز از دو بزرگوار نام می بریم که الگوی دیدگاه درست ورزشی، یعنی سلامت توأمان روح و جسم هستند؛ جهان پهلوان تختی، که 17 دی ماه سالگرد وفات این اسطوره جوانمردی است. برای ایشان مدال آنقدر ارزش نداشت که بخواهد روح جوانمردی را زیرپا بگذارد و از این جهت مجسمه ایشان با یک دست در سر در فدراسیون کشتی جهان گذاشته شده است. بزرگوار دیگر، پرویز خان دهداری بودند که با سرمربی شدن در تیم ملی، کلاً شاکله تیم ملی فوتبال را عوض کردند. با همه مشکلات و موانع ایستادند و تیمی پرورش دادند که جام جهانی 98 را رقم زد.

حضور در ورزش مهم است حتی اگر نتوانیم بازی انجام دهیم. پس اینکه می توانیم یا نمی توانیم خوب بازی کنیم، مهم نیست. هیچ وقت، هیچ کس در ورزش سروج، برای خوب بازی نکردن، مؤاخذه نشده، زیرا جهانبینی و دیدگاه سروج کسب امتیاز با خوب بازی کردن نیست. پس مهم شرکت در ورزش سروج است.

حضور در ورزش اجباری نیست، زیرا درمان یک انتخاب است. هیچ کس به اجبار اینجا ننشسته است، همه ما انتخاب کردیم اینجا بنشینیم پس ورزش سروج هم انتخاب است.

ورزش همانقدر که مفید است، می تواند مضرّ باشد، برای همین تأکید تفکر سروج بر این است که دوستان با تأیید سرلژیون در ورزش شرکت کنند. اگر یک رهجو از لحاظ جهانبینی تغییر نکرده باشد و یا از لحاظ فیزیولوژیکی شرایطش را نداشته باشد، نمی تواند در ورزش حضوری مؤثر و ارزشمند داشته باشد و حتی فرصت ترمیم را از بدن می گیرد و به این علت به بعضی از رهجویان اجازه ورزش کردن داده نمی شود، هم بدن باید برای ورزش کردن مهیا شده باشد و هم با رعایت قوانین و حرمتها باید تغییر نگاه اتفاق بیفتد تا شخص امکان حضور در ورزش را به تشخیص مسئولین مربوطه داشته باشد. پس تغییر جهانبینی در ورزش محک می خورد و عیار آن مشخص می شود.

در اعلام سفرها تأکید است رشته ورزشی اعلام شود، تا تازه واردینی که با مقوله درمان آشنا نیستند، کم کم با سؤالاتی که برایشان پیش می آید و راهنمایی ها که می گیرند به این درک برسند که یک جایی و یک زمانی ورزش می تواند برایشان مفید باشد.

لژیون سیگار در محیط ورزش برگزار می شود؛ چون دیدگاه تفکر سروج این است کسانی که می خواهند برای مشکل سیگار قدمی بردارند، با دیدگاهی که در فضای ورزشی پیدا می کنند به نتیجه می رسند.

ما رسول تفکر سروج هستیم. ما همین قدر که قوانین و حرمتهایی که اینجا یاد گرفتیم را در چارچوب فضای ورزشی رعایت کنیم عملاً داریم رسالت درمان را به نحو شایسته انجام می دهیم.

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: مصطفی- ایرج- محمد1- میثم2- جواد- مجید- مختار- امید- حسن- علیرضا2- حسین(سفردوم)-

همسفران: حریری- ابرهیمی2- باقری2- عدنانی- استکی- ملکی- موسوی- رضایی-