اگر انسان بخواهد درونش انرژی پتانسیلی ذخیره شود که حتماً برای ادامه راه به آن انرژی نیاز دارد، باید هر لحظه جایگاهش نسبت به قبل پیشرفت و صعود داشته باشد. هر تغییر جایگاهی، یک انرژی اندوخته ای در درون ایجاد می کند که به ما برای حرکت در مسیر صراط مستقیم و رسیدن به هدف کمک می کند.

موضوع کارگاه آموزشی: وادی یازدهم

استاد: همسفر علیزاده

تاریخ: چهارشنبه 1402/10/20

تیتر وادی یازدهم: «چشمه های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می رسند»

این تیتر، یک جمله خبری است و به ما می گوید هان بدانید و آگاه باشید که اگر چشمه جوشان و رود خروشان شوید، نهایتاً به دریا و اقیانوس می رسید.

چشمه جوشان چیست؟

در طبیعت، بر اثر نزولات آسمانی، آب به درون زمین نفوذ می کند و وقتی این آبها یک جا جمع می شود، تشکیل یک منبع آب زیرزمینی می دهد که خود به خود به سطح زمین راه پیدا کرده و تشکیل چشمه می دهد. وقتی این منابع خیلی زیاد باشد، آب از سطح زمین با شدت زیاد و به صورت فوران خارج می شود که به آن چشمه جوشان گفته می شود. این آب وقتی به سطح زمین رسید، به صورت رودهای خروشان جاری می شود و می تواند از تمام موانع عبور کند تا به بحر و اقیانوس برسد.

بنابراین برای جوشان شدن چشمه و خروشان شدن رود دو ویژگی لازم است: اول وجود منابع ذخیره آب که همان سفره های زیرزمینی است. دوم، اختلاف پتانسیل یا اختلاف ارتفاع؛ هرچه اختلاف ارتفاع بیشتر باشد، انرژی پتانسیل بیشتر و آب با شدت بیشتری از زمین بیرون می آید.  انرژی پتانسیل همان انرژی ذخیره شده در هر چیزی است.

همه وادی ها برگرفته از قوانین موجود در نظام هستی است. اگر انسان هم بخواهد به یک چشمه جوشان تبدیل شود، باید این دو ویژگی را داشته باشد: اول از منابع و متون آموزشی در مسیر دانایی استفاده کند که این منابع آموزشی در جلسات ما، کارگاه های آموزشی، جزوات جهانبینی، 14 وادی عشق، ادموند و هلیا و… است که همیشه مهیا و در دسترس و قابل استفاده است. دومین ویژگی لازم ایجاد اختلاف پتانسیل در درون است.

چگونه در انسان اختلاف پتانسیل یا اختلاف ارتفاع به وجود می آید؟

اگر انسان بخواهد درونش انرژی پتانسیلی ذخیره شود که حتماً برای ادامه راه به آن انرژی نیاز دارد، باید هر لحظه جایگاهش نسبت به قبل پیشرفت و صعود داشته باشد. هر تغییر جایگاهی، یک انرژی اندوخته ای در درون ایجاد می کند که به ما برای حرکت در مسیر صراط مستقیم و رسیدن به هدف کمک می کند.

در جلسات انجام هر خدمتی از خواندن یک نوشتار گرفته تا تمام خدمات داوطلبانه البته با صلاحدید راهنمایان، تولید انرژی می کند که نتیجه آن حال خوب و حس سالم است.

اصولاً وقتی انسان کار ارزشی و مثبت، بدون در نظر گرفتن مادیات، و هر خدمت داوطلبانه ای در جهت حرکت از ضدارزشها به سمت ارزشها انجام می دهد، در او انرژی به وجود می آورد. این انرژی ماناست و به انسان امید می دهد تا با تلاش بیشتر به سمت ارزشها حرکت کند.

اما برعکس آن هم ممکن است؛ اگر به هر دلیلی از سمت ارزشها به سمت ضدارزشها برگشت بخوریم، باز هم یک انرژی تولید می شود، ولی از نوع مخرب یا منفی؛ این انرژی هرچند لذت آنی دارد ولی مانا نیست و اول باعث تخریب خودمان شده و بعد به اطرافیان ضرر می رساند. مثل نارنجکی که وقتی منفجر می شود، ابتدا پوسته خود را از بین می برد و بعد در اطراف تخریب ایجاد می کند.

تمام مراحلی که یک تازه وارد با ورود به جلسات پشت سر می گذارد تا به یک مسافر تبدیل شود و سپس با تنظیم و تثبیت دارو و تغییر جهانبینی به قله رهایی برسد، در او ایجاد انرژی می کند و حال خوبی را در هر مرحله برایش به همراه دارد. با حرکت سالم در مسیر صحیح، باید مرتب انرژی را در خود به وجود بیاوریم تا بتوانیم در مراحلی که سفر می کنیم از آن انرژی استفاده کنیم.

چشمه های جوشان یک تمثیل برای انسان هایی است که با حرکت سالم، در مسیر صحیح حرکت می کنند و ضمن آن، انرژی مضاعف به دست می آورند و با این انرژی می توانند مسیر خودشان را ادامه دهند و به یک رود خروشان تبدیل شوند. خاصیت یک رود خروشان امید است. چرا که سنگ ها و قلوه سنگ ها را از جلوی راهش برمی دارد تا برسد به بحر و اقیانوس.

اما چرا رسیدن به بحر و اقیانوس یک بشارت برای ماست؟

آبی که از سطح دریا تبخیر شده و به وسیله باد به جاهای دیگر زمین رفته، دوباره به شکل باران به روی زمین می ریزد، رود خروشان با گذشتن از این مراحل، دوباره به اصل خود که همان دریاست بازمی گردد و به آرامش می رسد.

انسان چگونه به بحر و اقیانوس می رسد؟ یا بحر و اقیانوس انسان کجاست؟

خداوند انسان را آفرید و در او روح دمید. اما به مرور زمان بر اثر تربیت و آموزشهای غلط، انسان از خود واقعی که خداوند او را خلق کرده بود، دور شد. پس انسان برای رسیدن به آرامش باید دوباره به خودِ خداگونه خود برسد و برای آن نیاز است از ضدارزشها فاصله بگیرد. پس رسیدن به بحر و اقیانوس در انسان، یعنی به مکانی برسیم که از آنجا انشعاب یافته ایم.

اما چه زمان چشمه خشک می شود؟

وقتی بارندگی نباشد، منابع آب از بین می رود، و خشکسالی همه جا را فرامی گیرد. در مورد انسان هم عوامل زیادی باعث خشک شدن چشمه درون می شود:

هر انسانی یک سری ورودی دارد یک سری خروجی، ورودی های انسان چشم، گوش، دهان، زبان و لامسه است که اگر مراقب آنچه وارد اینها می شود، نباشیم، خروجی آن خشک شدن چشمه جوشان و رود خروشان است. هر چیزی را نباید ببینیم. هر چیزی را نباید بشنویم. هر چیزی را نباید بخوریم، هر چیزی را نباید به زبان بیاوریم، و هر چیزی را نباید لمس کنیم.

از عوامل دیگر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

این که انسان فکر کند همه چیز را یاد گرفته و دیگر نیاز به آموزش و مطالعه و… ندارد.

راکد بودن؛ هم آموزش بگیریم و هم به عنوان زکات، آموزش را ارائه دهیم. در غیر این صورت راکد شده و به جای بحر و اقیانوس به باتلاق می رسیم.

حرکت از ارزشها به سمت ضدارزشها-

مادیگرایی و غرق شدن در مادیات-

تعصب بیجا، که ذهن را کور کرده و دست و پای انسان را می بندد-

زندگی یکنواخت و به دور از یاد گرفتن، طبق فرموده حضرت علی(ع)، هر کسی دو روزش مثل هم باشد ضرر کرده است.

ما برای اینکه از چشمه جوشانی که در ما به وجود آمده محافظت کنیم، لازم است ساختار خود را به طور کامل بشکنیم و یک ساختار جدیدی برای خود به وجود بیاوریم. اگر در تشکیل ساختار جدید، مصالح سالم به کار نبریم، ممکن است دوباره به سمت ضدارزشها حرکت کنیم.

کلام پایانی شعری باشد از مولانا که می فرماید:

بمیرید بمیرید وزین مرگ نترسید

کزین خاک برآیید سماوات بگیرید

بمیرید بمیرید وزین نفس ببُرید

که این نفس چو بند است و ما همچو اسیریم

دوستانی که در این زمینه مشارکت نمودند:

مسافران: مجید- مصطفی- حسین(سفردوم)- ابراهیم- احسان(سفراول)-

همسفران: مکری- رضایی- احمدی- باقری2- اکبری- زیلایی-