تعهد آنچنان در ساختن شخصیت انسان مهم و تأثیرگذار است که می توان گفت شخصیت انسانها، به وفای به عهدشان است. تعهد این نیست که من نسبت به یک نفر یا یک چیزی داشته باشم و به یکی نداشته باشم، بلکه باید نسبت به همه قوانین جامعه و قوانین الهی و حتی به جسم و تن خود متعهد باشم.
موضوع کارگاه آموزشی سفر دوم: تعهد
استاد: جناب آقای مفتون
تاریخ: دوشنبه 1402/10/4
خلاصه سخنان استاد:
موضوعاتی که انتخاب می شود کاملاً به هم مرتبط هستند که به صورت پیوسته و پی در پی مورد بررسی قرار می دهیم.
تعهد از ریشه عهد گرفته شده، به معنای قول و قرار، وعده و…است. متأسفانه در جامعه ما به عهد خیلی توجهی نمی شود و در حال کم رنگ شدن است و اکثر افراد به قول های خود عمل نمی کنند. تعهد کار سختی نیست از موارد کوچک شروع می شود، همین که ما در خانه وظیفه ای داریم و انجام نمی دهیم یعنی وفای به عهد نمیکنیم و پایبند نیستیم.
تعهد داشتن در تشکیلات مقوله بسیار مهمی است، زیرا همانگونه که بارها گفته شده همه اعضا در تشکیلات، مثل تیم کوهنوردی هستند که هرکسی شرح وظایفی دارد که در آن راستا باید حرکت کند و وظایف خود را انجام دهد تا یک نفر به قله رهایی برسد، و اگر کسی در انجام وظیفه خود سستی کرده و تعهد نداشته باشد، در کار همه اعضاء خلل وارد می شود و حتماً آثار منفی به جای خواهد گذاشت. پس همه باید به عهد خود وفا کنند تا نتیجه مطلوب بدست بیاید و آن وقت افتخار فتح قله و رسیدن به قله رهایی برای تمام گروه و تیم است نه برای یک شخص.
“تعهد، یعنی من در هر جایگاهی که خدمتی انجام می دهم، بین من و جایگاهم، صمیمیت اتفاق نیفتد. مثلاً اگر بین من و جایگاه سرلژیونی صمیمیت ایجاد شود، حرمت از بین می رود و سلیقه ای رفتار میکنم و خودم را همه کاره می دانم که قطعاً تأثیر منفی دارد و به جایگاه لطمه می خورد. ولی اگر به جایگاه متعهد باشم حریم جایگاه را حفظ می کنم.
تعهد خیلی خیلی مهم است و در جای جای زندگی ما ( ازدواج، بچه دار شدن، شغل و…) باید باشد. وقتی ما به درمان متعهد باشیم، نه تنها به تشکیلات ضربه و آسیب نمی زنیم بلکه در هر جایی که باشیم مطمئناً روز به روز آن را توسعه می دهیم و یواش یواش در ما عجین می شود و بی تفاوت نمی شویم.
تعهد آنچنان در ساختن شخصیت انسان مهم و تأثیرگذار است که می توان گفت شخصیت انسانها، به وفای به عهدشان است. و این وفای به عهد از کوچکترین رفتارها شروع می شود و آنجاست که مردم ما را می بینند و قضاوت میکنند.
تعهد این نیست که من نسبت به یک نفر یا یک چیزی داشته باشم و به یکی نداشته باشم، بلکه باید نسبت به همه قوانین جامعه و قوانین الهی و حتی به جسم و تن خود متعهد باشیم. “تعهد” مثل بارانی است که همه جا یکسان می بارد یا مثل احترام است که وقتی من یاد گرفتم احترام بگذارم، به همه احترام می گذارم. پس اگر تعهد را یاد گرفتیم، در همه جا و نسبت به هر جایگاهی متعهد هستیم و وظایف خود را انجام میدهیم.
سخن آخر اینکه، تعهد کلمه بزرگی است هر چند آن را در جامعه مشاهده نمیکنیم؛ اگر می خواهیم زندگی آرام و متعادل به دور از افراط و تفریط داشته باشیم، می توانیم وفای به عهد را یاد بگیریم که در شخصیت ما خیلی اثر گذار است.
دوستانی که در این زمینه مشارکت کردند:
مسافران: علیرضا2- میثم1- سعید- مهدی (ا)- رحمت- احسان- علی(ا)- هادی- عباس (ج)- حسین(ا)- حسین (ک)- حسن- مختار- محمد(ن)- محسن- علیرضا1
همسفران: سلیمانی- باقری2- سید محسنی- داروغه- حریری- زیلایی- علیزاده- نوروزی- موسوی- مختاری- احمدی1- غفاری- ولی زاده- علیمحمدی
مسئول کارگاه: همسفر حیدری
